Συναισθηματικό μπλοκάρισμα; 5 ερωτήσεις που θα σε βγάλουν από το αδιέξοδο!

Φροντίζεις τη διατροφή και την υγεία σου κάθε μέρα – ή σχεδόν. Προσέχεις τι τρως, πηγαίνεις γυμναστήριο και κάνεις τεστ Παπ κάθε χρόνο. Αν αρρωστήσεις, παίρνεις την αγωγή που σου συστήνει ο γιατρός και ξεκουράζεσαι, ενώ ακόμα και αν δεν είσαι φανατική με τη γυμναστική, αν αρχίσει να σε πονάει η πλάτη σου από τις πολλές ώρες στον υπολογιστή, αρχίζεις να ψάχνεις για μαθήματα πιλάτες. Τι συμβαίνει όμως με κάποιους άλλους «πόνους», που δεν εντοπίζονται στο σώμα, αλλά στην ψυχή σου; Οι οποίοι μάλιστα ούτε τόσο εμφανείς είναι ούτε αντιμετωπίζονται εύκολα, όπως με μια παστίλια για το λαιμό ή ένα κουτί αντιβίωσης; Διάβασε πέντε ερωτήσεις που θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις αν έχεις μπλοκάρει συναισθηματικά και τι χρειάζεται να κάνεις για να είσαι και ψυχολογικά καλά.

1. Πόσο ακούς τον εαυτό σου;

Καθένας μας έχει μια εσωτερική φωνή, η οποία όμως είναι τόσο σιγανή που σπάνια την ακούμε ανάμεσα σε όλα αυτά που κάνουμε καθημερινά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ή ότι δεν την ακούμε – την ακούει το κομμάτι του εαυτού μας που ονομάζουμε ασυνείδητο. Κι αυτό είναι αρκετά ύπουλο, γιατί καθοδηγεί τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις μας χωρίς εμείς να το καταλαβαίνουμε. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για έναν εσωτερικό κριτή που μας ψιθυρίζει ότι δεν είμαστε αρκετά ικανές ώστε να τα καταφέρουμε, πως χρειάζεται να έχουμε την πλάτη μας στον τοίχο και να μην εμπιστευόμαστε κανέναν… Μπορεί να μην καταλαβαίνουμε αυτή την εσωτερική φωνή, αλλά καταλαβαίνουμε τον πόνο που μας προκαλεί. Και μάλιστα πολύ καλά. Ο μόνος τρόπος να απαλύνουμε αυτόν τον πόνο είναι να ακούσουμε αυτούς τους ψίθυρους, να τους αναγνωρίσουμε και να τους αποδεχτούμε. Θα μας αποκαλύψουν τα συναισθηματικά φορτία και μπλοκαρίσματα που μας στερούν τη χαρά και την ευτυχία.

Φυσικά, υπάρχει και μία άλλου είδους εσωτερική φωνή, την οποία οι περισσότεροι επίσης έχουμε βάλει στο αθόρυβο, αλλά αξίζει να της δώσουμε χώρο να ακουστεί: η φωνή της διαίσθησής μας.

2. Τι θυσιάζεις για να κερδίσεις την αποδοχή και την αγάπη των άλλων;

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη θέλει να τον αγαπούν και να τον αποδέχονται – μόνο άνθρωποι που δεν το παραδέχονται. Το θέμα είναι, στην προσπάθειά μας να κερδίσουμε την αγάπη και την αποδοχή, πόσο αληθινές παραμένουμε; Φυσικά σε κάθε περιβάλλον επιζητούμε και διαφορετικά πράγματα: καμία μας δεν περιμένει να εισπράξει αγάπη από τις συναδέλφους της, αλλά όλες θέλουμε να ταιριάζουμε στην ομάδα του γραφείου. Πολλές φορές, λοιπόν, χρειάζεται να γίνουμε χαμαιλέοντες, να παίζουμε τους ρόλους που θα μας εξασφαλίσουν την αποδοχή που θέλουμε. Σίγουρα σε ένα ανταγωνιστικό εργασιακό περιβάλλον δεν μπορείς να επιβιώσεις αν δεν γίνεις πιο σκληρή, αλλά με το να αρνείσαι και στις προσωπικές σου σχέσεις τις ευαισθησίες σου που σε κάνουν αυτό που είσαι, τελικά χάνεις την αλήθεια σου και μπλοκάρεις συναισθηματικά. Μείνε πιστή στις αξίες σου και μίλα από την καρδιά σου, όσο περισσότερο μπορείς, χωρίς να ανησυχείς για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι. Άλλωστε, όταν είσαι αυθεντική, θα έλξεις στη ζωή σου και τους ανάλογους ανθρώπους…

