Πεϊνιρλί με χαβιάρι, crème brûlée από μεδούλι και κορυφαία sliders σε ένα άκρως θεατρικό σκηνικό

Το Brutus Tavern πολύ πρόσφατα έκλεισε δύο χρόνια παρουσίας στην εστιατορική σκηνή της πόλης, έχοντας πλέον κερδίσει τον τίτλο του «must» όσον αφορά στις καρνιβορικές απολαύσεις υψηλών αξιώσεων αλλά συνάμα και cool διάθεσης στην Αθήνα. Σε αυτά τα χρόνια το έχω επισκεφτεί πολλές φορές ομολογουμένως και πάντα εντυπωσιάζομαι από τρία πράγματα. Το πρώτο είναι πόσο εξαιρετική χρήση του χώρου έχει γίνει εδώ, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα καθαρά θεατρικό σκηνικό με λίγο dark luxury και λίγο private club νότες, αλλά με τελικό προορισμό και απόλυτο επίκεντρο την ανοικτή κουζίνα. Το δεύτερο είναι το γεγονός πως κάθε φορά τα πιάτα έχουν και κάτι καινούριο να πουν, πράγμα που δείχνει πως το εστιατόριο δεν αναπαύεται στις δάφνες του. Και το τρίτο είναι πως είναι πάντα γεμάτο, γεγονός που εγώ θα προσδώσω -πέρα από την ατμόσφαιρα, το φαγητό, το κρασί, το σέρβις κλπ- και στην καταλυτική παρουσία της restaurant manager Φωτεινής Γούλα, που δεν αφήνει τίποτα να περάσει απαρατήρητο.

Δυνατή ιταλική κουζίνα και κομψά fun dining vibes σε ένα κατακόκκινο εστιατόριο στο Νέο Ψυχικό

Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν, και δεν το κρύβω, μου αρέσει πολύ το Brutus, το θεωρώ εξαιρετική επιλογή για καλό -και ποτέ βαρετό- κρέας και μου αρέσει η συνέπεια που έχει στο αποτέλεσμα που απολαμβάνεις στο τραπέζι σου. Είναι ένα εστιατόριο αξιόπιστο και όσον αφορά στην ποιότητα και όσον αφορά στην γεύση, και αυτό, ενώ είναι κάτι που θα έπρεπε να θεωρούμε δεδομένο, δεν είναι καθόλου στην αθηναϊκή εστιατορική σκηνή. Την επιμέλεια του μενού έχει από την αρχή ο βραβευμένος σεφ Μιχάλης Νουρλόγλου και στην ανοικτή κουζίνα συναντούμε τον παλιό και πιστό του συνεργάτη Στέφανο Ρίζο. Εδώ λοιπόν οι premium κοπές, όπως η Rubia Gallega, το Olive fed Wagu, το American Black Angus «Greater Omaha», το 40 days dry aged Greek chateaubriand, το Spanish Black Angus κλπ, έρχονται να στεφανώσουν την συνολική εμπειρία μετά από μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συλλογή από πρώτα, που εμένα ομολογώ μου αρέσουν όσο και τα κυρίως.

Τέσσερις σπουδαίες κυρίες της ελληνικής γεύσης μαγειρεύουν με αύρα από αστέρια Michelin

Νέο πιάτο λοιπόν και πάρα πολύ δυνατό, το Yolk Πεϊνιρλί με provolone dolce με τέλεια γαλατένια γεύση και αρτυμένο με χαβιάρι στην κορυφή, που όπως σπάει το αυγό και αναμειγνύεται με την αέρινη ζύμη κάθε μπουκιά είναι άκρως απολαυστική.

Επίσης must-order πιάτο το Bone, όνομα και πράγμα, που εδώ είναι μία κρεμ μπρουλέ από μεδούλι με foie gras με ένα μείγμα μπαχαρικών και μούρα σε ζύμωση. Έρχεται μαζί με κράκερς και δεν χορταίνεις να παίρνεις μπουκίτσα μπουκίτσα να αλείφεις και να τρως.

