Μερικές φορές χρειάζεσαι ένα switch για να πάψει η ζωή σου να κινείται σε slow motion
Γράφει η Νατάσα Σχοινά
Οι δείκτες του ρολογιού κινούνταν αργά. Βασανιστικά αργά. Λες και όλα περνούσαν τη ζωή τους σε slow motion. Όπως όταν ήμασταν παιδιά και ρωτούσαμε κάθε είκοσι δευτερόλεπτα τους γονείς μας αν φτάσαμε. Αλλά για κάποιον -όχι και τόσο περίεργο λόγο- ποτέ δεν φτάναμε. Τουλάχιστον όχι τη δεδομένη στιγμή. Κάπως έτσι ήμουν κι εγώ. Όρεξη για πολλά πράγματα δεν είχα. Αφέθηκα στην πλήξη και την απραγία των τεσσάρων τοίχων. Οι χαλαρές φόρμες και οι πιτζάμες ήταν ο καλύτερός μου φίλος, μαζί με τον γάτο του πέτρινου σπιτιού από δίπλα, που διέσχιζε τα βράδια το μπαλκόνι μήπως και μου έφτιαχνε λίγο τη διάθεση. Δεν ξέρω τι με είχε πιάσει. Δεν ξέρω αν ήταν συσσωρευμένη σωματική κούραση ή αν ο μετρητής των ψυχολογικών μου αποθεμάτων ήθελε να μου δείξει ότι σε λίγο θα είχαμε πρόβλημα ή ότι η στάθμη είχε ήδη κατέβει επικίνδυνα χαμηλά. Το σίγουρο ήταν ότι είχα επαναπαυτεί σε αυτήν την κατάσταση και, όσο και να έκανα ένα θεωρητικό coaching στον εαυτό μου, έμπρακτα δεν δρούσα με κανέναν τρόπο για να αλλάξω την κατάσταση.
Είχα χαθεί σε έναν λαβύρινθο πλήξης και ανίας και έψαχνα συνεχώς το μονοπάτι που θα με οδηγούσε στη μεγάλη έξοδο. Ένα «φως» που θα έσωζε όλες αυτές τις ώρες που κατέληγαν χαμένες μπροστά στα εμπόδια που έβαζε ο εαυτός μου σε όλη την ενεργητικότητα που περίμενε έξω από την ξύλινη πόρτα του δωματίου μου. Ένα πραγματικό «switch». Και, ευτυχώς, αυτό συνέβη, με μία ιδιαίτερη, δροσερή και άκρως «φρέσκια» άφιξη. Θυμάμαι ήμουν ακόμη μ’ εκείνη την άνετη γκρι φόρμα που μου έκανε συντροφιά στον καναπέ μου, όταν έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου το αποσμητικό Dove Original. Με τη πρώτη εφαρμογή ένιωσα την ώρα μίας elegant ανανέωσης να με καλεί. Δεν είναι κρυφό, άλλωστε, ότι πάντα μου άρεσαν η μυρωδιά της καθαριότητας και η αίσθηση σαν να βγήκες μόλις από το μπάνιο.
Το πιο σημαντικό απ’ όλα ήταν ότι αυτή η ανανέωση δεν ήταν μόνο στο πλαίσιο των αισθήσεων. Αποτέλεσε το κατάλληλο έναυσμα για να ενεργοποιηθεί το switch της ζωής μου. Της καθημερινότητάς μου. Της ιδιοσυγκρασίας μου. «Κάθε αρχή και δύσκολη», λέει ο σοφός λαός, αλλά με υπομονή και επιμονή όλα γίνονται πραγματικότητα. Εύκολο δεν ήταν να φύγω από τη λογική της επιλεγμένης -συνειδητά και υποσυνείδητα- βαρεμάρας, όμως, τα κατάφερα. Με αργά και σταθερά βήμα. Και τη μυρωδιά και φροντίδα του Dove που μου χάρισε την αυτοπεποίθηση και με πήγε κατευθείαν σε μία πιο αέρινη ατμόσφαιρα.
