Νέα άφιξη: Ανοικτές φωτιές και καρνιβορικές απολαύσεις με την υπογραφή του Μιχάλη Νουρλόγλου
Το OΧ μόλις άνοιξε τις πόρτες του πίσω από το Χίλτον και φέρνει την παραδοσιακή ταβέρνα στο σήμερα, χωρίς να της στερεί τη νοστιμιά της απλότητας και τον comfort χαρακτήρα της.
Οφείλω να ομολογήσω πως, όταν πληροφορήθηκα πρώτη φορά για το OX ως το νέο εστιατόριο που έρχεται να επαναπροσδιορίσει το concept της ελληνικής ταβέρνας, σκέφτηκα προς στιγμήν από μέσα μου «ωχ όχι άλλη μία νεοταβέρνα…», όμως είχα απόλυτο άδικο και όταν έχουμε άδικο πρέπει να το παραδεχόμαστε. Επισκέφθηκα λοιπόν πριν από λίγες μέρες το εντυπωσιακότατο OX πίσω από το πρώην Χίλτον και έχω να σου πω μόνο τα καλύτερα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Δυνατή ιταλική κουζίνα και κομψά fun dining vibes σε ένα κατακόκκινο εστιατόριο στο Νέο Ψυχικό
Το OX Chop House, που αρχιτεκτονικά οφείλει το πανέμορφο και πολύ φιλόξενο design του στο γραφείο ADD Architects, δεν είναι ταβέρνα με την παραδοσιακή έννοια του όρου σε κανένα επίπεδο, παρά μόνο στη νοστιμιά των πιάτων του. Μία τεράστια, θεατρικά στημένη, ανοικτή κουζίνα σε υποδέχεται στη σάλα, η οποία δεν κρατάει μυστικά και τραβάει απευθείας το βλέμμα στην καλοκουρδισμένη και πολυπληθή ομάδα με επικεφαλής τον σεφ Χάρη Φράγκο, παλιό συνεργάτη του Νουρλόγλου από το Brunello, να εκτελεί στην εντέλεια το μενού που εμπνεύστηκε για το ολοκαίνουριο εστιατόριο ο πολυβραβευμένος executive chef.
Εκεί πάνω από τις ανοικτές φωτιές και την custom made parilla, μπροστά στον ξυλόφουρνο και πάνω από τηγάνια και κατσαρόλες, ετοιμάζονται τα πιάτα που ο Μιχάλης Νουρλόγλου οραματίστηκε για να ορίσει εκ νέου τη νοστιμιά που μάθαμε να απολαμβάνουμε στις επικές ταβέρνες των παιδικών μας χρόνων, αλλά στην πιο προσεγμένη εκδοχή τους.
Νέα άφιξη: ένα εντυπωσιακό restaurant club φέρνει τη Μύκονο στην Αθήνα με φόντο την Ακρόπολη
Και όταν λέω προσεγμένη, δεν εννοώ περίτεχνα στησίματα και αποδομημένες χωριάτικες σαλάτες, αλλά κορυφαία πρώτη ύλη, εξαιρετικό ψήσιμο και μικρά gastro twists, που στόχο δεν έχουν να πειράξουν τη βάση αλλά να απογειώσουν το γευστικό αποτέλεσμα. Επίσης μία εντυπωσιακή κάβα, με περισσότερες από 100 ετικέτες -κυρίως από τον ελληνικό αμπελώνα- με τη υπογραφή του wine expert Γιάννη Μακρή και με κυρίως μέλημα το pairing με το κρέας, σε βάζει αμέσως στο σωστό κλίμα της fine tuned απόλαυσης. Στα «συν» η προσεγμένη σχέση ποιότητας και τιμής, και στο φαγητό και στο κρασί, πάντα τηρουμένων των αναλογιών της εποχής.
