Δεν με εμπιστεύεται, δεν τον γεμίζω και θέλει να βλέπει και άλλες. Τον θέλω, τι να κάνω;
Καλησπέρα,
Είμαι σε μία σχέση εξ αποστάσεως εδώ και 6 μήνες περίπου με τον Π. Η σχέση μας αρχικά ήταν φιλική, μιλούσαμε μέσω fb και τηλ καμιά φορά και από το καλοκαίρι και μετά αρχίσαμε να μιλάμε περισσότερο...μιλούσαμε όλη μέρα...Συνέχεια..μέχρι που ερωτευτήκαμε ο ένας τον άλλον...ήδη από πέρυσι είχαμε καταλάβει που θα καταλήγαμε όμως σταματήσαμε να μιλάμε ερωτικά διότι εγώ προετοιμαζόμουν για Πανελλαδικές. Έτσι όταν τελείωσα τις Πανελλήνιες...το καλοκαίρι του '13 που αρχίσαμε να μιλάμε πολύ περισσότερο...μιλούσαμε και ερωτικά...μέχρι που μου άνοιξε την καρδιά του...μου εξομολογήθηκε τις αδυναμίες του...κάτι που είχε υποσχεθεί στον εαυτό του να μη ξανακάνει ποτέ με καμία διότι η πρώην του τον είχε πληγώσει...μετά από αυτή του την εξομολόγηση το ένα έφερε το άλλο...και καταλήξαμε να μιλάμε όλη μέρα...ήταν σαν να τα έχουμε κυριολεκτικά...εκείνος είχε πάει σ ένα μέρος για διακοπές με τον αδερφό του και ενώ είχε πολλές ευκαιρίες να κάνει κάτι με κάποια..δεν έκανε τίποτα..κι όλα αυτά για μένα...παράλληλα παιζόταν κάτι με εμένα και έναν πρώην μου αλλά δεν έγινε τίποτα χάρη στις συμβουλές του Π. που είχε και δίκιο εν τέλει. Στη συνέχεια ο Π. μου εξομολογήθηκε πως ήθελε να είμαι μόνο δική του, όμως κάθε φορά που τον ρωτούσα ''γιατί δεν το επισημοποιούμε αφού έτσι κι αλλιώς συμπεριφερόμαστε σαν να τα έχουμε; '' εκείνος μου απαντούσε ότι φοβάται τις δεσμεύσεις..ότι όπου και να περάσω θα υπάρχει απόσταση μεταξύ μας και δεν θα βλεπόμαστε...όμως ήξερα πόσο πολύ ήθελε να γίνει κάτι μεταξύ μας..και του είπα να αφήσει τη λογική στην άκρη...και να το ζήσουμε! Τον έπεισα λοιπόν και λίγο πριν φύγω σε αναζήτηση του φοιτητικού μου σπιτιού, ήρθε στον τόπο μου να δώσει ένα μάθημα που χρωστούσε και έμεινε 1 βδομάδα εκεί για μένα σε ξενοδοχείο ενώ είχε ξενοικιάσει το σπίτι του...1 βδομάδα πηγαινοερχόμουν εκεί που έμενε και τον έβλεπα...δεν θα ξεχάσω πόσο παθιασμένα με φίλησε την 1η φορά και πόσο δυνατά με έσφιξε στην αγκαλιά του..ήταν σαν να μου φώναζε η καρδιά του δυνατά ''μη φύγεις!!μη φύγεις!!''...Μετά από δύο μήνες το αγόρι μου αποφάσισε να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι και να με επισκεφθεί στην πόλη που σπουδάζω. Ήταν τέλεια η συγκατοίκηση, δέθηκα μαζί του όσο δεν πάει, ήταν ο 1ος που του δόθηκα και ήταν μαγικά... όμως είχαμε και πολλά προβλήματα (συγκατοικήσαμε 1μιση μήνα στο φοιτητικό μου σπίτι..) Για να μην τα πολυλογώ, ο Π. εδώ και ένα μήνα περίπου μου λέει ότι δεν θέλει να είναι πια μαζί μου. Σήμερα μου ζήτησε να χωρίσουμε γιατί θέλει να κοιτάει άλλες και είπε ότι εγώ δεν τον καλύπτω. Θέλει να μιλάει σε όλες και δε μπορεί να το ελέγξει όσο καλή και να είμαι. Όμως εγώ είμαι κολλημένη μαζί του και δεν θέλω να χωρίσουμε. Είναι τα πάντα για μένα και ενώ ήταν κι εκείνος ερωτευμένος στην αρχή, τώρα έγινε έτσι. Κάθε φορά που με χωρίζει του λέω πόσο χάλια νιώθω και κάθομαι και κλαίω με τις ώρες. Νιώθω πολύ μόνη. Εκείνος μου λέει ότι δεν νιώθει και πολλά και ότι πιο πολύ είναι μαζί μου από καλοσύνη επειδή φοβάται ότι αν με αφήσει θα μείνω μόνη μου και δεν θα μπορώ να αντεπεξέλθω, δηλαδή φιλικά/πατρικά ενδιαφέρεται περισσότερο.. Και γενικά, ok, θέλει να είμαι καλά αλλά όχι σε σχέση μαζί του διότι δεν με εμπιστεύεται.
