Για μία γευστική βόλτα στο Παρίσι αρκεί να πας μέχρι την πλατεία Δεξαμενής

Οι αδυναμίες, όπως ακριβώς και ο βήχας, δεν κρύβονται, και εγώ χρόνια τώρα δηλώνω απερίφραστα την αδυναμία που έχω στα ατμοσφαιρικά μαγαζιά. Πέρα από το φαγητό το ίδιο, η ατμόσφαιρα ενός εστιατορίου παίζει τεράστιο ρόλο στη συνολική εμπειρία που αποκομίζεις, αφού μία όμορφη βραδιά είναι αποτέλεσμα πάντα πολλών διαφορετικών συνιστωσών. Έτσι, δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω τη χαρά με την οποία επισκέπτομαι πάντα την πανέμορφη Brasserie Lorraine του Κολωνακίου, όπου πάνω σε μαρμάρινα τραπέζια, υπό το φως των κεριών και υπό τους ήχους της πάντα ακριβώς στο σωστό volume live μουσικής ο σεφ Παναγιώτης Ζώκος υπόσχεται μία συναρπαστική γευστική βόλτα στις συνοικίες του Παρισιού.

Ο Μιχάλης Μερζένης δεν φοβάται να μεταμορφώσει premium κοπές σε πιάτα comfort νοστιμιάς

Το εστιατόριο λοιπόν υποδέχεται τη νέα σεζόν με κλασσικά αγαπημένα, αλλά και νέα πιάτα, ενώ ο σεφ θεωρώ πως κάθε χρόνο αναβαθμίζει την εμπειρία με το σωστό fine tuning και την προσοχή στη λεπτομέρεια. Βρεθήκαμε εκεί μία καθημερινή βράδυ, και παρότι ο καιρός ακόμη επιτρέπει με άνεση να πάρεις θέση στα χαριτωμένα εξωτερικά τραπέζια, δεν μπορείς να αντισταθείς στον τόσο εκλεπτυσμένο εσωτερικό χώρο που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε πολυτελές βαγόνι του Orient Express και locals’ favourite ψαγμένο εστιατόριο της Μονμάρτρης.

Συναρπαστικές fine dining ιστορίες ακριβώς πάνω από τα ερείπια της αρχαίας αγοράς των Αθηνών

Στο νέο μενού θα συναντήσεις αρκετές must γεύσεις του εστιατορίου, όπως το εξαιρετικό και αγαπημένο μοσχάρι ταρτάρ με σπιτική chilli paste και φρυγανισμένο ψωμί, ή το επικό ζεστό foie gras που φέτος συνοδεύεται από ψητή κολοκύθα και ενθουσιάζει με τη sauce gastrique με πιπέρι σετσουάν.

Αλλά ταυτόχρονα θα βρεις και «νέες αφίξεις» που αξίζουν της προσοχής σου, όπως το τόσο μεστό ριζότο με φρέσκια τρούφα εποχής, φουντούκια και τυρί brie, που έρχεται ακριβώς στη σωστή θερμοκρασία και υφή και αποδίδει μία σχεδόν comfort νοστιμιά, χωρίς να του λείπει η γαλλική φινέτσα.

Ειδική μνεία θα ήθελα να κάνω στη σαλάτα µε βασιλικό καβούρι, πουρέ σελινόριζας, kumquat και finger lime για την εξαίσια ισορροπία των επί μέρους συστατικών του, που έδιναν όλες τις κατάλληλες εντάσεις, χωρίς να σκεπάζουν το τόσο ευαίσθητο στη διαχείριση βασικό υλικό.

Προσωπικό μου must-taste πάντως είναι χωρίς δεύτερη σκέψη τα Oysters Rockefeller με το twist του σεφ να κερδίζουν τις εντυπώσεις συνολικά του τραπεζιού με την εκλεπτυσμένη αλλά καθόλου αδύναμη γεύση τους, ενώ και τα “oh so French” σπαράγγια ογκρατέν με τυρί comte δεν στερήθηκαν σχολίων ενθουσιασμού.

Στα old-time-classic αγαπημένα το στην εντέλεια ψημένο chateaubriand συνοδευόμενο από τρεις διαφορετικές σως -η Café de Paris είναι κορυφαία επιλογή, εάν ρωτάς εμένα- και πατάτες τηγανητές του ονείρου, που προειδοποιώ είναι εθιστικές. Φυσικά μπορείς να το συνοδεύσεις και με ψητά λαχανικά ή σαλάτα, εάν είσαι άνθρωπος που ανθίσταται στον πειρασμό. Εγώ πάντως, εκτός από τις πατάτες, πήρα και πουρέ πατάτας με τρούφα, γιατί μία ζωή την έχουμε!

Και μια και όντως μία ζωή την έχουμε, μην φύγεις χωρίς να δοκιμάσεις κάποιο, ή και όλα τα γλυκά, με το πληθωρικό moelleux µε ρευστή αλµυρή καραµέλα και αληθινό παγωτό βανίλια να αναδεικνύεται με άνεση στο προσωπικό μου αγαπημένο.

Info: Σπευσίπου 1A, Κολωνάκι, 2107243009

Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.