Το "τσιμέντο-chic" είναι η νέα τάση στα loft

Οι καλλιτέχνες είναι δημιουργικές και ξεχωριστές φύσεις από μόνοι τους, έτσι και τα σπίτια τους δεν γίνεται να πηγαίνουν πίσω. Πόσο μάλλον όταν βρίσκονται σε μητροπόλεις της Ευρώπης, φημισμένες για την αρχιτεκτονική τους.

Το συγκεκριμένο σπίτι ανήκει σε έναν καλλιτέχνη που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο και χρησιμεύει ως ένα ευέλικτο λοφτ με χώρους διαβίωσης και εργασίας, και το οποίο «φωνάζει» εκσυγχρονισμό και βιομηχανικό περιβάλλον από μακριά.

Αποτελείται από δύο νεόχτιστους ορόφους, οι οποίοι προστέθηκαν στη κορυφή ενός παλιού κτηρίου εργοστασίου, στο οποίο κάποτε φτιάχνονταν οι στολές του Πρωσικού στρατού.
Ολόκληρη η εμφάνιση και το στυλ του λοφτ έχουν διατηρηθεί σε εντελώς βιομηχανικούς τόνους και όλα τα υλικά είναι «ξεγυμνωμένα» και χωρίς διακοσμητικά στοιχεία. Η επιλογή των υλικών, με αυτή του τσιμέντου νε υπερέχει, δημιουργεί ένα ουδέτερο background στον εσωτερικό χώρο, με αποτέλεσμα να δίνεται αυτόματα ξεχωριστή έμφαση στα designer έπιπλα και στα πολύχρωμα αντικείμενα σύγχρονης τέχνης, όπως οι έντονα βαμμένες καρέκλες και τα μικρά τραπεζάκια στο σαλόνι ή το πιατάκι της γάτας στη βάση της σκάλας.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό, ωστόσο, που αποπνέει το συγκεκριμένο σπίτι είναι η συνοχή του. Δεν είναι κατάλληλο για τον οποιονδήποτε και σίγουρα δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις «ζεστό» και «παρεΐστικο», παρ' όλα αυτά όμως, έρχεται και «δένει» στην εντέλεια με την οπτική και το στυλ του καλλιτέχνη ιδιοκτήτη του.

Ένας μεγάλος ανοιχτός χώρος εξυπηρετεί ως studio, και έχει χωριστεί από έναν διπλό ύψους τοίχο σε δύο μέρη: το ένα κομμάτι περιλαμβάνει τη σκάλα που οδηγεί στη βιβλιοθήκη που βρίσκεται στο εσωτερικό του διπλού τοίχου, και το άλλο περιλαμβάνει ένα μεγάλο τραπέζι καλυμμένο με μουσαμά, παγκάκια σε κάθε πλευρά του και ένα ξύλινο καρότσι που ο καλλιτέχνης είχε διασώσει από τα σκουπίδια, το οποίο χρησιμεύει ως αποθηκευτικός χώρος για τα εργαλεία του.

Η κουζίνα, εκτός από τσιμέντο διαθέτει και επιφάνειες από ατσάλι και είναι λιτή, απέριττη και χρηστική, ενώ στο κέντρο της κυριαρχεί ένα μεγάλο τραπέζι-νησίδα.

Στη κορυφή της κεντρικής σκάλας βρίσκεται η κρεβατοκάμαρα, το μπάνιο και η ταράτσα. Στη κρεβατοκάμαρα, μια ξύλινη, ανοιχτόχρωμη πλατφόρμα οδηγεί στη ταράτσα, ενώ χρησιμεύει ταυτόχρονα και ως καθιστικό και αποθηκευτικός χώρος. Πίσω από τον τοίχο της κρεβατοκάμαρας βρίσκεται το μπάνιο, το οποίο είναι κατά βάση ένα μεγάλο ενιαίο δωμάτιο, με δύο πορτοκαλί κεφαλές ντους να κρέμονται από το ταβάνι.

Τέλος, δύο πανομοιότυπα δωμάτια που χωρίζονται από έναν κοινό τοίχο, χρησιμεύουν ως ξενώνες, γραφεία ή χώροι χαλάρωσης, προμηθευμένα με όλα τα απαραίτητα αντικείμενα για κάθε χρήση.