Στην αρχή όποτε μαλώναμε μου ανέλυε όλα όσα έπρεπε να σκέφτομαι μόνη μου..(για παράδειγμα εκείνος πάντα με έπαιρνε τηλ από μόνος του όταν ήταν έξω βόλτα, ενώ εγώ τον έπαιρνα πάντα από το σπίτι και όποτε έβγαινα με έπαιρνε τηλ και τσακωνόμασταν πόση ώρα επειδή δεν τον πήρα τηλ ή για οτιδήποτε άλλο τον ενοχλούσε)... Μετά τα υποσχόμουν και δε τα έκανα και λέει ότι τον πούλησα με αυτόν τον τρόπο και έμαθε να μην έχει ούτε ελπίδα σε εμένα και πιστεύει ότι δεν έχουμε μπέσα εμείς οι γυναίκες, άρα να μη σκάει..
Ειλικρινά δεν του έχω κάνει τίποτα σοβαρό, είναι πολύ πιεστικός μαζί μου και γι αυτό η παρέα μου δεν τον πηγαίνει και 1 φορά με κάλεσαν σε ένα πάρτι και θα πήγαινα μαζί του όμως ένα παιδί από την παρέα μου έφερε εμπόδιο και είπε ότι αν τον φέρω μπορεί να έχει θέμα με τα άτομα αυτός που κάνει το πάρτι γιατί το σπίτι του ήταν μικρό. Όμως μια φίλη μου μίλησε σ αυτόν που έκανε το πάρτι και εκείνος της είπε ότι μπορώ να τον φέρω. Κι όταν του είπα ότι αρχικά έφεραν αντίρρηση στο να έρθει, μου είπε ότι αν πάω θα τον πουλήσω γιατί θα τον αφήσω μόνο του κι ότι σκέφτομαι μόνο την πάρτη μου κι όχι εκείνον και το μόνο που με νοιάζει είναι να καλοπερνάω και να θυμάμαι να συζητήσω μαζί του για τα θέματά μας όταν γυρίζω σπίτι και δεν έχω τι να κάνω.
Εγώ ήθελα πολύ να πάω στο πάρτι όμως δεν ερχόταν και θα πήγαινα μόνη μου πιο πολύ για να μη νευριάσει η φίλη μου και τσακώθηκα πολύ άσχημα μαζί του και τελικά δε πήγα στο πάρτι..και μια άλλη φορά που με φώναξαν, δεν ήθελε να έρθει μαζί μου και εγώ είχα αρχίσει να ετοιμάζομαι μήπως και έρθει και τελικά ήρθε αλλά και πάλι μου έλεγε μετά ότι θα τον πουλούσα αν δεν ερχόταν μαζί μου και θα πήγαινα μόνη μου... Λέει δηλαδή ότι τον πρόδωσα κυρίως με αυτά τα 2 γεγονότα κι αν δεν με εμπιστευόταν πριν μία φορά..τώρα δεν με εμπιστεύεται καθόλου...Επίσης κάθε φορά που τσακωνόμασταν έμπαινε στο προφίλ μου στο fb και μου έσβηνε φίλους, φωτογραφίες..οτιδήποτε..αναγκάστηκα να πω ψέμματα στους φίλους μου ότι μου χάκαραν το προφίλ όμως οι φίλες μου το έμαθαν και ειδικά η μία έγινε έξαλλη μαζί μου που του επιτρέπω να κάνει όλα αυτά και επειδή ήμουν όλη την ώρα πάνω από ένα κινητό μάλωσε μαζί του...αντάλλαξαν προσβλητικά λόγια ο ένας στον άλλον κι εκείνη τα χρέωσε σε εμένα ενώ της είχα πει να μη του μιλήσει και με ξέκοψε από φίλη...και με την κολλητή μου έχει μαλώσει και πλέον δεν μπορώ να της ανοίξω την καρδιά μου..νιώθω πολύ μόνη και δεν ξέρω τι να κάνω..
