Η σύμβουλος σχέσεων Έφη Κεραμιδά απαντά στις δικές σας ερωτήσεις

Είμαι 24ων ετών, συζώ με το αγόρι μου 31ετών και η σχέση μας έχει σοβαρό σκοπό. Πριν ένα χρόνο άρχισα να δουλεύω σε μια εταιρεία και έχω μια πολύ καλή θέση, βοηθού διευθυντή. Τη δεύτερη μέρα εργασίας μου ένας συνάδελφος έγραψε μια ταινία σε dvd και μου το έδωσε. Εγώ από ευγένεια το πήρα. Όταν λοιπόν το ανέφερα στον αρραβωνιαστικό μου αυτός θορυβήθηκε ιδιαίτερα και δημιούργησε σκηνή η οποία κατέληξε σε παροξυσμό. Είπε χαρακτηριστικά πως εγώ έδωσα το δικαίωμα να γίνει αυτό και πως μια σοβαρή κοπέλα δεν θα το έκανε αυτό. Εγώ του εξήγησα λοιπόν ότι όχι μόνο δεν έδωσα κανένα δικαίωμα αλλά απολογήθηκα κιόλας που πήρα την ταινία.

Νόμιζα λοιπόν πως το θέμα είχε λήξει μέχρι που χθες το βράδυ είχαν έρθει ο ξάδερφός του και η κοπέλα του για επίσκεψη. Άρχισαν να συζητάνε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη σχέση τους κάτι που εμένα δεν μου αρέσει να κάνω μπροστά σε άλλους. Κάναμε λοιπόν όλοι μια συζήτηση μέχρι που ο αρραβωνιαστικός μου έφερε στο προσκήνιο το προαναφερθέν περιστατικό. Και άρχισε να με κατηγορεί πως δίνω δικαιώματα, και πού ξέρει τι κάνω εγώ όταν δεν είναι αυτός εκεί κλπ. Κάποια στιγμή το πράγμα σοβάρεψε πολύ και εγώ ήμουν σε πάρα πολύ δύσκολη θέση και ανήμπορη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Άρχισε λοιπόν να ωρύεται και καταλήξαμε να μαλώσουμε πολύ άσχημα (αυτός δηλαδή γιατί εγώ δεν είπα τίποτα) και να σηκώνεται να φεύγει,. Καθώς ήταν λοιπόν στην πόρτα τον ακούμπησα στο μπράτσο και αυτός με έσπρωξε με τόση δύναμη που παραλίγο να πέσω. Αυτή του η στάση με προβλημάτισε πάρα πολύ γιατί δεν το έχει ξανακάνει μέχρι τώρα παρόλο που γενικά είναι αρκετά κυκλοθυμικός και οξύθυμος.

Να σημειώσω ότι κατάγεται από μια πάρα πολύ καλή και ηθική οικογένεια και θέλει την γυναίκα του να είναι υπόδειγμα. Δε νομίζω να έχω δώσει την αντίθετη εντύπωση αλλά παρόλα αυτά το σκηνικό που έγινε χθες με προβλημάτισε πολύ και επειδή γενικά περνάμε πάρα πολύ καλά μαζί σαν ζευγάρι δεν θα ήθελα να χωρίσω για αυτό τον λόγο αλλά να βρω μια λύση. Θα ήθελα να του μιλήσω αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι να του πω. Σίγουρα δεν θέλω να φτάσουμε στο σημείο να με χτυπάει, για αυτό λοιπόν ζητάω την δική σας γνώμη.

Έφη Κεραμιδά: Εδώ έχουμε ένα κλασικό παράδειγμα σχέσης «θύτης – θύμα». Ο σύντροφος σου είναι αυτός που επιβάλλει τους κανόνες του παιχνιδιού κι εσύ τους ακολουθείς. Κι απ' ότι φαίνεται αυτοί οι κανόνες είναι σκληροί, άκαμπτοι και απόλυτοι, αλλιώς δεν θα είχε τέτοια ξεσπάσματα για ένα περιστατικό που όπως του εξήγησες ήταν αθώο. Μήπως στην σχέση σας εκείνος έχει βάλει τα όρια της ελευθερίας και εσύ τα ακολουθείς αδιαμαρτύρητα, από φόβο μη τον χάσεις; Μήπως του παραχωρείς, χωρίς να τον αντικρούεις – όπως μας λες – μέρος του εαυτού σου και σιωπάς ακόμα κι όταν πρόκειται να υπερασπιστείς τον εαυτό σου;

Αυτό είναι το ανησυχητικό μέρος της κατάστασης και χαρακτηριστικό του ρόλου του «θύματος» – η σιωπή!
Στις σχέσεις αυτές το «θύμα» αποδέχεται να παίξεις έναν ρόλο σε μία ιδεατή κατάσταση, έτσι όπως την έχει φανταστεί ο «θύτης». Τα άτομα που δέχονται τον ρόλο του θύματος με τον καιρό γίνονται υποτακτικά, φοβισμένα και παθητικά γιατί φοβούνται ότι δεν θα καταφέρουν να ζήσουν χωρίς τον θύτη τους. Επίσης πιστεύουν ότι εκείνοι θ' αλλάξουν και ότι κάποια στιγμή θα καταλάβουν την αγάπη και την προσφορά τους. Οι θύτες αντιλαμβάνονται την εξαρτητική αυτή συμπεριφορά και βάζουν ακόμα πιο σκληρούς όρους, γίνονται πιο άκαμπτοι και πιο σκληροί...το θύμα υποχωρεί ακόμα περισσότερο και η κατάσταση διαιωνίζεται σ' έναν ατελείωτο φαύλο κύκλο.

Χωρίς να έχω το πλήρες ιστορικό, η συμβουλή μου είναι να δεις μέσα σου. Να ανακαλύψεις γιατί αισθάνεσαι ανασφαλής και τι είναι αυτό που θεωρείς δείγμα αγάπης απ' τον σύντροφο σου. Ίσως να είναι κάτι διαστρεβλωμένο που θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις και να δουλέψεις. Επίσης νομίζω ότι καλό θα ήταν να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό, γιατί όπως μας είπες δεν θέλεις να φτάσει στο σημείο να σε χτυπάει... Για να το αναφέρεις αυτό, προφανώς έχει δει κάποια δείγματα που σε ανησυχούν. Ας τα αντιμετωπίσεις λοιπόν τώρα που είναι νωρίς ακόμα.