«Αξίζω, αξίζω, αξίζω»: Γιατί οι επιβεβαιώσεις μοιάζουν ψεύτικες (και τι να δοκιμάσεις αντ' αυτού)
Τα affirmations (θετικές επιβεβαιώσεις – δηλώσεις) έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής μέθοδος του σύγχρονου νευρογλωσσικού προγραμματισμού (NLP).
Τα affirmations (θετικές επιβεβαιώσεις – δηλώσεις) έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής μέθοδος του σύγχρονου νευρογλωσσικού προγραμματισμού (NLP). Αν όμως λες στον εαυτό σου κάτι που δεν πιστεύεις πραγματικά, οι επιβεβαιώσεις καταλήγουν να γίνονται μια εκδήλωση τοξικής θετικότητας, λέει η Karena Neukirchner, ειδικόςσυναισθηματικής θεραπείας με βάση το τραύμα.
Και αυτό μπορεί να έχει επιπλοκές. Όταν εκδηλώνουμε μόνο τα χαρούμενα συναισθήματα, τα πιο δύσκολα συναισθήματά μας συνεχίζουν να ζουν στο υποσυνείδητό μας και μπορεί ακόμη και να ενταθούν λόγω παραμέλησης, λέει, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερη ένταση στο μυαλό και το σώμα μας.
Δύσκολες συζητήσεις με φίλους: Πώς αντιμετωπίζουμε κάποιον που λέει κάτι που δεν μας αρέσει;
Τι θα γινόταν όμως αν μια μικροσκοπική μικροαλλαγήμπορούσε να διορθώσει τις επιβεβαιώσεις, ώστε να μας βοηθούν, όχι να μας βλάπτουν, στο υποσυνείδητο επίπεδο; Η Neukirchner λέει ότι είναι απλό:
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να μετατρέψουμε την επιβεβαίωσή μας σε μια ερώτηση που ξεκινά με το «τι γίνεται αν».
Μερικά παραδείγματα:
Τι γίνεται αν τα πράγματα εξελιχθούν καλύτερα από ό,τι περιμένω;
Τι γίνεται αν μπορώ να το χειριστώ αυτό;
Τι γίνεται αν τα πράγματα συμβαίνουν πάντα για το ύψιστο καλό μου;
Τι γίνεται αν είμαι ήρεμος και συγκεντρωμένος;
Τι γίνεται αν είμαι αρκετός;
Τι γίνεται αν είναι εντάξει να νιώθω έτσι αυτή τη στιγμή;
Τι γίνεται αν όλοι παλεύουν έτσι;
Τι γίνεται αν δεν είμαι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση;
Τι γίνεται αν δεν υπάρχει τίποτα κακό με μένα;
Αυτό μοιάζει πιο αυθεντικό από το να κάνεις μια δήλωση χωρίς να είναι ερώτηση. Δεν λες στον εαυτό σουκάτι που δεν πιστεύεις.
Οι ερωτήσεις λειτουργούν και σε ένα βαθύτερο επίπεδο: Προετοιμάζουν τον εγκέφαλο να βρει δημιουργικές απαντήσεις σε όποια ερώτηση κι αν θέτουμε. «Υπάρχει αυτό το πράγμα στον εγκέφαλό μας που ονομάζεται ενστικτώδης επεξεργασία, το οποίο σημαίνει ότι όταν μας υποβάλλουν μια ερώτηση, κάποιο μέρος του εγκεφάλου μας θα συνεχίσει να προσπαθεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση ξανά και ξανά και ξανά σε υποσυνείδητο επίπεδο μέχρι να απαντηθεί», λέει ηNeukirchner.
Για μένα, οι επιβεβαιώσεις και οι ερωτήσεις αυτέςμπορούν να γίνουν από σχεδόν οποιαδήποτε επιθυμία ή στόχο. Οι επιβεβαιώσεις συχνά ξεκινούν με το «είμαι»και στη συνέχεια αναφέρουν ένα επιθυμητό αποτέλεσμα ή συναίσθημα.
