Πού θα φας φασολάκια στη σχάρα και επικό κεμπάπ με την Ακρόπολη στο πιάτο σου

Εμείς οι δημοσιογράφοι μιλάμε συχνά για μαγαζιά που «έλειπαν» από την εστιατορική σκηνή της πόλης είναι η αλήθεια, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν το εννοούμε. Εμένα προσωπικά πάντως η νέα Αθηναϊκή Ταράτσα πραγματικά είναι ένα μαγαζί που μου «έλειπε» από την πόλη, και γι’ αυτό θεωρώ πως το συνάντησα υπεργεμάτο μία τυχαία Δευτέρα βράδυ που βρέθηκα εκεί.

Food News: Τρία γευστικά νέα που αξίζουν της προσοχής σου

Καταρχάς να πούμε τα βασικά: η Αθηναϊκή Ταράτσα με το ρετρό λογότυπο βρίσκεται στο rooftop του city hotel Regal στο νούμερο 60 της οδού Μητροπόλεως και είναι δημιούργημα της ομάδας του Ami μαζί με την ομάδα του The Bar in front of the Bar (#51 The World’s 50 Best Bars). Στην κουζίνα της ο Αλέξανδρος Καρακατσάνης δημιουργεί μία cool ελληνολεβαντίνικη κουζίνα που σε προδιαθέτει να χαλαρώσεις και να απολαύσεις φαγητό και ποτό με την Ακρόπολη στο πιάτο σου, χωρίς περιστροφές.

Τρία ολοκαίνουρια spa στην πόλη για συναρπαστικές εμπειρίες ολιστικού wellness

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα bar restaurant, αφού η μεγάλη μπάρα διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στο concept και αποτελεί και σημείο food & drink απόλαυσης με το δικό της bar bites menu, όμως -εάν ρωτάς εμένα- όλα τα πιάτα του μενού θα μπορούσες να τα απολαύσεις και στο μπαρ. Δεν είναι αυστηρό ή στημένο το concept εδώ, οπότε σε προδιαθέτει να αυτοσχεδιάσεις και να νιώσεις άνετα από την πρώτη στιγμή.

Είτε λοιπόν στα τραπέζια, είτε στη μπάρα, είτε στο μεγάλο πάσο-πρώτο τραπέζι Ακρόπολη θα συναντήσεις ένα ποικιλόμορφο crowd από Έλληνες και ξένους, χαλαρό και ευδιάθετο, που φαίνεται ότι περίμενε καιρό ένα μαγαζί που θα βλέπει Αθήνα αφ’ υψηλού, θα συνδυάζει καλό φαγητό με καλό ποτό, αλλά συνάμα θα έχει casual διάθεση.

Η κουζίνα του Αλέξανδρου Καρακατσάνη εδώ βασίζεται στις χειροποίητες διαδικασίες, στα ποιοτικά υλικά, στη βαθιά νοστιμιά. Μπορεί να χρειαστεί να βάλεις και λίγο χέρι για να φτιάξεις την τέλεια μπουκιά, ή ακόμη κι αν δεν χρειαστεί μπορεί και να θέλεις. Κανείς δεν θα σε κρίνει πάντως, μην ανησυχείς. Το μενού είναι συνοπτικό, σωστά ισορροπημένο και εντελώς value for money.

Δοκιμάσαμε σχεδόν όλο τον κατάλογο δεν σου κρύβω και δεν υπάρχει πιάτο που θα σου πω «μην το πάρεις», υπάρχουν όμως πιάτα που θα σου πω «μη φύγεις χωρίς να τα δοκιμάσεις» και αυτά θα σου παραθέσω ευθύς αμέσως. Κάπου εδώ να σου τονίσω πως ψωμάκι (αφράτη αραβική πίτα και ένα τύπου καρβελάκι για την ακρίβεια), τυράκι (μαλακό τυρί με μαχλέπι, μαστίχα, μέλι και μαυροκούκι) και αλλαντικό (λούζα) εδώ είναι χειροποίητα, δηλαδή φτιάχνονται στην κουζίνα αυτήν, δεν έρχονται από αλλού, δεν ταξιδεύουν, δεν μεταναστεύουν.

