Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης: Το να εκπαιδεύεσαι στην καλοσύνη με πράξεις, σημαίνει τα πάντα!

Σε έναν κόσμο που μοιράζει απλόχερα τοξικά σχόλια, σε έναν κόσμο που κρύβεται πίσω από ψεύτικα προφίλ και στάζει χολή, σε έναν κόσμο που απομονώθηκε ακόμα πιο βαθιά στα γκρίζα διαμερίσματά του, η καλοσύνη είναι σήμερα πιο σημαντική από ποτέ και η Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης γίνεται η γιορτή που πρέπει να κάνουμε σημαία αλλαγής, προσωπικής και συλλογικής.

Αυτή η ημέρα γιορτάζεται παγκοσμίως κάθε χρόνο στις 13 Νοεμβρίου και προωθεί την ευγένεια σε όλο τον κόσμο ενώ ενθαρρύνει τους ανθρώπους να επιδοθούν σε τουλάχιστον μία πράξη καλοσύνης που είναι η μόνη αιτία για να γίνουμε όλοι ένα.

Άλλωστε, η αγάπη, η συμπόνια, η γενναιοδωρία και το σημαντικότερο η καλοσύνη είναι αυτά που χρειάζεται ο κόσμος σήμερα, που δοκιμάζεται σε επίπεδο ενσυναίσθησης, περισσότερο από ποτέ.

Η Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης θεσπίστηκε τελικά το 1998 και 23 χρόνια αργότερα, σε έναν κόσμο που φαίνεται να διχάζεται όλο και περισσότερο, όλοι γνωρίζουμε ότι το να κάνουμε μικρές πράξεις καλοσύνης για αγνώστους ή ανθρώπους που έχουν ανάγκη είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να γίνει αυτός ο κόσμος καλύτερος. Δεν χρειάζεται πολλή προσπάθεια, αλλά έχει απίστευτο αντίκτυπο στους γύρω μας.

Γι' αυτό δημιουργήθηκε η Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης – ώστε να μπορούμε να γιορτάσουμε καλές πράξεις αυτήν την ιδιαίτερη ημέρα και να εμπνεύσουμε και τους γύρω μας να ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτό. Στις 13 Νοεμβρίου κάθε έτους, άνθρωποι από όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται για να δημιουργήσουν μια αλυσιδωτή αντίδραση συμπόνιας εκτελώντας τυχαίες πράξεις καλοσύνης για εντελώς ξένους.

Δεν χρειάζεται καν να φύγεις από το σπίτι ή να ξοδέψεις χρήματα – απλώς κάνε κάτι καλό για κάποιον άλλο!

Ο στόχος είναι απλός – σκόρπισε όσο το δυνατόν περισσότερα χαμόγελα σε ολόκληρο τον πλανήτη ενθαρρύνοντας όλους όσοι συμμετέχουν στην Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης 2021. Και το όφελος θα είναι διπλό. Και για τους άλλους και για την ψυχή σου. Πιστεύεται μάλιστα ότι οι άνθρωποι που είναι ευγενικοί και γενναιόδωροι τείνουν να έχουν πολύ πιο σταθερή ψυχική υγεία, βιώνουν λιγότερο άγχος και είναι πολύ πιο υγιείς συναισθηματικά καθώς και σωματικά.

Το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Καλοσύνης για το 2021 είναι «Ο κόσμος που φτιάχνουμε – Εμπνέουμε την καλοσύνη». Είναι αλήθεια ότι μόνο με καλοσύνη θα φτιάξουμε έναν κόσμο που θα φτιάξει ένα καλύτερο μέλλον.

Υπενθυμίζοντας στους ανθρώπους πόσο ωραία είναι να σώζεις μια πασχαλίτσα από μια πισίνα, να καθαρίζεις ένα πλαστικό μπουκάλι από την παραλία ή με το να υπερασπιστείς όποιον έχει ανάγκη, βοηθάς στη μεγαλύτερη, πανανθρώπινη αλλαγή.

Έχει σημασία η καλοσύνη; Σίγουρα αναρωτιέσαι. Φυσικά τα κενά λόγια, το να δηλώνεις καλός χωρίς αντίστοιχες πράξεις, δεν σημαίνει πολλά. Το να εκπαιδεύεσαι στην καλοσύνη με πράξεις, σημαίνει τα πάντα.

