Φάε με κέφι

Βλέπω πολύ συχνά κόσμο να τρώει βιαστικά, μπουκωμένος, με νεύρα και διαβάζω ότι όλα αυτά είναι λόγοι για να σηκωθείς από το τραπέζι και να επανέλθεις όταν θα έχεις ηρεμήσει. Στο τραπέζι πρέπει να τρως με κέφι. Το φαγητό σου μπορεί να είναι αφορμή για χαλάρωση για αυτό ενδείκνυται να τρως με φίλους και καλή παρέα όχι αυτούς που σε συγχύζουν λοιπόν. Είναι ωραίο να κλείνεις το γεύμα σου με μια ευχάριστη σκέψη και μια τάση προς περισυλλογή, βοηθάει στην χώνεψη αλλά και στο μεταβολισμό.

Σκέφτομαι ότι ίσως οι προσευχές, που έκαναν παλιά στα σπίτια και σε κάποια ακόμα και τώρα, εξυπηρετούν αυτήν ακριβώς τη λειτουργία. Επίσης είναι σημαντικό να μασάς καλά και αργά, δεν χρειάζεται να τρέχεις πίσω από τις πιρουνιές. Το πιο δύσκολο από όλα είναι να σηκώνεσαι από το τραπέζι χωρίς να έχεις γεμίσει πλήρως. Λένε το κλασικό «λίγο απ’όλα» και εννοούν να έχεις ποικιλία στο τραπέζι σου και η ποικιλία είναι σημαντικό να είναι και χρωματική ώστε να διασκεδάζουμε και το μάτι. Όλα αυτά είναι δύσκολα στην εφαρμογή τους με τους ρυθμούς που τρέχουμε αλλά αν τα βάλουμε σαν κανόνα κάπως θα βρούμε τον τρόπο να τα προσαρμόσουμε ακόμα και αν αυτό σημαίνει να φας κάτι μπροστά στον υπολογιστή σου. Απόλαυσε το έστω και έτσι.