Τι με συμβουλεύετε να κάνω;; Δεν μπορώ χωρίς εκείνον, δεν θα μπορέσω να τον ξεχάσω ποτέ και θέλω να τον βοηθήσω να ξεπεράσει όλα αυτά τα θέματα περί προδοσίας αλλά πώς; :(
Αγαπητή φίλη,
Καταρχήν θα σου πω κάτι: ναι, νιώθεις τώρα ότι δεν μπορείς χωρίς εκείνον και ότι δεν θα τον ξεχάσεις ποτέ, αλλά πίστεψέ με. Μπορείς και χωρίς εκείνον και θα τον ξεχάσεις κάποια στιγμή. Και, όταν αυτά θα τα σκέφτεσαι μετά από μερικά χρόνια, θα γελάς και θα λες πόσο χαζή ήσουν που σκεφτόσουν έτσι και θα είναι όλα μια παλιά ανάμνηση. Αλλά είπαμε μετά από μερικά χρόνια. Τώρα προφανώς και θα ζήσεις το «δράμα» σου.
Από ότι κατάλαβα είσαι μικρή ακόμα, ίσως αυτός να είναι και ο πρώτος σου έρωτας, για αυτό και αντιδράς έτσι. Λογικό, δεν είναι κακό, όλοι έχουμε πέσει στα πατώματα σε κάποια φάση της ζωής μας.
Και όχι, δεν μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή ώστε να ξεπεράσει αυτός τα θέματα προδοσίας και να είστε πάλι μαζί. Πρόσεξε, όχι γιατί δεν θέλω, απλά δεν μπορώ γιατί δεν υπάρχει τέτοια συμβουλή. Και όσο έχω κοιτάξει, δεν υπάρχει και το μαγικό φίλτρο που κάνει τον άλλον να τρέχει πίσω σου.
Αλλά μπορώ να σου πω άλλα πράγματα, που ίσως σε βοηθήσουν να τον ξεπεράσεις. Γιατί έχεις μείνει στην εικόνα που έχεις φτιάξει στο μυαλό σου και δεν βλέπεις τα πράγματα όπως είναι. Δεν έχει νόημα να είσαι μαζί με κάποιον που σου λέει ανοιχτά ότι δεν νιώθει τίποτα για σένα, θέλει να βλέπει και άλλες κοπέλες και δεν τον καλύπτεις. Προφανώς ο τύπος έχει πρόβλημα, είναι τρομερά ανασφαλής και ζηλιάρης κι αν συνεχίσεις μαζί του, στο τέλος θα χάσεις όλους τους φίλους σου. Δεν αξίζει να είσαι μαζί του, γιατί δεν το αξίζει αυτός. Το ξέρω ότι δεν το βλέπεις αυτό τώρα, αλλά κάποια στιγμή θα το καταλάβεις.
Και καλό είναι να πάρεις ένα μάθημα από όλο αυτό: πρέπει στις σχέσεις να υπάρχει ισορροπία και να μην γίνεσαι ο "σκλάβος" κανενός. Όπως και ότι οι σχέσεις είναι ανάμεσα σε δύο άτομα -είναι λάθος να μπερδεύονται όλοι οι φίλοι και οι γνωστοί και να αποφασίζουν.
Με λίγα λόγια έμπλεξαν πολύ τα πράγματα σε εσάς. Δεν ήταν έρωτας, ήταν μια παθιασμένη αρχή της σχέσης, που απλά ξεφούσκωσε γρήγορα.
Sorry που στα λέω έτσι, αλλά σε αυτά τα πράγματα είναι καλό να βλέπεις την αλήθεια όπως είναι και όχι όπως την φαντάζεσαι. Γιατί στο τέλος ίσως και να χαθείς στο όνειρο που έχεις στο μυαλό σου, και δεν αξίζει τον κόπο.