Τα κορίτσια του Queen.gr συνασπίστηκαν και για την ξεχωριστή αυτή ημέρα, έχουν να σου πουν μια ιστορία, για το τι σημαίνει καλοσύνη για τις ίδιες, μια στιγμή που άλλαξε τη σκέψη τους για πάντα.

Μπορεί να αλλάξει η ζωή σου σε μια στιγμή;

Πρωί Σαββάτου, λίγα φθινόπωρα πριν, κάθισα στο γραφείο μου με νεύρα. Όχι γιατί θα δούλευα ένα ακόμα Σαββατοκύριακο που φίλοι και γνωστοί έτρεχαν στις παραλίες να αποχαιρετήσουν (ξανά) το καλοκαίρι, αλλά επειδή ένα project κινδύνευε να μην παραδοθεί με υπαιτιότητα τρίτων (story of my life). Ήμουν έξαλλη. Όταν εμφανίστηκε ο νεαρός συνεργάτης μου του μίλησα ήρεμα αλλά σε πολύ αυστηρό ύφος και μέσα μου σκεφτόμουν πόσο τέρας ψυχραιμίας ήμουν που δεν είχα βάλει τις φωνές να με ακούσει το τετράγωνο, όπως πολύ συχνά γινόταν. Τη στιγμή ακριβώς που έκανα τη σκέψη αυτή, είδα απέναντί μου αυτό το όμορφο νέο παιδί να απολογείται για την καθυστέρηση και να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια του. Είχα κάνει έναν άνθρωπο να κλάψει; Όσο κι αν με είχε επηρεάσει σαν άνθρωπο η παρατεταμένη έκθεση σε τοξικά και ανταγωνιστικά περιβάλλοντα όλα αυτά τα χρόνια στα media, αυτό που συνέβαινε εκείνα τα δευτερόλεπτα δεν μπορούσα να το ανεχτώ.

Έκλεισα τους υπολογιστές και ζήτησα από τον συνεργάτη μου να πιούμε έναν καφέ, να μου εξηγήσει τι του συνέβαινε (γιατί βέβαια δεν ήταν η δικιά μου αυστηρότητα η αιτία που έκλαιγε, ήταν όμως η αιτία που «έσπασε»). Αντιμετωπίσαμε μαζί την κρίση, το project παραδόθηκε στην ώρα του, ο νεαρός άλλαξε δουλειά (σήμερα είναι χαρούμενος γιατί πέταξε από επάνω του ένα επάγγελμα που τον έπνιγε) και… εγώ άλλαξα ζωή. Αυτό το παιδί είχε ανάγκη εκείνα τα λεπτά της ζωής του από μια κίνηση καλοσύνης και όχι... λίγη πίεση ακόμα. Περισσότερο από εκείνον, όμως, ανάγκη για ένα αχ καλοσύνης είχα εγώ. Έδιωξα τους τοξικούς ανθρώπους από την καθημερινότητά μου και πλέον όταν κάπου τους συναντήσω απλά τους αγνοώ. Βλέπω πρώτα το καλό των ανθρώπων και μετά τον δόλο στις πράξεις τους (γιατί δυστυχώς αυτά υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν). Λύνω πρώτα ένα πρόβλημα και μετά ψάχνω να βρω ποιος το δημιούργησε, λατρεύω τις δεύτερες ευκαιρίες και τους ανθρώπους με φιλοδοξίες. Έμαθα να ακούω περισσότερο, να απογοητεύομαι λιγότερο και να χαμογελάω συχνότερα. Αξιολογώ καθημερινά τις μικρές στιγμές καλοσύνης ως κάτι πολύτιμο και βάζω το χέρι μου στη φωτιά για αυτό που θα σου πω τώρα: Δώσε μια ευκαιρία στην καλοσύνη!

Δείχνουμε καλοσύνη ο ένας προς τον άλλο, προς τον εαυτό μας και τον κόσμο, για μια καθημερινότητα με λιγότερα νεύρα και περισσότερα χαμόγελα. Δοκίμασέ το.

