Νέα άφιξη: ο Άσωτος στο Παγκράτι ήρθε για να μείνει για όλους τους σωστούς λόγους

Νέλλη Καλαμαρά

Η νέα “rogue ταβέρνα”, όπως αυτοχαρακτηρίζεται ο ολοκαίνουριος Άσωτος στην πλ. Προσκόπων στο Παγκράτι, έχει όλα όσα χρειάζονται για να γίνει το νέο αγαπημένο «παιδί» των εξόδων μας στην πόλη.

 

Από την πρώτη στιγμή που είχα ακούσει για τον Άσωτο, που θα άνοιγε εκεί που μέχρι πρότινος βρίσκαμε το Frater & Soror, από τον συνιδιοκτήτη του Λευτέρη Γεωργόπουλο (βλ. The Clumsies Group, Manari Taverna κλπ) πριν από λίγους μήνες ομολογώ πως μου είχε εξάψει την περιέργεια, ειδικά στο σημείο όπου ο Μιχάλης Μερζένης θα βρίσκεται στην κουζίνα. Βλέπεις ο Μιχάλης Μερζένης είναι ένας σεφ που δεν φοβάται να είναι βαθιά νόστιμος, δεν έχει να αποδείξει κάτι, και για αυτό η κουζίνα του -κατά την ταπεινή μου άποψη- είναι πάντα άκρως λαχταριστή και χαρακτηριστικά ακομπλεξάριστη.

Ποιο παγκοσμίως διάσημο brand έρχεται να αλλάξει τον τρόπο που βγαίνουμε στην αθηναϊκή Ριβιέρα

Μιχάλης Μερζένης λοιπόν σεφ και συνιδιοκτήτης από τη μία, Λευτέρης Γεωργόπουλος, Παναγιώτης Κουτσουμπής και Νικόλας Σπυρόπουλος (και οι τρεις επιχειρηματίες που ξέρουν να δημιουργούν όμορφα και επιτυχημένα εστιατορικά και μπαρ concepts) από την άλλη, σίγουρα κάτι καλό θα ετοιμαζόταν. Όμως ομολογώ πως πηγαίνοντας για πρώτη φορά στον Άσωτο, μόλις μία εβδομάδα αφού άνοιξε και επίσημα τις πόρτες του, βρήκα κάτι ακόμη καλύτερο από αυτό που φανταζόμουν και υπολόγιζα. Ο Άσωτος -υπεργεμάτος μία βροχερή Τρίτη βράδυ- είναι το μαγαζί που θέλεις να πηγαίνεις για όλους τους σωστούς λόγους, και εξηγούμαι ευθύς αμέσως.

Ο Αλέξανδρος Καρακατσάνης κάνει τη βραστή γίδα με τραχανά ένα από τα πιο hot πιάτα της σεζόν

Δεν θα ξεκινήσω από το φαγητό, όχι γιατί δεν είναι φανταστικό, είναι ξεκάθαρα απίθανο, αλλά γιατί αυτό που μου έκανε την πιο μεγάλη εντύπωση είναι το vibe. Ο χώρος άλλαξε πολύ και δεν άλλαξε καθόλου, δηλαδή φυσικά και παρέμεινε η τεράστια από τοίχο σε τοίχο μπάρα, αλλά τώρα εκεί μπορείς να πάρεις το κρασί σου (10 ετικέτες και σε ποτήρι παρακαλώ), να βάλεις στη μέση ένα παστίτσιο σε χειροποίητο φύλλο με κρέμα από αρσενικό Νάξου (!) και έναν θεϊκό λαχανοντολμά στη φωτιά και να ακούσεις μουσικές από βινύλια και κάπως να νιώσεις πως έκανες μία φουλ ολοκληρωμένη έξοδο, πως πήγες και για φαγητό και για ποτό και πως έκανες mingling με ένα ωραίο cool crowd και να γυρίσεις σπίτι σου γεμάτος και πλήρης.

Το εμφανές μπετόν στους τοίχους μπλέχτηκε με τα ωραία λευκά τραπεζομάντηλα και τις πετσέτες που πάνω γράφουν «φαγόντες ευφρανθώμεν» (τρώγοντας ευφραινόμαστε) και τις μπορντώ θεατρικές κουρτίνες και τον καλά μελετημένο bar-ικό φωτισμό και όλο μαζί το μαγαζί ζέστανε και απέκτησε μία πιο cozy ατμόσφαιρα, που πολύ του πάει.

Εδώ λοιπόν θα έρθεις για να βγεις, να φας και να πιείς. Θα έρθεις να περάσεις καλά. Βάση της εμπειρίας σου θα είναι φυσικά η κουζίνα. Ο όρος «rogue ταβέρνα» σου κλείνει έξυπνα το μάτι και σε βάζει λίγο στο κλίμα. Δεν είναι ταβέρνα ο Άσωτος, αλλά έχει βασικά ελληνική κουζίνα, αλλά αυτή την κουζίνα του Μερζένη που δεν είναι και τόσο για ταμπέλες και καρτελάκια, είναι για να την απολαμβάνεις. Ελλάδα πολύ λοιπόν, αλλά και λεβαντίνικα και κάποια πιο διεθνή στοιχεία, ωραία πρώτη ύλη, μερικά απρόσμενα υλικά και συνολικά απίθανη γεύση.

