Δέκα χρόνια τώρα Ιαπωνία και Περού δίνουν ραντεβού στο Κολωνάκι

Θυμάμαι 10 χρόνια πριν, όταν άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του το Nikkei πάνω από την πλατεία Δεξαμενής, με τους βράχους και το άκρως exotic décor του, ήταν κάτι σχεδόν πρωτόγνωρο για την αθηναϊκή εστιατορική σκηνή. Σήμερα, μία ολόκληρη 10ετία μετά, έχει κατορθώσει όχι μόνο να παραμείνει επίκαιρο, αλλά να ανανεώνεται to the point και να αναδεικνύεται διαχρονικά στο place to be κάθε εποχή. Πόσω μάλλον το καλοκαίρι, αφού διαθέτει χωρίς καμία αμφιβολία έναν από τους ωραιότερους κήπους της πόλης.

Ο Αλέξανδρος Τσιοτίνης και η βραβευμένη κουζίνα του κατακτούν τη Χαλκιδική

Με την έμφαση να παραμένει στην εξαιρετική πρώτη ύλη και τον καταξιωμένο executive chef Νίκο Ψηλό να υπογράφει και φέτος το μενού, πλέον συναντούμε τον Δημήτρη Κατσάρα και τον Ιβάν Νετσιταϊλένκο σε ρόλο chef de cuisine, ενώ τα πιάτα προδίδουν τις ισχυρές Japanese fusion καταβολές τους για τις οποίες και τα αγαπήσαμε. Οι διακρίσεις άλλωστε δεν κερδίζονται τυχαία, και το Nikkei έχει πολλές να επιδείξει.

Η πιο «σοφή κουζίνα» της Αθήνας ανανεώνεται και πατάει γερά στην αξία των υλικών

Φυσικά, δεν μπορεί κανένα dining experience του Nikkei Floresta να μην ξεκινήσει με ένα cocktail και πιο συγκεκριμένα για εμένα με το Floresta Mary -το signature Bloody Mary του εστιατορίου- που παραμένει και φέτος το αγαπηνένο μου για τη χαρακτηριστικά γήινη γεύση του παντζαριού και τα εξαιρετικά ισορροπημένα του spices.

Πρέπει να πούμε πως το Nikkei συνεχίζει να μας κεντρίζει το ενδιαφέρον πάντα και με τα σκεύη του, με τα chopstick pillows του φέτος να έχουν έρθει απευθείας από την Ιαπωνία και να σχολιάζονται με περισσό ενθουσιασμό από όλο το τραπέζι. Δεν χρειάζεται να σου πω πως το δικό μου ήταν μακράν το πιο χαριτωμένο!

Τα Rubia Tartare tacos με το τέλεια κομμένο rubia gallega beef του και το kimchi θα τα τοποθετήσω για ακόμη μία χρονιά στα καλύτερα “aperitivo”, όπως τα αναφέρει άλλωστε και το μενού, αφού και βολεύουν πάρα πολύ σε ρόλο finger food εάν αποφασίσεις να κάτσεις στο μπαρ και είναι ένα πολύ έξυπνο πιάτο με την εναλλαγή υφών, χάρη στα τραγανά χειροποίητα πιτάκια του.

Το Ceviche Nikkei, που αποτελεί ένα από τα δυνατά πιάτα του εστιατορίου, ανανεώθηκε φέτος και έρχεται με κομμάτια από την κοιλιά και από τη ράχη του τόνου, ώστε να έχεις λιγότερο και περισσότερο λιπαρά κομμάτια για ένα πιο ενδιαφέρον συνολικά γευστικό αποτέλεσμα, ενώ δροσίζεται με καρπούζι και οξύνεται με νόστιμο ponzu dressing.

Πραγματικά εξαιρετικά και με ξεκάθαρη comfort διάθεση τα Steamed Baos με ψίχα από king crab και yuzu aioli. Το ψωμάκι ατμού είναι συννεφένιο και αγκαλιάζει ιδανικά τη ζουμερή και πλούσια σάρκα από το βασιλικό καβούρι με το λιτό και απέριττο φύλλο shiso και το ελαφρύ dressing να αφήνουν κάθε μπουκιά να λάμπει δια της καθαρότητας των συστατικών της.

Πολύ καλό και το O-toro Aburi roll με την κοιλιά του τόνου να δίνει όλη της την καλή λιπαρότητα στην ολόφρεσκη μπουκιά σου και το pico de gallo και την πικλαρισμένη ρίζα από κάτι που μοιάζει με ρέβα, αλλά δεν συγκράτησα το όνομά του, να χαρίζουν κάτι ενδιαφέρον στο δάγκωμα και τις υφές.

Επίσης δυνατό πιάτο τα σιγομαγειρεμένα short ribs που έλιωναν στο στόμα και είχαν γλασαριστεί με μία ελαφρώς και όσο πρέπει γλυκιά σως, για να πάρουν υπερήφανα θέση πάνω στο εξαιρετικά τηγανισμένο και ανάλαφρο ρύζι. Ομολογώ πως τα γλυκά δεν τα πρόλαβα για ακόμη μία χρονιά, αφού με ξέρεις πια, την ώρα που φεύγει ο τελευταίος συρμός του μετρό, έχω εξαφανιστεί και εγώ ως άλλη Σταχτοπούτα. Υπόσχομαι όμως να επιστρέψω και να σου έχω πλήρη αναφορά και για το γλυκό section την επόμενη φορά.

Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.