Η αγάπη δεν είναι εγωισμός…

Όντως πολλές φορές βάζουμε τον εαυτό μας μπροστά, σκεφτόμαστε με γνώμονα το εγώ. Αυτό δεν είναι απαραίτητα λανθασμένο, αναλόγως όμως πως γίνεται. Δηλαδή δεν μπορούμε πάντα να σκεφτόμαστε μόνο τον άλλο, γιατί έτσι περιφρονούμε τον εαυτό μας, δεν τον προστατεύουμε και μόνοι μας τον οδηγούμε στο να βιώσει τον πόνο.

Όμως πολλές φορές σε μια σχέση, ό,τι είδους κι αν είναι, δεν πρέπει να απαιτούμε την εκπλήρωση των δικών μας θέλω, αγνοώντας πλήρως τη δυσκολία της θέσης του άλλου.

Η αγάπη δεν είναι μπακάλικο να δίνεις 3€ να περιμένεις να σου δώσουν ένα χυμό και αν δε στον φτιάξουν όπως θες να ζητάς τον υπεύθυνο. Υπάρχουν στιγμές που δίνεις και δίνεις δίχως τέρμα, χωρίς να σκέφτεσαι το μετά, χωρίς να ζητάς κάτι. Και μην ακούτε αυτούς που σας λένε "σταμάτα να δίνεις χωρίς να παίρνεις, θα αδειάσεις", κάνουν μεγάλο λάθος.

Ο άνθρωπος δεν αδειάζει από αγάπη, έχει άφθονη μέσα του. Έχει μια καρδιά που αν θέλει μπορεί να χωρέσει όλο τον κόσμο. Πάντα όμως πρέπει να σκεφτόμαστε και λίγο τον εαυτό μας, να καθόμαστε και να ρωτάμε στον καθρέφτη τι κάνεις, είσαι καλά, χρειάζεσαι κάτι;

Φρόντισε τον, μη τον αφήνεις στο περιθώριο γιατί έτσι θα αδειάσεις εσύ, μόνο εσύ μπορείς να αδειάσεις. Πρόσεχε όμως μην το παρακάνεις. Μην πιέζεις καταστάσεις, γιατί με το να πιέζεις κάτι τίποτα δε γίνεται. Μην σκέφτεσαι πάντα τι θέλει ο άλλος ή λες τη γνωστή φράση "εγώ θα του τα έδινα όλα, γιατί δεν έρχεται" ποιος σου είπε ότι δεν τα θέλει ή πως δεν θέλει να έρθει κοντά σου;

Έχεις σκεφτεί όμως το γεγονός να μην μπορεί τώρα, να είναι δύσκολο αυτή την περίοδο ή απλά να θέλει λίγο χρόνο; Λίγο όμως, μην το παρακάνουμε και περιμένουμε χρόνια λες και είμαστε ταγμένες. Άσε λίγο το χρόνο να κυλήσει και πριν αρχίσεις να τον περνάς από γενεές 14 μπες στη θέση του και σκέψου κι αυτόν!

Από τη Μαριάννα Γεωργαντή

«Εχεμύθεια»