Κατερίνα Ιωακείμ

Η χαρά της προσφοράς:

Φέτος, για την Παγκόσμια μέρα καλοσύνης, μάζεψα τα ρούχα που δεν φοράω πια και τα δώρισα σε φίλες που τα έχουν ανάγκη, αλλά και σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς. Συνειδητοποίησα πως αυτά που είναι άχρηστα για μας είναι απολύτως απαραίτητα σε άλλους. Και είναι σίγουρα προτιμότερο να χαρίζουμε όσα δεν χρειαζόμαστε από το να τα πετάμε στα σκουπίδια και να γεμίζουμε τις χωματερές. Υπάρχουν πολλές αξιόλογες οργανώσεις που δέχονται τα μεταχειρισμένα, και ανεπιθύμητα αντικείμενά μας. Εκτός από ρούχα, στο παρελθόν έχω δωρίσει παπούτσια, βιβλία, και παιχνίδια. Είναι μια ιδανική ευκαιρία να το κάνεις και εσύ φέτος! Για να κάνεις μερικούς ανθρώπους να χαμογελάσουν

Σαμπίν Καμχή

Σε μερικούς μπορεί να φάνηκε μικρό και ανούσιο.

Σε άλλους παράταιρο και ήσσονος σημασίας, ενώ χάνονται ανθρώπινες ζωές. Αλλά η κίνηση του πυροσβέστη Άκη Μπαρδάκη, στις μεγάλες φωτιές της Αχαΐας το περασμένο καλοκαίρι, να βρει νερό για να ποτίσει την ημιθανή χελώνα που βρισκόταν ανάμεσα στα καμμένα, είναι για εμένα υπέρτατο δείγμα καλοσύνης. Και ευγένειας ψυχής. Γιατί η καλοσύνη βρίσκεται στις μικρές πράξεις, όχι στα μεγαλόσχημα λόγια και όχι στα μεγάλα έργα. Η καλοσύνη είναι ο σεβασμός προς όλα τα όντα. Η διάθεση να προσφέρεις χαρά. Και όταν προσφέρεις ζωή, τότε μιλάμε για μεγαλείο καλοσύνης. Που είναι ταυτόσημη με την ανθρωπιά.

Κατερίνα Μπούσιου

Να την λες την καλή σου την κουβέντα, μην λες μόνο τα αρνητικά

Όταν η μεγάλη μου κόρη πήγε στην Πρώτη Δημοτικού, η δασκάλα της μας έκανε ένα μικρό brief. Τι θέλουν τα παιδιά για να τα καταφέρουν στο σχολείο; Στήριξη, είπε. Πώς θα το πετύχετε; Με positive feedback, ξαναείπε.

Μου πήρε λίγο χρόνο να καταλάβω τι εννοούσε αυτή η δασκάλα- διαμάντι, αλλά στην πράξη, τα παραδείγματα που μας έδωσε, ήταν σαφή και η υιοθέτησή τους και στην πραγματική ζωή, εκτός σχολείου, είναι εξίσου διδακτικά.

Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις σε ένα παιδί στο ξεκίνημα της μαθητικής του ζωής είναι να του τονίζεις τα λάθη του. Ξέχασες το κόμμα, έκανες λάθος το ι, εκεί δεν μπαίνει ε, τελεία πότε θα βάλεις. Αυτά είναι όσα δεν χρειάζεται να πεις, τόνισε ξανά η δασκάλα. Μα πώς θα μάθουν, αναρωτηθήκαμε όλοι οι γονείς.

Με το θετικό πρόσημο, μας είπε χαμογελώντας! Ξεκινήστε από το Μπράβο για την προσπάθεια και προσθέστε απλά πως θα κάνετε εξάσκηση μαζί στα μικρολάθη. Μειώστε τη σημασία του λάθος, αυξήστε την αξία της προσπάθειας.

Κάπως έτσι είναι παντού, θα συμπληρώσω εγώ. Πάρτε τον καλύτερο μαθητή, υπάλληλο, φίλο ή συγγενή και τονίστε του διαρκώς τα λάθη του, μέρα τη μέρα, στιγμή τη στιγμή. Μην τον επιβραβεύετε παρά μόνο κυνηγήστε τα λάθη του. Θα καταλήξετε με έναν άνθρωπο χωρίς όρεξη, ελπίδα και χαρά.

Πάρτε έναν άνθρωπο και μοιράστε του καλοσύνη το μπράβο σας, χωρίς να το έχει ανάγκη και θα καταλήξετε με έναν άνθρωπο γεμάτο όρεξη, χαρά και ελπίδα.

