Twisted ιαπωνική κουζίνα αξιώσεων σε ένα rooftop gastrobar με φόντο την Ακρόπολη

Η αλήθεια είναι πως είχα να επισκεφθώ το Nyx Japanese Fusion Gastrobar, όπως είναι το πλήρες όνομα του πανέμορφου εστιατορίου στο rooftop του Academias Hotel, από το 2021 που είχε πρωτοανοίξει τις open-air πόρτες του. Και ενώ και τότε που το είχα πρωτοδεί πράγματι μου άρεσε πολύ, τώρα μετά την εκτενή του ανακαίνιση, διαπιστώνω πως ο χώρος του απογειώθηκε και βρήκε τον αληθινό του χαρακτήρα, αφού εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την πανοραμική του θέα και σε Ακρόπολη και σε Λυκαβηττό.

Τηνιακή «καρμπονάρα», sushi «χωριάτικη σαλάτα» και πυρηνική πολυτέλεια στο νησί των ανέμων

Δεν έχει νόημα να σου πω τι άλλαξε, όμως έχει νόημα να σου πω πως πλέον αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα rooftop bar restaurants στο κέντρο της Αθήνας, με το μεγάλο και περιμετρικό πια μπαρ να κλέβει τις εντυπώσεις και τα άνετα bar stools του να συναγωνίζονται με θράσος τα «πρώτα τραπέζια Ακρόπολη». Ο νέος σχεδιασμός επιτρέπει να απολαμβάνουμε τη μαγική του θέα χειμώνα-καλοκαίρι, ενώ προσωπικά εύκολα με έκανα εικόνα να έρχομαι για after-office cocktails και sushi bites με τις φίλες μου καθισμένη στη μεγάλη μπάρα, δίπλα στο υπερήφανο ελαιόδεντρο.

Ένας urban-exotic «κήπος» μόλις προσγειώθηκε σε ένα από τα ωραιότερα rooftops της πόλης

Αυτό όμως που καθόλου δεν άλλαξε στο Nyx και πάρα πολύ χάρηκα είναι η εξαιρετική κουζίνα του πολύ ταλαντούχου και ultra-busy Δημήτρη Κότσαλη. Και δεν εννοώ φυσικά πως έχει τα ίδια πιάτα από το 2021, αλλά πως το επίπεδο της twisted jap κουζίνας του 32χρονου σεφ έχει εξελιχθεί ακόμη περισσότερο αυτά τα δύο χρόνια και κατά την ταπεινή μου άποψη είναι καλύτερη από ποτέ. Πλέον ο Κότσαλης πατάει γερά στα πόδια του, εμπνέεται από την πολύ δυνατή «προϋπηρεσία» του και τολμάει να παίζει ακόμη πιο δραστικά με τα υλικά, τις φόρμες, τις εντάσεις και τις υφές. Επίσης ο σεφ έχει και πολύ ενδιαφέροντα σχέδια στο άμεσο μέλλον του, αλλά αυτά θα τα πούμε σε επόμενο χρόνο.

Πίσω στα δικά μας λοιπόν και στο κατ’ ουσίαν fusion μενού του πλήρως ανανεωμένου Nyx. Τα πιάτα που δοκιμάσαμε πολλά, η παρουσίασή τους εντυπωσιακή και η γεύση τους εξαιρετική χωρίς εξαίρεση. Επίσης να σου πω πως εδώ πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις τα cocktails, αλλά και να ρωτήσεις τους υπέροχους ανθρώπους του σέρβις τι θα ταίριαζε περισσότερο με τις γεύσεις σου, καθώς και με τα πιάτα που θα ήθελες να παραγγείλεις, αφού μπάρα και κουζίνα βρίσκονται σε μία τέλεια κουρδισμένη σύμπραξη, που βοηθάει να αγγίξεις το μάξιμουμ της συνολικής απόλαυσης.

Κατά την προσφιλή μου συνήθεια, και με την παραίνεση να ανακαλύψεις τα υπόλοιπα μόνη σου, θα σου μιλήσω για τη δική μου top list από το συγκεκριμένο μενού, και πολύ θα χαρώ να μάθω και το δικό σου. Αρχής γενομένης με την Japanese Trout Salad, την ιαπωνική σαλάτα πέστροφας δηλαδή, ένα ξεκάθαρα insta-worthy πιάτο με το ψάρι καψαλισμένο ελαφρά να συνοδεύεται από δίχρωμα παντζάρια, τοπιναμπούρ, άγριο μπρόκολο, βασιλομανίταρα και μία σως από σουσάμι. Δεν είναι τόσο σαλάτα όσο ένα τέλεια παρασκευασμένο ψάρι με λαχανικά, που προσωπικά θα το έτρωγα εύκολα και για κυρίως, ενώ το ταχίνι μαζί με το gel tosazu έδινε μία ιδιαίτερη επίγευση που ήταν σαν να περικλείει όλες τις γνωστές γεύσεις μαζί.

