Γαστρονομία και wellness εν τη ενώσει σε ένα design-forward ξενοδοχείο στη Μύκονο

Είναι αλήθεια πως έχουμε συζητήσει πολλές φορές μέσα από τη συγκεκριμένη στήλη, καθώς πέρα από μία παγκόσμια τάση, είναι και κάτι που και εγώ προσωπικά πρεσβεύω βαθιά, πως η παραδοσιακή έννοια της πολυτέλειας έχει πλέον ξεπεραστεί, δίνοντας τη σκυτάλη σε έναν νέο τύπο luxury, άμεσα συνδεδεμένο με την προσωποκεντρική εμπειρία. Πλέον τη συμβατική πολυτέλεια, η οποία στο premium hospitality σκηνικό της χώρας μας θεωρείται λίγο ή πολύ δεδομένη, έχει αντικαταστήσει το λεγόμενο “experience” που είναι τόσα πολλά περισσότερα από ένα καλό στρώμα, μία όμορφη θέα, ένα μεγάλο μπαλκόνι ή μία ιδιωτική πισίνα. Είναι η αίσθηση που σου δίνει ένα ξενοδοχείο, ο τρόπος που σε κάνει να νιώθεις, τα συναισθήματα που σου εμφυσά, η τέχνη της λεπτομέρειας και η πρόληψη της κάθε σου ανάγκης, μεταξύ πολλών άλλων πραγμάτων.

Μία πρώτη ματιά μέσα στην πιο πολυαναμενόμενη ξενοδοχειακή άφιξη της Αθηναϊκής Ριβιέρας

Στο διαχρονικά design-forward Kensho Ornos στο νησί των ανέμων, η νέα έννοια της πολυτέλειας βρίσκει έναν από τους πιο αυθεντικούς της εκφραστές, μέσα από εμπειρίες που σε κάνουν να θέλεις να μείνεις εκεί για πάντα, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Βρέθηκα στο boutique ξενοδοχείο του Ορνού μόλις πριν λίγες ημέρες με αφορμή το νέο γαστρονομικό degustation menu που έχει ετοιμάσει ο πολυβραβευμένος σεφ Ιπποκράτης Αναγνωστέλης και για το οποίο θα μιλήσουμε αναλυτικά παρακάτω, και θυμήθηκα πάλι από την αρχή ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να μεταμορφώσουν ένα ξενοδοχείο σε συνολική εμπειρία για τον επισκέπτη.

Όταν ο Paco Mendez συνάντησε τον Ago Perrone και τους The Clumsies

Δεν θα συζητήσω για τα design objects, τα έπιπλα και τα φωτιστικά που κοσμούν τους χώρους και φέρουν την υπογραφή των μεγαλύτερων διεθνών οίκων, όπως Dedon, Foscarini, Gessi, κλπ, ούτε για τα γενναιόδωρα σε τετραγωνικά δωμάτια και τις σουίτες, που όλα βρίσκονται σε απευθείας διάλογο με τον επισκέπτη και χαρακτηρίζονται από το υγρό στοιχείο είτε με plunge pools είτε με hot tubs, ούτε καν για τα premium branded καλλυντικά μπάνιου, που όλο και πιο σπάνια συναντούμε πλέον σε luxury hotels.

Θα συζητήσω όμως για το αληθινό, εγκάρδιο και απροσποίητο χαμόγελο των ανθρώπων του ξενοδοχείου, για το άψογο, άμεσο και συνάμα διακριτικό σέρβις, που προλαμβάνει τις ανάγκες σου χωρίς να σε κουράζει και ταυτόχρονα θυμάται τον καφέ σου, το όνομά σου, τις προτιμήσεις σου μετά τις πρώτες ώρες της διαμονής σου, και για τις αφράτες, ολοκαίνουριες πετσέτες, τα fluffy μπουρνούζια, τις custom made παντόφλες και τα πετσετέ κιμονό για τις μέρες με περισσότερη ζέστη.

Επίσης θα συζητήσω για το welcome με σπιτικά τοπικά αμυγδαλωτά, για το εντυπωσιακό mini bar που συνδυάζει σοκολάτες Valhrona με τοπικά λουκούμια τριαντάφυλλο, για τους paper free καταλόγους των μενού και για το επικό turndown service, που σου εξασφαλίζει σίγουρα τα πιο γλυκά όνειρα που θα μπορούσες να έχεις.

Όπως θα συζητήσω και για το τσουρέκι σε εκδοχή French toast στο πρωινό με την υπογραφή του διεθνώς καταξιωμένου pastry chef Δημήτρη Χρονόπουλου, ο οποίος επιμελείται και όλα τα γλυκά του ξενοδοχείου, και είναι ό,τι πιο θεϊκό έχω φάει σε γλυκό αυτό το καλοκαίρι.

Αλλά αφού πιάσαμε το θέμα της γεύσης, ας μην πλατειάζω άλλο και ας περάσουμε στο προκείμενο, δηλαδή το βασικό λόγο της επίσκεψής μου, το special tribute degustation menu που σχεδίασε ο εξαιρετικός σεφ Ιπποκράτης Αναγνωστέλης ειδικά για τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο. Το degustation menu, που τρέχει παράλληλα με το a la carte, αποτελείται από 11 στάδια και αποτελεί μία κομψή «ωδή» στη γη και τη θάλασσα των Κυκλάδων, εμπνευσμένη από τις τοπικές συνταγές και δοσμένη σε μία φινετσάτη και σύγχρονη γαστρονομική γλώσσα, που θέλγει χωρίς να υπερβάλει, γοητεύει χωρίς να ξενίζει και εντυπωσιάζει χωρίς να περιττολογεί.