Αν τα μωρά μεγαλώνουν με αγκαλιές, οι ενήλικες μεγαλώνουν με μπράβο. Και δεν κοστίζουν ούτε ευρώ

Κατερίνα Πατούλια

Για πάρα πολλούς λόγους μόλις ακούω τη λέξη καλοσύνη μού έρχεται στον νου η γιαγιά μου.

Είναι η προσωποποίηση αυτής της έννοιας. Είναι αυτή που μου μάθαινε από μικρή να υποδέχομαι με χαμόγελο έναν νέο συμμαθητή μου στην τάξη, ώστε να μη νιώθει αμήχανα μέσα στο πλήθος των καινούριων προσώπων που συναντούσε.

Είναι εκείνη που στα κρυφά μάζευε τρόφιμα και τα άφηνε έξω από την πόρτα φτωχών γειτόνων για να τους βοηθήσει, χωρίς να αποκαλυφθεί η ταυτότητά της. Είναι εκείνη που μου έλεγε να μην κρίνω κακές συμπεριφορές, γιατί… «δεν ξέρεις τι κουβαλάει ο άλλος πίσω του».

Είναι εκείνη που κατάφερε να με πείσει ότι το καλό στο τέλος κερδίζει και (να προσπαθώ) κάνω τελικά κι εγώ όλα όσα έκανε κι αυτή.

Μαρία Ροδίτη

Καλοσύνη! Οκτώ γράμματα πόσο μεγαλείο κρύβουν μέσα τους!

Πάντα αγαπούσα να βλέπω τους άλλους να χαίρονται. Η χαρά τους μου έδινε πάντα διπλή χαρά. Από μικρή θυμάμαι όσα χρήματα μου έδιναν οι γονείς μου για χαρτζιλίκι, τα ξόδευα σε ένα μαγαζάκι με είδη δώρων κοντά στο σπίτι μου για να αγοράζω μικροδωράκια για εκείνους που αγαπώ. Τη μαμά μου, τον μπαμπά μου, την αδερφή μου, τη γιαγιά μου...

Κάποιοι λένε πως η καλοσύνη είναι επίκτητη, κάποιοι άλλοι πως μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά... Το πρότυπο της δικής μου καλοσύνης ήταν πάντα η μητέρα μου! «Πάντα να δίνεις ό,τι έχεις σε όποιον σου απλώνει το χέρι», μου έλεγε (ακόμη μου λέει δηλαδή). Και πάντα διαφωνούσα μαζί της! «Και πώς ξέρω εγώ αν έχει πραγματικά ανάγκη;» της έλεγα από μικρή με δυσπιστία. «Κάνε εσύ το καλό και ο Θεός θα σου το ανταποδώσει διπλά», συνέχιζε να με καθησυχάζει με χαμόγελο. Και το πίστευε, και μ΄έκανε κι εμένα να το πιστεύω, να εκτιμώ τη δυσκολία του άλλου και να μην κρύβομαι πίσω από τη δική μου. Και έτσι ξαφνικά άρχιζα να βλέπω τον κόσμο με άλλα μάτια, να βάζω μπροστά σε κάθε σκέψη μου το καλό και να περιμένω πως και ο απέναντι μου θα κάνει το ίδιο. Πόσες φορές έφαγα τα μούτρα μου; Δεν με πειράζει! Πάντα θα συνεχίζω να κοιτάζω τους ανθρώπους με καλοσύνη γιατί πιστεύω στο καλό...

Η καλοσύνη είναι Θεός, είναι άνθρωπος, είναι έννοια, είναι πράξη, είναι συναίσθημα, είναι πλούτος... Όπως κι αν το ερμηνεύσει κανείς, στα ίδια αποτελέσματα θα καταλήξει. Η καλοσύνη είναι μεγαλείο και ένα είναι σίγουρο: κρύβει πάντα μέσα της έναν μικρό Θεό... εσένα!