Τι είναι η σωματική δυσμορφική διαταραχή (BDD) από την οποία πάσχει η Megan Fox;
Για παράδειγμα, κάποιος που ήθελε να νιώθει δυνατός και ελεύθερος στη ζωή του θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει επιβεβαιώσεις όπως αυτές:
Είμαι δυνατός και ελεύθερος.
Είμαι υπεύθυνος για τον δικό μου χρόνο και το δικό μου πεπρωμένο.
Ενεργώ από μια θέση εσωτερικής δύναμης.
Είμαι ελεύθερος να είμαι αυτός που πραγματικά είμαι.
Η αποστολή και το όραμά μου είναι ξεκάθαρα.
Μπορείς να τα μετατρέψεις μια δήλωση σε ερώτησηαπλά προσθέτοντας στην αρχή το «τι θα γινόταν αν»:
Τι θα γινόταν αν ήμουν ενδυναμωμένος και ελεύθερος ήπώς θα ήταν να είμαι ενδυναμωμένος και ελεύθερος;
Τι θα γινόταν αν ήμουν υπεύθυνος για τον δικό μου χρόνο και το δικό μου πεπρωμένο;
Τι θα γινόταν αν ενεργούσα από μια θέση εσωτερικής δύναμης;
Τι θα γινόταν αν ήμουν ελεύθερος να είμαι αυτός που πραγματικά είμαι;
Τι θα γινόταν αν η αποστολή και το όραμά μου ήταν ξεκάθαρα;
Οι ρωτήσεις πρέπει να επικεντρώνονται στους στόχους της θεραπείας, στο να γίνουμε πιο αληθινοί και να ζούμε με χαρά.
Μερικές καλές ιδέες είναι:
Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν να βιώσω περισσότερη αυτοαγάπη.
Αναρωτιέμαι ποιος θα γινόμουν αν μπορούσα να τιμήσω και να αποδεχτώ τον εαυτό μου ακριβώς όπως είμαι.
Αν μπορούσα να αρχίσω να αποδέχομαι τον εαυτό μου εκεί που είμαι και όπως είμαι;
Τι κι αν αξίζω αγάπη και στοργή από τον εαυτό μου και τους άλλους;
Πώς θα ήταν να φέρομαι στον εαυτό μου με αγάπη όλο και περισσότερο κάθε μέρα;
Τι θα γινόταν αν η αγάπη μου δεν συνδεόταν με τις επιδόσεις ή τις πράξεις μου;
Τι κι αν είμαι αρκετή, άσχετα με το τι σκέφτεται ή λέει ο οποιοσδήποτε άλλος;
Τι θα γινόταν αν μπορούσα να αγκαλιάσω τις ατέλειές μου;
Αν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου να κάνει λάθη;
Αν μπορώ να δώσω χώρο στα δύσκολα συναισθήματά μου, συνεχίζοντας να αγαπώ τον εαυτό μου;
Τι γίνεται αν είναι ασφαλές για μένα να βλέπω το καλύτερο στον εαυτό μου;
Τι γίνεται αν αρχίσω να βλέπω τον εαυτό μου μέσα από έναν πιο τρυφερό φακό;
Τι γίνεται αν μπορώ να αναπτύσσω αγάπη προς τον εαυτό μου κάθε μέρα;
Τι γίνεται αν μπορώ να αφήσω τις παλιές μου ιστορίες και τις αυτοκριτικές μου να φύγουν;
Τι γίνεται αν μπορώ να συντονιστώ με την ουσία αυτού που πραγματικά είμαι;
Τι γίνεται αν μπορώ να ανοίγομαι σε βαθύτερη αυτοαποδοχή κάθε μέρα;
Τι κι αν υπάρχουν περισσότερα σε μένα απ' όσα γνωρίζω;
Αν είμαι αρκετός; Κι αν είμαι κάτι παραπάνω από αρκετό;
Είμαι ανοιχτός στη δυνατότητα να αγαπήσω τον εαυτό μου.
Είμαι έτοιμος να αλλάξω τη σχέση μου με τον εαυτό μου.
Όλο και περισσότερο, επιλέγω έναν νέο τρόπο.