Με τον φίλο μου κάνουμε σχέδια για γάμο όμως δεν είμαι σίγουρη πως θέλω. Τι να κάνω;

Γεια σας,

Είμαι 29 ετών κι έχω πολλά χρόνια σχέση με ένα πολύ καλό παιδί που τον αγαπώ και με αγαπάει και σχεδιάζουμε να παντρευτούμε σύντομα. Από τη μία θέλω να κάνω οικογένεια και ξέρω ότι θα ήταν ιδανικός σύζυγος και πατέρας από την άλλη υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι δεν έχω ζήσει όσα θα ήθελα μιας και είναι η μία και μοναδική σχέση που είχα ποτέ.
Είμαστε πολύ δεμένοι συναισθηματικά, το sex όμως είναι μέτριο και δεν έχω καταφέρει να νιώσω ποτέ πάθος και ένταση κάτι που μου λείπει όλα αυτά τα χρόνια. Δεν τον έχω απατήσει ποτέ, ούτε καν όταν είχα ερωτευθεί έναν συμφοιτητή μου - που ήταν κι αυτός ερωτευμένος μαζί μου - κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο εξωτερικό, αν και η έλξη ήταν ιδιαίτερα έντονη. Δε μπορούσα να του κάνω κάτι τέτοιο και παράλληλα δε μπορούσα να χάσω την ασφάλεια και τη σιγουριά της σχέσης μας. Πλέον όμως συχνά εύχομαι να μην είχα "δεσμευθεί" από τόσο νωρίς και να στερήσω από τον εαυτό μου εμπειρίες κι ενδεχομένως μία δυνατή ερωτική σχέση.
Δεν ξέρω αν είναι αργά πια για οτιδήποτε, δεν ξέρω κι αν έχει κανένα νόημα να τα σκέφτομαι όλα αυτά κι απλά θα έπρεπε να εστιάσω στα θετικά της σχέσης μου. Θα ήθελα μια επιπλέον γνώμη καθώς οι δικές μου σκέψεις με οδηγούν διαρκώς σε αδιέξοδο. Ευχαριστώ.

Αγαπητή φίλη,

Η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές οι άνδρες νιώθουν αυτή την «τρέλα της ανασφάλειας» πριν από μια δέσμευση και δεν ξέρουν αν θα μπορέσουν να μείνουν με ένα άτομο για μια ζωή. Και πραγματικά καταλαβαίνω το φόβο σου -ετοιμάζεσαι να κάνεις μια μεγάλη κίνηση και δεν είσαι σίγουρη για αυτό. Το θέμα είναι ότι πρέπει να καθίσεις να το σκεφτείς καλά και να δεις τι πραγματικά θέλεις, γιατί ό,τι και να επιλέξεις είναι απόφαση ζωής.

Καταρχήν για να ξεκαθαρίσω κάτι: ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα. Στη τελική είσαι 29 ετών. Μην τρελαθούμε. Το θέμα είναι τι μετράει περισσότερο για σένα. Εκεί πρέπει να εστιάσεις.

Αν η ασφάλεια και η σιγουριά μετράνε περισσότερο στη ζωή σου, τότε από την ώρα που υπάρχει και αγάπη με τον φίλο σου, συνέχισε στον ίδιο δρόμο.
Αν όμως θέλεις το πάθος και δεν είσαι σίγουρη για τα συναισθήματά σου, ρίσκαρέ το.

Γνώμη δικιά μου είναι πως όταν αποφασίζεις να κάνεις ένα τόσο μεγάλο βήμα στη ζωή σου, όπως είναι η δέσμευση, καλό είναι να μην υπάρχουν απωθημένα και δεύτερες σκέψεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Γιατί κάποια στιγμή βγαίνουν στην επιφάνεια -και συνήθως βγαίνουν τις πιο ακατάλληλες στιγμές.

ΥΓ.: Ό,τι σκέφτεσαι έχει νόημα. Γιατί απλά υπάρχει στο μυαλό σου. Το θέμα είναι που θα σε πάει.