Ήταν περίπου πριν μια εβδομάδα. Μια από τις κλασικές μέρες που ο καιρός μέσα σε δύο ώρες είχε γίνει από Σαχάρα - Βόρειος Πόλος. Επέστρεφα από τη δουλειά και η διαδρομή περιλάμβανε ένα πέρασμα από το ΟΑΚΑ. Κάθισα για λίγο σε ένα από τα τοιχακια κατά μήκος της αψίδας και απέναντι μου ήταν μια ηλικιωμένη κυρία που φάνηκε να κρυώνει. Ένας σχεδόν ηλικιωμένος κύριος πέρασε από μπροστά της με μπαστούνι και φανερή δυσκολία στο περπάτημα. Τη ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάτι για εκείνη γιατί κρατούσε σφιχτά μία ελαφριά ζακέτα γύρω της. Εκείνη απάντησε ότι κρύωνε αλλά ότι «δεν πειράζει» γιατί σε λίγο θα ερχόταν η κόρη της να την πάρει. Ο κύριος δεν είπε κάτι άλλο παρά έγνεψε και πήγε προς τα πίσω σιγά-σιγά με το μπαστούνι του.

Μετά από κανένα 10λεπτο επέστρεψε κρατώντας ένα ζεστό σάλι και της το προσέφερε. Εκείνη στην αρχή αρνήθηκε, αλλά εκείνος της απάντησε: "Σας παρακαλώ. Κάντε το για εμένα". Και το εννοούσε. Ξαναέκανε όλη αυτήν την απόσταση με το μπαστούνι και ενώ και ο ίδιος δυσκολευόταν να κινηθεί, απλώς γιατί δεν μπορούσε να τη βλέπει να κρυώνει.

Nατάσσα Σχοινά

Η καλοσύνη είναι το πολυτιμότερο αγαθό που έχουμε σε αυτή τη ζωή και δε μας κοστίζει τίποτα.

Είναι αυτό που γεφυρώνει τις σχέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους, θρησκείες και πεποιθήσεις. Όταν προσφέρεις στους συνανθρώπους σου ανιδιοτελώς και με γενναιοδωρία, ένα χαμόγελο και μια γλυκιά κουβέντας που θα ακούσεις από τον άλλον αρκούν για να γεμίσει όλο σου το είναι. Γιατί αυτές οι μικρές, καλές πράξεις είναι που τελικά έχουν αξία στη ζωή… Η σπουδαιότητα της κάθε πράξης δε μετριέται, φυσικά, στο πόσα χρήματα θα διαθέσεις, αλλά στον χρόνο που θα αφιερώσεις και στην αληθινά καλή διάθεση. Γι’ αυτό κορίτσια μου δώστε όσο μπορείτε χωρίς να περιμένετε να πάρετε κάτι πίσω. Μόνο έτσι θα αλλάξει ο κόσμος και θα μπορέσεις να ανακαλύψεις την καλύτερη εκδοχή του εαυτό σου!

Ιωάννα Τζανή

Καλοσύνη για εμένα πλέον σημαίνει ένα ζεστό χαμόγελο...

Μια μικρή, ασήμαντη αλλά παράλληλα τόσο σημαντική πράξη που θα κάνει λίγο καλύτερη την ημέρα/ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Καθημερινά περνώ πολλές ώρες στο αυτοκίνητό μου, κολλημένη στην κίνηση. Σε κάθε φανάρι αντικρίζω επαίτες ή αλλοδαπούς που το μόνο που ζητούν είναι λίγα χρήματα για να ζήσουν μια ακόμη ημέρα στην χώρα μας. Δεν συνήθιζα να δίνω χρήματα γιατί φοβόμουν ότι αρκετοί από αυτούς ίσως το κάνουν για να εξυπηρετήσουν άλλους σκοπούς (χρήση ναρκωτικών κ.ά) και πολλές φορές αδιαφορούσα «χαμένη» μέσα στο κινητό, τα τηλεφωνήματα και τα e-mails μου. Πλέον δεν υπάρχει φορά που να μην δώσω κάποιο τρόφιμο ή λίγα χρήματα σε όποιον άνθρωπο συναντήσω στο φανάρι ή στο δρόμο μου. Το λαμπερό, εγκάρδιο χαμόγελο που μου επιστρέφουν είναι το μεγαλύτερο έπαθλο και κάπως έτσι συνειδητοποιείς πως μια τόσο δα μικρή πράξη μπορεί να σε γεμίσει και να σε κάνει να νιώσεις λίγο πιο χρήσιμη στην κοινωνία...Λίγο πιο γήινη σε έναν κόσμο που όλοι κοιτούν να επιβιώσουν/ξεχωρίσουν συχνά αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπό τους...

Χριστίνα Τσακιρίδου