Διαχρονικά αγαπημένο πιάτο εδώ το Crust, η εμπνευσμένη παραλλαγή μίας shepherd’s pie, που κάθε χρόνο έχει μικρές αλλαγές, αλλά κάθε χρόνο είναι και ακόμη πιο κολασμένη. Αποτελώντας σίγουρα το πιο viral πιάτο του μενού, αφού και προσφέρεται για εντυπωσιακά boomerang στο σπάσιμο και φέρει την επιγραφή «no posts on Instagram», που όπως και να το κάνεις κάπως σε προκαλεί, το πιάτο αυτό είναι comfort μέχρι το κόκκαλο και λαχταριστό όσο δεν πάει. Φέτος τη συναντούμε με σιγομαγειρεμένη μοσχαρίσια ουρά, μπεσαμέλ από Comte τυρί και σαρκώδη μανιτάρια.

Στην ίδια ακριβώς κατηγορία με την πίττα εντάσσονται και τα sliders, που με άνεση συγκαταλέγονται στα καλύτερα της πόλης και έχουν μέσα patty από dry aged κιμά, red Leicester cheddar cheese και καραμελωμένα κρεμμύδια. Απλά, λιτά και απέριττα.

Στην πιο κρεατοφαγική πλευρά του καταλόγου τώρα, αξεπέραστο για εμένα πιάτο είναι το κοτόπουλο. Θα μου πεις «αλήθεια τώρα; Κοτόπουλο;» και όμως «ναι» θα σου απαντήσω. Το βιολογικό κοτόπουλο καπνίζεται in house, είναι τέλεια ζουμερό και συνοδεύεται από μία βελούδινη albufera sauce, που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.

Επίσης νέο πιάτο, η Shish Style Picanha με τόσο όσο πρέπει καυτερές πιπεριές padron και μυρωδικά. Το τουρκικό στοιχείο του shish kebab έδινε μία νότα ανατολής στο πιάτο που πολύ του πήγαινε αν με ρωτάς.

Τέλος ήρθε και η βασίλισσα της βραδιάς μία Rubia Gallega Dry Aged Cowboy steak ψημένη αριστοτεχνικά -εντάξει δεν υπήρχε αμφιβολία ομολογώ- με το αλατάκι της όπως της έπρεπε και το ρομπούστο της κόκκαλο να γίνεται το μήλον της έριδος στο τραπέζι, αφού μόνο ένας θα μπορούσε να το πάρει. Το κρέας έχει πολλά και διάφορα συνοδευτικά εδώ με τις πατάτες τηγανητές και το θεϊκό mac n cheese προσωπικά να μην τα αλλάζω με τίποτα, κι ας μην έχουν την κομψότητα της ψητής γλυκοπατάτας με καμμένο βούτυρο ή των ζεστών χόρτων εποχής.

Στα γλυκά δοκιμάσαμε ένα εξαιρετικό παρφέ φιστίκι με βύσσινα και ψητό αχλάδι, αλλά πληροφορηθήκαμε πως το dessert menu θα αλλάξει σύντομα, οπότε δεν είμαι σίγουρη ότι θα παραμείνει, αν και το εύχομαι, γιατί ήταν κορυφαίο.

Κάπου εδώ να προσθέσουμε πως το κρασί παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο πανέμορφο και ατμοσφαιρικότατο Brutus με τη λίστα να φέρει την υπογραφή του Άγγελου Αντωνίου και με sommeliers τους Γιώργο Δέδε και Χρυσάνθη Καρατζά. Πολλές και διαφορετικές επιλογές, για πολλά και διαφορετικά budget, με έμφαση τους αμπελώνες Νέου Κόσμου και στη Μητέρα Γαλλία. Εμείς δοκιμάσαμε ένα ωραιότατο By Ott ροζέ του 2022, που ταίριαζε με όλα σχεδόν τα πρώτα, πριν περάσουμε στα κόκκινα για τα κυρίως, από τα οποία όμως εγώ απείχα, οπότε δεν μπορώ να έχω και άποψη.

Info: Λεβέντη 3, Κολωνάκι τηλ. 2107240453

Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.