That said ας περάσουμε στις γευστικές κρεατένιες -και όχι μόνο- λεπτομέρειες. Το μενού είναι μαζεμένο και συμπαγές, έτσι ώστε να έχεις επαρκείς επιλογές αλλά χωρίς να χάνεις το focus σου. Αρχής γενομένης με το χειροποίητο ζεστό ψωμί από τον ξυλόφουρνο (που έχει περάσει από τη σχάρα και έχει αρτυθεί με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο) και τις πίτες που έρχονται μαζί με ελιές και ζητούν απεγνωσμένα να αλειφθούν είτε με την αληθινή τυροκαυτερή με τη γεμάτη και πικάντινη γεύση είτε με το τζατζίκι που φτιάχνεται με βιολογικό πρόβειο γάλα (!) και έχει μέσα fermented αγγούρι και είναι κανονικότατο και νοστιμότατο τζατζίκι, όπως αξίζει να έχει κάθε «ταβέρνα» που σέβεται τον εαυτό της. Εγώ δεν θα σου πω ψέματα, τα δοκίμασα και τα δύο και στα συστήνω ανεπιφύλακτα, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Εν συνεχεία δοκιμάσαμε μία εξαιρετική twisted μαϊντανοσαλάτα και μία όντως καπνιστή μελιτζανοσαλάτα του ονείρου και γενικά και μόνο με αλοιφές και σαλάτες να με άφηνες με αυτό το ψωμί και τις πιττούλες, πάλι υπερχαρούμενη θα ήμουν, ειδικά εάν μου έβαζες δίπλα και μία τηγανιά πατάτες, που τηγανίζονται στα αέρινα τηγάνια του OX και κρατούν όλη τη γεύση χωρίς ίχνος από το βάρος του λαδιού.
Σειρά είχε το μπουγιουρντί, που είναι τόσο όσο χρειάζεται spicy, αλλά συνάμα είναι και λίγο καπνιστό, γιατί η χειροποίητη σάλτσα τομάτας που περιέχει έχει περάσει από τον ξυλόφουρνο. Επίσης must-taste πιάτο χωρίς περιστροφές, αρκεί να τρως έστω και λίγο καυτερές γεύσεις και να σου αρέσει η φέτα.
Το πασά κεφτέ, μία αναθεώρηση της θρακιώτικης συνταγής, εδώ περιλαμβάνει πεντανόστιμους κεφτέδες με μείγμα κεμπάπ και με τρίμμα παστουρμά από πάνω, ενώ η βουτυρομακαρονάδα έχει μέσα και μακαρόνι και χυλοπιτάκι (η μαμά του Νουρλόγλου, όπως και οι περισσότερες μαμάδες στον κόσμο νομίζω, έβραζε μαζί διάφορα ζυμαρικά, όταν είχε μείνει λίγο από το καθένα στη συσκευασία) και έχει και φρέσκο και καμένο βούτυρο, καθώς και ωμή και καμένη μυζήθρα.
Και τώρα θα μου πεις, τόση ώρα πάνω μου λες για κρέας και με έχεις ακόμη στα πρώτα. Δίκιο έχεις, αλλά το μισό fun και η μισή νοστιμιά της ελληνικής ταβέρνας πάντα βρίσκεται στα παρελκόμενα, όλοι το ξέρουν αυτό. Εκτός από το πασά κεφτέ λοιπόν φάγαμε σπιτικό λουκάνικο του ονείρου, ζουμερό κοντοσούβλι κοτόπουλο και μπιφτέκι τόσο νόστιμο όσο φάνταζε στα παιδικά μας χρόνια.
Υπάρχει και κοκορέτσι στο μενού, που οπωσδήποτε θα επιστρέψω να δοκιμάσω, όπως και τους τζιγεροσαρμάδες και τα παϊδάκια που πολύ μου τα έχουν διαφημίσει φίλοι και γνωστοί. Στο βαρύ πυροβολικό τώρα, τα φιλετάκια από πρόβατο είναι άχαστα, αν δεν τρως πρόβατο πραγματικά κρίμα, και η κόντρα μοσχαρίσια με το κόκαλο που δοκιμάσαμε ήταν ψημένη αριστοτεχνικά και ο ορισμός της καρνιβορικής απόλαυσης.
Στα γλυκά έχεις δύο επιλογές, εκμέκ φιστίκι Αιγίνης και μους σοκολάτας με αλμυρή καραμέλα. Άσε τη δίαιτα από Δευτέρα και πάρε και τα δύο, πραγματικά δεν θα χάσεις! Κάπου εδώ, έστω και στο τέλος, να θυμηθώ να σημειώσω πως το εστιατόριο είναι απολύτως προσβάσιμο σε άτομα με κινητικά προβλήματα, κάτι που σε έναν ιδανικό κόσμο θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο, αλλά επειδή δεν είναι, ας το έχουμε κατά νου και ας πούμε και ένα μπράβο στους ιδιοκτήτες.
Info: Χατζηγιάννη Μέξη 9, Αθήνα, 2107107070
Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.