Τον ξαναείδα στη σχολή και μου έχει μείνει απωθημένο. Πώς να τον προσεγγίσω;

To γράμμα της αναγνώστριας

Αποφασισα να σου γραψω γιατι πραγματικα ειμαι πολυ μπερδεμενη και δε μπορω να παρω μια αποφαση...
Λοιπον η ιστορια παει καπως ετσι...Γνωρισα ενα συμφοιτητη μου στη σχολη και μου αρεσε αμεσως αλλα εκεινος εκεινη τη περιοδο ειχε κοπελα παρ'ολα αυτα με πειραζε και εδειχνε οτι του αρεσα...Μετα απο μηνες χωριζει και αρχιζαμε να φλερταρουμε.Μαλιστα μια κοπελα απο τη σχολη μου ειχε πει οτι εκανε μπαμ οτι του αρεσα...Τελος παντων,καποια στιγμη ειχε γιορτη και λεγαμε μπας και βρισκομασταν οι 2 μας(δεν ειχαμε βγει ποτε εκτος σχολης) και μου λεει ελα απο το σπιτι μου που θα λειπουν οι δικοι μου.Εγω του απαντω οτι καλυτερα να παμε για ενα ποτο και εκεινος εκει που ανυπομονουσε να του πω αν θα παω ή οχι απο κει,μου απανταει με ενα χλιαρο κατσε να δουμε αυριο.Οπως ηταν αναμενομενο,μου εστειλε οτι δε μπορει γιατι κατι του ετυχε και να το κανονισουμε αλλη φορα,αλλα εγω εν ολιγοις του την ειπα και δε ξαναμιλησαμε.
Εγω παντα τον σκεφτομουνα που και που, ωσπου στο ξαφνικο μου εστειλε και για τη γιορτη μου και μου μιλησε στο facebook σα να μην ειχε γινει ποτε παρεξηγηση.
Απο κοντα ξανα βρεθηκαμε τωρα που ορκιζομασταν και να πω την αληθεια τωρα που τον ξαναειδα θυμηθηκα αυτα που αισθανομουνα και απο τοτε δεν εχω σταματησει να τον σκεφτομαι...
Μπορει να γινει κατι να τον ξαναπροσεγγισω; Βασικα φοβαμαι μη με περασει για τρελη ή απελπισμενη και ενα σωρο αλλα πραγματα.Δε ξερω αν εχει και κοπελα βεβαια. Απλα δε θελω να μου μεινει απωθημενο μια ζωη! Να προσπαθησω ή θα ηταν χασιμο χρονου;

Η απάντηση του Queen.gr

Χάσιμο χρόνου πιστευω και ακόμη περισσότερου χρόνου που θα χρειαστείς δεδομένου του τρόπου που σκέφτεσαι- για να μαζεύεις τα κομμάτια σου.

Εκείνο το αρχικό ενδιαφέρον σου το είχε καταλάβει και όταν χώρισε έδειχνε ένα μικρό σίγουρα ενδιαφέρον που εσύ μεγαλοποιούσες ενώ δεν νομίζω να ξεπέρασε τη φάση του φλερτ. Όταν χώρισε, φλέρταρε για να περάσει καλά με κάποια που θεωρούσε δεδομένη.

Αν σε εκτιμούσε και ήθελε κάτι περισσότερο, δεν θα τον απέτρεπε το ποτό και όχι σπίτι. Ήταν προφανής ο λόγος. Εσύ από πλευράς του δεν χρειαζόταν να τον κράξεις. Έδειξε αυτό που ήθελε. Δε σε πρόσβαλε. Αν δεν θες δεν πας. Είναι απλό. Το ότι σου μίλησε για χρόνια πολλά δεν σημαίνει κάτι μετά την παρεξήγηση που είναι παραξήγηση από μεριάς σου μόνο.

Το έχεις μεγαλοποιήσει μόνη σου όλο αυτό μέσα στο μυαλό σου, κάνοντάς το σοβαρό ενώ δεν ήταν τίποτε παραπάνω από ένα φλερτάκι. Τώρα κάνεις το ίδιο. Φυτεύεις μόνη σου την ιδέα του και τη σκέψη του στο μυαλό σου και αρχίζεις να θες και να ονειρεύεσαι από το πουθενά. Αν θες να δοκιμάσεις κάντο. Προετοιμάσου στην καλύτερη για απλό σεξ χωρίς δεσμεύσεις (αν σου κάτσει) και μη ζητάς πράγματα που ο άλλος δεν έχει σκεφτεί καν. Όπου πάει...

Και προς θεού αν τολμήσεις να του μιλήσεις, μη διανοηθείς να αρχίσεις τα: σε σκέφτομαι και τόσα χρόνια εγώ ενιωθα έτσι και τότε ένιωσα αλλιώς... κλπ. Καλύτερα να μην ειπωθεί τίποτα, γιατί ακόμη κι αν τα ένιωσες, δεν ήταν βασισμένα σε κάτι λογικό.

Η αλήθεια είναι πάντως πως δεν το βρίσκω καλή ιδέα να το ξεκινήσεις.

Γράψε μας τη δική σου ιστορία εδώ