3. Τι φοβάσαι ακόμα και να παραδεχτείς ότι φοβάσαι;

Όλοι μας έχουμε ανασφάλειες και ανησυχίες, αλλά πίσω από όλα αυτά κρύβονται φόβοι. Φόβοι που, όπως και η ψιθυριστή φωνή που αναφέραμε παραπάνω, επηρεάζουν χωρίς να το καταλαβαίνουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις δράσεις μας, ή μάλλον, τις μη-δράσεις μας. Γιατί, όπως λέει η ψυχίατρος δρ Μαρία Λεβέντη στο βιβλίο της Φαντασία, Η Μεγάλη Ντίβα, «ο φόβος θεωρείται η πιο ισχυρή ακινητοποιητική ενέργεια στο σύμπαν». Αν θέλεις συναισθηματική ισορροπία στη ζωή σου, χρειάζεται να ανακαλύψεις τους βαθύτερους φόβους σου. Και να τους αντιμετωπίσεις.

4. Τι σε θυμώνει; Τι δεν μπορείς να συγχωρήσεις;

Ακόμα και οι πιο τολμηροί, που κυνηγούν τα όνειρά τους παραμερίζοντας τους φόβους και τις περιοριστικές πεποιθήσεις τους, αργά ή γρήγορα έρχονται αντιμέτωποι με μικρές ή μεγαλύτερες αποτυχίες. Κάποιοι, λοιπόν, αυτό το βλέπουν ως «μάθημα», μια ευκαιρία για να γίνουν καλύτεροι ή να ανακαλύψουν τρόπους να ξεπεράσουν τα εμπόδια, αλλά για τις περισσότερες από εμάς αυτό μεταφράζεται στο μυαλό μας ως «δεν τα κατάφερα». Είτε αυτό οφείλεται σε εμάς είτε σε κάποιον εξωτερικό παράγοντα (όπως π.χ. τις πράξεις κάποιου άλλου), θυμώνουμε. Όπως όμως εξηγεί και ο Στέλιος Αγαπητός, ο θυμός, αν και είναι το πιο παρεξηγημένο συναίσθημα (τον καταπιέζουμε και τον αρνούμαστε, σαν να μην είναι καν δικός μας), «υπάρχει γιατί τον χρειαζόμαστε και τον έχουμε ανάγκη… [Αυτός άλλωστε] ανοίγει την πόρτα στην ενδοσκόπηση και φωτίζει πτυχές του εαυτού μας» που αλλιώς δεν θα γνωρίζαμε. Κι αφού ανακαλύψεις τι σε θυμώνει, ίσως έρθει και η ώρα να συγχωρέσεις γι’ αυτό τον εαυτό σου και τους άλλους και να απελευθερωθείς.

5. Τι έκανες σήμερα για εσένα;

Όταν αγαπάς κάποιον, δεν θέλεις απλώς να τον φροντίζεις, είναι ανάγκη! Μια ανάγκη που βγαίνει από μέσα σου αβίαστα. Νιώθεις την ανάγκη να φροντίζεις το σύντροφό σου, την κολλητή σου, την οικογένειά σου, τη γάτα σου… Όλους όσους αγαπάς τους φροντίζεις. Εσένα όμως; Σε αγαπάς; Σε φροντίζεις; Βάλε στη λίστα με τα «todo»κάθε ημέρας μία τουλάχιστον πράξη αγάπης προς τον εαυτό σου. Μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό όσο το να κοιτάξεις το πρωί τον καθρέφτη και να σου χαμογελάσεις. Η Τζιλ Δούκα εξηγεί πως το να αγαπάει κανείς τον εαυτό του κάθε άλλο παρά εγωιστικό είναι! Άλλωστε η αγάπη είναι αστείρευτη – δεν θα έχεις λιγότερη να δώσεις στους άλλους αν δώσεις πρώτα λίγη σε εσένα! Ίσα ίσα, θα σου προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη για να μπορείς να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό σε ό,τι κι αν κάνεις!