Κάπου εδώ να σου πω πως στη συγκεκριμένη περίπτωση το wine pairing το συνιστώ κάτι παραπάνω από ανεπιφύλακτα, καθώς οι ετικέτες του ελληνικού αμπελώνα που έχουν επιλεγεί (συμπεριλαμβανομένου του εικονιζόμενου ροζέ Ουσύρα από την ποικιλία Φωκιανό ΠΓΕ από τη Σύρο που δεν είχε τύχει να δοκιμάσω ξανά και ενθουσιάστηκα) όχι απλώς συνοδεύουν εξαιρετικά, αλλά και αναδεικνύουν πραγματικά ορισμένα χαρακτηριστικά των πιάτων, που θεωρώ πως δεν θα προσέφεραν την ίδια εμπειρία χωρίς αυτά.

Από τα 11 στάδια, όπως πάντα, θα σου μιλήσω για μερικά επιλεγμένα πιάτα που ξεχώρισα ιδιαίτερα. Από την τριλογία των welcome δεν ξέρω πραγματικά ποια να ξεχωρίσω, αφού το εικονιζόμενο «γαρίδα σαγανάκι» σε σχήμα λουλουδιού με κόκκινη γαρίδα Κοιλάδας και αφρό φέτας, ο «τοματοκεφτές» με άνυδρο τοματάκι Σαντορίνης, που φαίνεται από πίσω, και το λουκάνικο Μυκόνου με σπανάκι και κρέμα από λευκό ρεβίθι (που δεν πρόλαβα να φωτογραφίσω) ήταν το ένα πιο αληθινό σε γεύση από το άλλο. Μία πραγματική εμπειρία ελληνικής τοπικής γαστρονομίας με τεχνικό και γευστικό επίπεδο στην πιο τέλεια ισορροπία.

Η μυκονιάτικη κρεμμυδόπιτα σε μορφή gyozas με τυροβολιά και λαρδί, ένα πιάτο που έχω δοκιμάσει σε παραλλαγή παλαιότερα από τον σεφ, έχει περάσει σε άλλο επίπεδο στο φετινό μενού, ενώ η «ελληνική σαλάτα» με μαριναρισμένη κυκλαδίτικη τομάτα, πέρλες από αγγούρι, νερό τομάτας και τοπικά βότανα είναι ένα από τα πιο φρέσκα και δροσερά πιάτα που γεύτηκα τη σεζόν που πέρασε.

Κορυφαίο για εμένα πιάτο της βραδιάς ήταν η χειροποίητη pasta fresca, βρασμένη σε ζωμό από καλαμάρι και αρτυμένη με χαβιάρι Ossetra, ένα πιάτο πραγματικά μαγικό και βαθιά νόστιμο, όπου η μαεστρία του σεφ καθρεπτίζεται στην αριστοτεχνική διαχείριση των υλικών του. Πολύ ενδιαφέρον επίσης και το «στιφάδο» με Wagyu A4 striploin, baby κρεμμυδάκια και όλη τη γεύση και τα αρώματα του στιφάδου που έχουμε φυλαγμένα στη γευστική μας μνήμη από τα παιδικά μας χρόνια. Να σημειώσω πως στο τέλος του δείπνου σου παίρνεις μαζί σου έναν φάκελο σφραγισμένο με βουλοκέρι, που κρύβει μέσα του το μενού εικονογραφημένο σε κάρτες με τα βασικά του συστατικά και inspiring φράσεις μεγάλων προσωπικοτήτων σχετικές πάντα με το φαγητό φυσικά. Το λέω γιατί το βρήκα μία πολύ όμορφη χειρονομία, έναν τρόπο να σου δώσουν μαζί σου ένα κομμάτι της εμπειρίας για να το πάρεις στο σπίτι σου και να το κρατήσεις για πάντα.

Εκτός όμως από το γαστρονομικό κομμάτι, και το κομμάτι της συνολικής διαμονής που αναλύσαμε εκτενώς παραπάνω, πρέπει οπωσδήποτε να πούμε μερικά πράγματα και για το πολυβραβευμένο wellness κομμάτι του Kensho. Το πολυφωτογραφημένο Cave Spa, σμιλευμένο μέσα στο βράχο, κρύβει υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και υπέροχες θεραπείες, που προσαρμόζονται στις ανάγκες του επισκέπτη και εγγυώνται την απόλυτη χαλάρωση. Η εσωτερική πισίνα υδροθεραπείας είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε το φυσικό φως να περνά μέσα από το βράχο της οροφής και να αντανακλάται στο νερό, ενώ εσύ απολαμβάνεις τη θεραπεία σου μέσα στο νερό, ενώ τα heat & colour therapy beds πραγματικά σου δίνουν την αίσθηση πως δεν έχεις καμία έγνοια στον κόσμο.

Μία εξαιρετική wellness εμπειρία που έρχεται να συμπληρώσει την ιδιαιτέρως υψηλού επιπέδου φιλοξενία του Kensho, το οποίο όπως έμαθα εκεί μέχρι το 2025 θα διαθέτει δύο νέα παραθαλάσσια υπερπολυτελή ξενοδοχεία, ένα στη Μύκονο και ένα στην Πάρο, για τα οποία και θα μιλήσουμε εκτενώς σε επόμενο χρόνο.

Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.