Λοιπόν εδώ θα παραγγείλεις Φασολάκια και όχι μην γελάς. Εγώ με τα φασολάκια καμία αγάπη ιδιαίτερη δεν έχω, ούτε καν με τα edamame, αλλά αυτά τα φασολάκια σχάρας, μαριναρισμένα σε πετιμέζι ροδιού και σερβιρισμένα με καπνιστό ξινοτύρι και πίκλα αγγουριού και ρέβας είναι από άλλο ανέκδοτο. Τόσο νόστιμα και τόσο ισορροπημένα, που θα τα πω εθιστικά, και κρίνε με όπως θέλεις.

Επίσης πολύ καλός ο Αμπελοντολμάς, που εδώ ο σεφ τον έχει φανταστεί ως μοσχαρίσιο ταρτάρ με αρωματικό ρύζι στο ένα του σκέλος και ως τηγανητό αμπελόφυλλο με έναν φινετσάτο πουρέ αγκινάρας κατά το έτερον σκέλος του. Στο σύνολό του είναι ένα έξυπνο και νόστιμο πιάτο με όμορφη ισορροπία γεύσεων και ωραία παιχνίδια υφών.

Οι λάτρεις των μεστών και πληθωρικών γεύσεων -όπως η υπογράφουσα- θα γίνουν φανατικοί οπαδοί των Γεμιστών Ζυμαρικών. Αυτό το πιάτο αποτελεί από χειροποίητα ζυμαρικά κάπως στρογγυλά (σαν μεγάλα νιόκι, αλλά όχι από πατάτα) τα οποία γεμίζονται με πρόβειο κιμά και σερβίρονται με μία κρέμα-σως από καμένο βούτυρο, γιαούρτι και σουμάκ. Δεν σταματάς μέχρι τελειώσουν, κι ας έχεις παραγγείλει άλλα τόσα πιάτα μετά. Αν σου έχει μείνει και χειροποίητο ψωμάκι, πάρε λίγο από την υπόξινη σαλτσούλα και θα με θυμηθείς.

Εξίσου φανατικό κοινό έχει και το Κεμπάπ, το οποίο για εμένα είναι από τα καλύτερα αυτή τη στιγμή στην πόλη. Περασμένο σε σουβλίτσα και καθισμένο πάνω σε χειροποίητο πιτάκι (που λέγεται μου είπαν μπαζλαμάς), ο πρόβειος και μοσχαρίσιος κιμάς ενώνονται εις σάρκαν μίαν, σε αριστοτεχνική αναλογία, καρυκεύονται στην εντέλεια και ψήνονται θεϊκά, ώστε να απολαύσεις χωρίς περιστροφές κάθε ζουμερή μπουκιά.

Last but not least, ο Κόκορας με χυλοπιτάκι στον ξυλόφουρνο, που είχε διάσπαρτα και λίγα ρεβίθια μέσα στο τέλειο μελωμένο χυλοπιτάκι που πολύ του πήγαιναν να πω. Πιάτο βαθιά comfort και νοσταλγικό, πεντανόστιμο και όμορφα πληθωρικό, που όμως εάν δεν είσαι λάτρης των μπαχαρικών και ιδίως της κανέλας δεν το συστήνω. Εμένα μου άρεσε πολύ, αλλά οφείλω να στο πω.

Την επόμενη φορά θα δοκιμάσω οπωσδήποτε τις Καραβίδες με αρωματικό βούτυρο, το Κατσικάκι με χόρτα και το viral Shawarma, οπότε κατανοείς πως θα επιστρέψω σύντομα. Στα cocktail να πούμε πως φυσικά ηγείται η ομάδα του The Bar in Front of the Bar, οπότε το επίπεδο είναι υψηλότατο. Εγώ δοκίμασα ένα Afternoon on the Island με Skinos, πράσινο μήλο και μάραθο και ήταν ένα μικρό καλοκαιρινό ποίημα.

Στα γλυκά, άκρως θεατρικές οι τρούφες, που έρχονται σερβιρισμένες στα κλασσικά χάλκινα μπρίκια τα παλιά μαζί με αραβικό καφέ με κάρδαμο και πικάντικο παγωτό και πολύ μου άρεσαν. Αν και την επόμενη φορά νομίζω θα δοκιμάσω το Γάλα στον Ξυλόφουρνο, πιο πολύ για να μου φύγει η απορία για το τι ακριβώς είναι.

Info: Μητροπόλεως 60, Αθήνα, 2110080660

Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.