Πώς τα κατάφερα; Σηκώθηκα από τα αναπαυτικά μαξιλάρια της πολυθρόνας που πια είχαν αποκτήσει το σχήμα του σώματός μου και έφτιαξα αναλυτικά το πρόγραμμα της εβδομάδας. Καμία μέρα δεν θα πήγαινε πια χαμένη, με τη γυμναστική σε πρώτο πλάνο. Όχι, δεν ήταν μόνο το αισθητικό κομμάτι που με απασχολούσε. Ίσως αυτό να κατείχε μία από τις τελευταίες θέσεις. Η άθληση ενεργοποίησε το σώμα μου και, ακόμα περισσότερο, την ψυχολογία μου. Ένιωσα όλη αυτήν την εκτόνωση από την πίεση που αναφέρουν συνεχώς οι ειδικοί. Τις πρώτες μέρες μπήκα πολλές φορές στον πειρασμό να τα παρατήσω. Αναρωτήθηκα «τι κάνω εγώ εδώ; Δεν είμαι συνηθισμένη σε τέτοια», όμως εκείνες τις στιγμές επανέφερα στο μυαλό μου πόση ανάγκη είχα το συγκεκριμένο switch. Η γκρίνια και η ηττοπάθεια είδαν τον δρόμο της οριστικής εξόδου. Οι πιτζάμες ξαφνικά βρέθηκαν καταχωνιασμένες στο τελευταίο συρτάρι της ντουλάπας και έδωσαν τη θέση τους στα κολάν και στα αθλητικά παπούτσια. Μέρα με τη μέρα, το workout έγινε φιλοσοφία ζωής. Τα πρωινά, τώρα, αρχίζουν με ένα τρέξιμο γύρω από τη γειτονιά. Μισή ώρα, ίσα-ίσα για να ενεργοποιηθεί ο μεταβολισμός και να «ξυπνήσω». Σειρά έχουν τα πιο «σκληροπυρηνικά» προγράμματα. Ρουτίνα χωρίς βάρη δεν αποκαλείται πια ρουτίνα και το φινάλε της εβδομάδας δεν υπάρχει περίπτωση να μην ανήκει στο καθιερωμένο Σαββατιάκο ραντεβού στην αίθουσα του TRX και στον trainer που με μύησε τόσο ένθερμα σε αυτό από την πρώτη κιόλας συνάντηση.
Είναι στιγμές που ρεμβάζω και αφήνω τη σκέψη μου να μεταφερθεί στην άτονη, παλιά πραγματικότητα. Να κάνει σύγκριση το πριν με το μετά. Να θυμάται πώς ήταν τότε, για να έχει ένα μόνιμο κίνητρο να προσπαθεί και να μην παρεκκλίνει από τον σκοπό του. Ακόμα κι όταν κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολες από τις προηγούμενες. Μόνιμος σύμμαχός μου το αγαπημένο μου αποσμητικό. Δεν με απογοήτευσε ούτε λεπτό στις απαιτήσεις της νέας, έντονης αθλητικά πραγματικότητας και με έκανε να αισθάνομαι όμορφα με τον εαυτό μου ανά πάσα στιγμή και κατάσταση.
Τι κι αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τη μεγάλη αλλαγή που αποζητάς. Τι κι αν ο στόχος σου μοιάζει τόσο μακρινός που οριακά τον διακρίνεις με τα κιάλια ως φιγούρα στον ορίζοντα, να θυμάσαι ότι πάντα είσαι μία απόφαση μακριά από το δικό σου switch και το ολοκληρωτικό makeover της ζωής σου. Μία ζωή διαφορετική, με πάθος, θέληση και πολύ ενθουσιασμό. Η δύναμη για να το κάνεις είναι στο χέρι σου!