Το προζυμένιο χειροποίητο ψωμί (το φτιάχνει αποκλειστικά για τον Άσωτο ο Μονόκερος σε συνταγή του Μερζένη) έρχεται με ένα in house φτιαγμένο βούτυρο και πρόσεχε να μην παρασυρθείς γιατί η συνέχεια είναι μακρά και λαχταριστή. Εγώ παρασύρθηκα, αλλά η αγάπη μου στο ζεστό ψωμί είναι γνωστή και μη διαπραγματεύσιμη.

Ο ταραμάς φτιάχνεται με τις γωνιές του προζυμένιου ψωμιού και είναι πολύ αληθινός, ενώ τον περιχύνουν με ένα λάδι καμένης τομάτας και κάπως έχει μία καπνιστή επίγευση. Βουτάς μέσα τα φρυγανισμένα κράκερς ψωμιού και δεν σταματάς μέχρι να τελειώσει. Τρελάθηκα με το ρετρό μπολάκι στο οποίο σερβίρεται, αν και η φωτό το αδικεί.

Στα ορεκτικά μεταξύ των απόλυτων must order το χειροποίητο labneh, που ολοκληρώνεται μπροστά σου στην παραμάνα, και έχει μέσα πιπεριά φλωρίνης, κουκουνάρι και σταφίδες, ενώ συνοδεύεται από ζεστά χειροποίητα πιτάκια, και ο λαχανοντολμάς που ψήνεται στο φούρνο σε στρώσεις και σερβίρεται με ένα αυγολέμονο με σέλινο. Βαθιά νόστιμος και συνάμα με μία δική του φινέτσα, αυτό είναι ένα πιάτο που φέτος πολύ θα συζητηθεί.

Στα κυρίως δεν δοκίμασα το παστίτσιο σε φύλλο (έτσι το έφτιαχνε η γιαγιά μου και κάπως συγκινήθηκα) αλλά σίγουρα θα επιστρέψω για αυτό το πιάτο και για όλα τα άλλα δεν σου κρύβω. Δοκίμασα το άκρως θεατρικό σε όψη αρνί με το κορκότο (σπασμένο σκληρό σιτάρι), τα καρότα και το καπνιστό γιαούρτι, και ειλικρινά, εάν ανήκεις στην κατηγορία «δεν τρώω αρνί», κρίμα για εσένα γιατί πολύ θα χάσεις.

Ιδιαίτερο και εξαιρετικά ενδιαφέρον το ελληνικό χοιρινό με την κοιλιά τόνου, που έλιωνε στο στόμα και έκανε ωραία παιχνίδια με την εναλλαγή γης-θάλασσας, και απίθανα τα λινγκουίνι Άσωτος Bolognese, που, ναι, μακαρόνια με κιμά είναι, αλλά μακάρι να μπορούσα να τα φτιάξω και εγώ έτσι, τόσο νόστιμα, τόσο να μιλούν στην καρδιά σου σαν να είσαι παιδάκι και μόλις γύρισες στο σπίτι από το σχολείο και η μαμά σου σού έχει φτιάξει το αγαπημένο σου φαγητό: μακαρόνια με κιμά.

Σού είπα πριν για το κρασί, όπου ο πολύ καλός sommelier Πέτρος Μυλωνάκης το επικοινωνεί όμορφα και με γνώση. Τα κρασιά εδώ είναι χαμηλών παρεμβάσεων, από ελληνικό και διεθνή αμπελώνα σχεδόν σε ίση αναλογία, και αριθμούν περί τις 90 ετικέτες με έντονη ανοδική τάση. Περίπου 10 ετικέτες σερβίρονται και σε ποτήρι, που δεν είναι λίγες, να το πούμε, και φαντάζομαι πως όσο θα αυξάνονται οι ετικέτες, θα αυξάνονται και οι by the glass επιλογές.

Στα γλυκά έχεις τρεις επιλογές -ναι ναι φυσικά δοκίμασα και τα τρία. Ήδη best seller είναι το cheesecake κολοκύθα με αφράτη κρέμα ζαχαροπλαστικής και γύρη, που ήταν αντικειμενικά πολύ ωραίο, ιδίως εάν είσαι λάτρης της κολοκύθας. Εγώ προσωπικά ξετρελάθηκα με το κέικ ελαιόλαδου, ποτισμένο με σιρόπι από παλαιωμένο τσίπουρο και άγρια κεράσια, ενώ και η σεράνο με τόνκα νομίζω θα μιλήσει εύκολα απευθείας στην καρδιά των retro choco lovers που αγαπούν τα twists.

Κλείνοντας θέλω να σου πω πως -κατά τη γνώμη μου πάντα- αυτό που κάνει τον Άσωτο μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα νέα άφιξη είναι πως αποτελεί ένα απόλυτα relevant και επίκαιρο concept. Θέλουμε μαγαζιά που να μας προσφέρουν μία πλήρη βραδινή έξοδο, με φαγητό, με ποτό, με ατμόσφαιρα, με μουσική, με μπάρα, με cool vibes, και που να μπορούμε να τα πληρώσουμε. Και ευτυχώς φέτος η ελληνική εστιατορική σκηνή έχει αρχίσει να μας το προσφέρει όλο και περισσότερο, γεγονός που κάτι πολύ καλό λέει για τα ανακλαστικά των Ελλήνων επιχειρηματιών της εστίασης. Γνώμη μου!

Info: Αμύντα 6, Παγκράτι, 2107213720

Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.

© 2014-2024 Queen.gr - All rights reserved
× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης