5 βιβλία-βάλσαμο για την ψυχή που αξίζει να διαβάσεις (και) στην παραλία
Τα βιβλία του Χόρχε Μπουκάι που έχουν λατρέψει εκατομμύρια αναγνώστες
Όταν ζητούν από τον Jorge Bucay να συστηθεί, εκείνος απαντά «είμαι ένας θεραπευτής που γράφει και εργάζεται με ιστορίες, διηγήσεις και μύθους». Και όσοι έχουν πιάσει στα χέρια τους βιβλία του μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι οι ιστορίες, οι διηγήσεις και οι μύθοι του πράγματι είναι βάλσαμο για την ψυχή και την καρδιά. Δεν είναι τυχαίο το ότι εκατομμύρια αναγνώστες στην Ελλάδα και το εξωτερικό λατρεύουν τα βιβλία του διάσημου Αργεντινού ψυχοθεραπευτή. Αν και κάθε του έκδοση μιλάει διαφορετικά στην καρδιά καθεμίας από εμάς, εμείς επιχειρήσαμε ένα Τop-5!
1. Να σου πω μια ιστορία (2008, εκδ. Opera)
Ο Ντεμιάν, ένας ανήσυχος νεαρός φοιτητής που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του, επισκέπτεται τον «Χοντρό», έναν ιδιόρρυθμο ψυχαναλυτή που ακολουθεί μια διαφορετική μέθοδο για να βρει ο Ντεμιάν απαντήσεις στα ερωτήματά του: σε κάθε συνάντηση, του διηγείται από μία ιστορία. Οι ιστορίες αρχίζουν να λειτουργούν ως παραβολές και ο Ντεμιάν βλέπει τον εαυτό του να ωριμάζει, χωρίς έτοιμες λύσεις και συνταγές ευτυχίας. Οι σχέσεις μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου δεν είναι -ούτε αυτές- συμβατικές και αναμενόμενες. Καβγάδες, διαφωνίες, συμπάθεια, αντιπάθεια, μίσος και αγάπη αφήνονται ελεύθερα να εκφραστούν, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο δύο μοναδικούς λογοτεχνικούς ήρωες με σάρκα και οστά, οικείους στον αναγνώστη. Το Να σου Πω μια Ιστορία είναι ένα πολυαγαπημένο λογοτεχνικό βιβλίο, άσχετα εάν, παγκοσμίως, τοποθετείται κάτω από την ετικέτα των εκδόσεων αυτογνωσίας και αυτοβοήθειας.
2. Ιστορίες να σκεφτείς (2008, εκδ. Opera)
«Πάντα υποστήριζα ότι τα βιβλία μου αποτελούν, απλώς, ένα υλικό για το νου, ότι βοηθούν τον αναγνώστη να στοχαστεί για τον κόσμο και τον εαυτό του· να σκεφτεί τι δρόμο έχει χαράξει στη ζωή με όσα έκανε και όσα δεν μπόρεσε να κάνει· να αναλογιστεί όλα όσα συνέβησαν και, πάνω απ' όλα, πού οδηγείται ο ίδιος και πού θα ήθελε να οδηγηθεί. Το μόνο πράγμα που θέλω απ' τα βιβλία μου είναι να χρησιμεύσουν στους άλλους όπως χρησίμευσαν σ' εμένα άλλα βιβλία· να μπορέσουν να γίνουν δρόμος για κάποιους, επιβεβαίωση για κάποιους άλλους, αφορμή για όσους θέλουν να βρουν μια σύντομη διέξοδο, να ξεφορτωθούν ένα βάρος, να δουν με νέα μάτια κάποιο παλιό τους πρόβλημα. Το εργαλείο που χρησιμοποιεί αυτό εδώ το βιβλίο, είναι η μαγική τέχνη της αφήγησης μιας ιστορίας που σου ανοίγει πόρτες αγνοημένες, δυνατότητες που δεν τις είχες φανταστεί, δρόμους που δεν βάδισες ακόμα».
3. Ο δρόμος της ευτυχίας (2011, εκδ. Opera)
«Δεν πιστεύω πως υπάρχει ένας µόνο δρόμος για την ευτυχία. Κι αν υπάρχει, εγώ δεν τον ξέρω. Αλλά και να τον ήξερα, δεν νομίζω πως θα μπορούσα να τον περιγράψω σ' ένα βιβλίο». Χρησιμοποιώντας πάντα το γνώριμο, διαφωτιστικό και συχνά διασκεδαστικό του ύφος, ο δημοφιλής Αργεντινός ψυχίατρος καταπιάνεται σε αυτόν τον τέταρτο «Δρόμο» με την αναζήτηση της ευτυχίας και προειδοποιεί: «Η αναζήτηση της ευτυχίας δεν είναι απλώς δικαίωμα ορισμένων. Είναι, κατά τη γνώμη μου, φυσική υποχρέωση όλων».
4. Να βλέπεις στον έρωτα (2009, εκδ. Opera)
«Έρωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες και αγάπη να ερωτεύεσαι τις διαφορές. Ο τίτλος του βιβλίου μάς παροτρύνει να μάθουμε ότι, στην πραγματικότητα, στον έρωτα δεν πρέπει να κλείνω τα μάτια για να μη βλέπω πώς ακριβώς είσαι, αλλά το ακριβώς αντίθετο: να σε κοιτάξω, να σε δω, να μάθω ποιος είσαι και να σου ζητήσω ν' ανοίξεις κι εσύ τα μάτια για να με δεις και να ξέρεις ποιος είμαι· να δεις τον πραγματικό άνθρωπο που έχω μέσα μου και να μου επιτρέψεις να δω τον πραγματικό άνθρωπο που έχεις μέσα σου», έχει δηλώσει σε συνέντευξή του ο Bucay.
5. Ο δρόμος της πνευματικότητας (2014, εκδ. Opera)
Αυτό είναι το πέμπτο και τελευταίο «Φύλλο Πορείας» του Αργεντινού ψυχιάτρου, απόσταγμα της πιο ώριμης και κατασταλαγμένης περιόδου της ζωής του, το οποίο παρουσίασε και στην Αθήνα πέρυσι το καλοκαίρι. Ο δρόμος της πνευματικότητας σηματοδοτεί το τέλος μιας διαδρομής, η οποία, στην κορύφωσή της, στρέφεται στην αναζήτηση του άυλου και του υπερβατικού, στην προσπάθεια του ανθρώπου να απαλλαγεί από τις ιδεοληψίες και τις προκαταλήψεις.