Ένα από τα ομορφότερα και κορυφαία πιάτα της βραδιάς για εμένα ήταν το μυλοκόπι ceviche σε μάνγκο και passion fruit, καλαμπόκι και φρέσκο κρεμμύδι, με ακριβώς όσο spicy νότες χρειαζόταν να έρχονται με φυσικότητα από την προσθήκη jalapenos. Στο γεμάτο καλοζυγισμένες ισορροπίες αυτό ceviche το παιχνίδι των υφών ερχόταν από ένα μπολάκι με πεντανόστιμα chips λωτού, που αν με ρωτάς κάποιος πρέπει να βγάλει σε οικογενειακή συσκευασία και να τα παίρνουμε για το σπίτι.

Επίσης πολύ δυνατό, το Aegean Tiradito, που παίρνει το όνομά του από τα ελληνικά ψάρια και θαλασσινά που έχει ως βάση, και συγκεκριμένα αιγαιοπελαγίτικο μαγιάτικο, σκουμπρί, αχινό, καθώς και γαρίδες κοιλάδας. Το dressing από ginger jalapeno απογειώνει το συγκεκριμένο πιάτο, ενώ ο σεφ έχει προσθέσει finger lime για λόγους οξύτητας και τραγανό φαγόπυρο για λόγους ποικιλίας υφών, συμπληρώνοντας με μία κρέμα αβοκάντο για ένα εξαιρετικά άρτιο και πεντανόστιμο αποτέλεσμα.

Οι Beef Gyozas, ένα οσομπούκο βασικά μαγειρεμένο για 12 ώρες σε γαλλικές κοκοτιέρες κρύβεται μέσα στο ακριβώς όπως πρέπει ψημένο "πιτάκι", είναι μία συνταγή που σε παραλλαγές συναντάται πάντα στο μενού του Nyx και απολύτως δικαίως, αφού το best selling αυτό πιάτο είναι πραγματικά απολαυστικό. Φέτος λοιπόν το βρίσκουμε με μανιτάρια shitake, καλαμπόκι, καλοκαιρινή -ακόμη- τρούφα και μία θεϊκή κρέμα παλαιωμένης παρμεζάνας. Στην ίδια κατηγορία θα βάλω και τα dumpling με γαρίδα και λαβράκι που ουσιαστικά έχουν το χαρακτήρα και την επίγευση ενός «φρικασέ». Σου είπα πως ο Κότσαλης είναι πολύ στα φόρτε του! Τα dumplings είναι πανέξυπνα ως σύλληψη και υπέροχα ως γεύση και τα συστήνω ανεπιφύλακτα.

Οι Καραβίδες μαριναρισμένες σε ένα μείγμα kosho με περγαμόντο και τυλιγμένες σε φύλλα shiso έρχονται με έναν πουρέ καρότο με σαφράν και μία bisque με kimchi, που περιχύνεται από πάνω και δίνει το απαραίτητο spiciness. Εκτός από πολύ χαριτωμένες, όπως βλέπεις στη φωτό, είναι και ένα πιάτο που συνδυάζει αρκετές διαφορετικές νότες, με το περγαμόντο να γίνεται αισθητό και την αψάδα της σως να είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη, αφού αποκαλύπτεται κλιμακωτά.

Αυτό που με εντυπωσίασε πάρα πολύ συνολικά στο Nyx είναι η παρουσίαση των πιάτων, που και πριν έπαιζε σε πολύ ψηλά επίπεδα, τώρα όμως είχε εξελιχθεί περαιτέρω. Κορωνίδα αυτού ήταν το omakase sushi menu (omakase είναι με απλά λόγια το να αφήνεις το σεφ να επιλέξει τι θα δοκιμάσεις), όπου τα διάφορα rolls, nigiri και λοιπά έρχονται σε έναν «πύργο» κατασκευασμένο από customised platters και πάγο και είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό. Δεν μπορώ να σου απαριθμήσω όλα τα ρολάκια που δοκίμασα, αλλά μπορώ να σου πω να μην χάσεις για κανέναν λόγο το Gunkan με ταρτάρ τόνου και κρέμα τοπιναμπούρ (το κόκκινο κεντρικό που βλέπεις στη φωτό), το Dragon roll με χέλι μπρεζέ (κάτω δεξιά) και το Creamy seabass nigiri με καψαλισμένο λαβράκι (πάνω δεξιά).

Και ναι, αυτή είναι μία από τις ελάχιστες φορές που πρόλαβα το γλυκό σε tasting (αν μου κάνεις την τιμή να με διαβάζεις ξέρεις ότι, καθώς κινούμαι με τα μέσα, φέυγω πάντα την ώρα του τελευταίου συρμού του μετρό με αποτέλεσμα εξαιρετικά συχνά να φεύγω πριν τα επιδόρπια), και ευτυχώς γιατί παίζει σε άλλα επίπεδα. Ως chocoholic δεν μπορώ να μη σου μιλήσω για το Choco Cube που μέσα του κρύβει ρευστή αλατισμένη καραμέλα και φιστίκι, ενώ περιχύνεται με σως σοκολάτας με miso και παγωτό καραμέλα,

αλλά από την άλλη δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στον «Αριστοτέλη» που αποτελείται από namelaka γιαούρτι, compote ανανά, financier καρύδι και χώμα από ελαιόλαδο. Πρόσεχε μόνο γιατί αν αναλωθείς στις φωτογραφίες θα χάσεις την φινετσάτη απόλαυση που κρύβει η κάθε του μπουκιά και θα είναι κρίμα!

Info: Ὁμήρου 19, Αθήνα, 6981518000

Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.