Μήπως κουβαλάς παιδικό τραύμα; 6 χαρακτηριστικά που θα σε κάνουν να το καταλάβεις

Συχνά ακούμε τη φράση «παιδικό τραύμα» και συχνά δε του δίνουμε τη σημασία που χρειάζεται. Πολλές φορές, νομίζουμε ότι τα παιδιά ξεχνούν, δε δίνουν σημασία, ενώ σε συνδυασμό με το πέρασμα του χρόνου, νομίζουμε ότι οι πληγές της ψυχής απλώς κλείνουν, όπως κλείνουν οι πληγές στο γόνατο μετά από απότομη πτώση από το ποδήλατο.

Η ψυχή, όμως δε μοιάζει με το γόνατο και το ποδήλατο δεν έχει και πολλά κοινά με τις πράξεις που θάβονται μέσα στις παιδικές ψυχές.

Το παιδικό τραύμα, όπως και κάθε ψυχολογικό τραύμα, αφήνει βαθιά ψυχικά σημάδια που επηρεάζουν το μυαλό, συχνά με το σύνδρομο μετατραυματικού στρες (PTSD), που μπορεί να σε εμποδίσει να θεραπευτείς από το τραύμα για χρόνια ή ακόμα και δεκαετίες.

Υπάρχουν πολλά συμπτώματα της μετατραυματικής διαταραχής που μπορεί να μην αντιλαμβάνεσαι καν ότι τα βιώνεις.

Η ψυχαναλύτρια Sandra E. Cohen σε άρθρο που έγραψε στο Your Tango αναφέρεται στους 6 τρόπους με τους οποίους μπορείς να καταλάβεις ότι το παιδικό σου τραύμα συνεχίζει να επηρεάζει την καθημερινότητά σου.

Πώς τα κρύα ντους και η «γρήγορη» μουσική θα σε βοηθήσουν να διώξεις τη μελαγχολία του Ιανουαρίου

1. Είσαι υπερβολικά επιφυλακτική

Το μυαλό σου βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού. Δεν είναι κάτι που το κάνεις σκόπιμα- είναι το αποτέλεσμα του τραύματος.

Προσπαθείς διαρκώς να βρεις τις ενδείξεις κινδύνου- δεν αισθάνεσαι ασφαλής πουθενά- και πριν κοιμηθείς ελέγχεις ξανά και ξανά τις κλειδαριές. Φοβάσαι να πας οπουδήποτε μόνη σου, ειδικά τη νύχτα.

Εκτός αυτών, σου είναι επίσης δύσκολο να εμπιστευτείς την ασφάλειά σου σε κάποιον. Ο κόσμος μοιάζει εκτός ελέγχου. Το μόνο που αισθάνεσαι ότι μπορείς να κάνεις είναι να παρακολουθείς στενά τα πάντα και τους πάντες γύρω σου. Με αυτόν τον τρόπο, θεωρείς ότι ίσως μπορέσεις να προστατεύσεις τον εαυτό σου.

2. Αισθάνεσαι τον κίνδυνο σε κάθε γωνία

Το παιδικό τραύμα συνδέεται με τον κίνδυνο. Το τραύμα είναι εκείνο που έπεισε τον εγκέφαλό σου να πιστεύει ότι ο κίνδυνος μπορεί να βρεθεί γύρω σου ανά πάσα στιγμή.

Αισθανόσουν αβοήθητη και είναι πιθανό το τραύμα σου να προκλήθηκε από κάποιον που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να σε φροντίζει.

Πλέον, έχεις ανάγκη να νιώθεις ότι έχεις τον έλεγχο. Έχεις ανάγκη να προσέχεις τον εαυτό σου, επειδή κανείς άλλος δεν μπόρεσε να σε κρατήσει ασφαλή.

3. Έχεις ένα αίσθημα επικείμενης καταστροφής

Αισθάνεσαι ότι ο κίνδυνος βρίσκεται σε κάθε γωνία και αυτό σου δημιουργεί πανικό.

Όταν συμβαίνει κάτι καλό στη ζωή σου δεν το απολαμβάνεις ποτέ, αλλά πάντα είσαι σίγουρη ότι μία μεγάλη καταστροφή είναι βέβαιο ότι θα σου στερήσει ό,τι καλό έχεις.

Σκέφτεσαι ότι κάποιος μπορεί να πεθάνει. Μπορεί να σκοτωθείς. Όλα θα καταρρεύσουν. Φοβάσαι να κάνεις μια λάθος κίνηση.

Αυτός ο τρόμος σε κάνει μερικές φορές να φοβάσαι να βγεις έξω. Φοβάσαι να οδηγήσεις. Καμιά φορά πανικοβάλλεσαι ακόμα και για το τι θα φας. Φοβάσαι τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα σου πρόσωπα.

4. Φοβάσαι το θυμό, την αντεπίθεση ή να εκφράσεις τη γνώμη σου

Ο θυμός είναι ένα τρομακτικό συναίσθημα. Φοβάσαι ότι θα πληγώσεις κάποιον, ότι θα τον κάνεις να φύγει ή ότι θα ανταποδώσει. Έτσι, αποφεύγεις να θυμώνεις, κρύβεις τον θυμό σου, ακόμα και από τον ίδιο σου τον εαυτό.

Τις σπάνιες φορές που θυμώνεις, βγαίνει με μεγάλες εκρήξεις που σε κάνουν να φοβάσαι ή να νιώθεις ενοχές. Προσπαθείς πολύ σκληρά να ελέγξεις τον θυμό σου, όπως προσπαθείς να ελέγξεις οτιδήποτε άλλο.

Ίσως ο θυμός κάποιου σε πλήγωσε ή σε τρόμαξε όταν ήσουν παιδί. Δεν μπορούσες να αντισταθείς όταν ήσουν μικρή και μπορεί να απειλήθηκες ή να τιμωρήθηκες αν προσπάθησες να μιλήσεις για αυτό.

Έτσι, έμαθες να θάβεις τις καταστάσεις ή υποθέτεις ότι κανείς δεν θα σε ακούσει.

5. Πανικοβάλλεσαι ή γίνεσαι κλειστοφοβική

Αισθάνεσαι παγιδευμένη σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις. Δεν μπορείς να πεις «όχι» ή να φύγεις όταν θέλεις. Ίσως, να έχεις και κλειστοφοβία.

Δεν μπορείς να μπεις σε ασανσέρ ή να βρίσκεσαι σε μικρούς χώρους. Δεν μπορείς να μπεις σε μαγνητικό τομογράφο, σε μικρό δωμάτιο ή σε χώρο με πολύ κόσμο. Αποφεύγεις αυτές τις καταστάσεις με κάθε κόστος.

Τα συναισθήματά σου είναι παγιδευμένα μέσα σου. Δεν μπορείς να είσαι ο εαυτός σου.

6. Είσαι δύσπιστη με τις σχέσεις

Αισθάνεσαι αγχωμένη όταν πρέπει να μιλήσεις με τους περισσότερους ανθρώπους. Συνήθως πιστεύεις ότι δεν είσαι αρεστή, ή αρκετή, ή τόσο καλή όσο εκείνοι. Συγκρίνεις συνεχώς τον εαυτό σου με τους άλλους.

Την ίδια στιγμή, δεν σου είναι εύκολο να εμπιστευτείς κανέναν. Μερικές φορές πιστεύεις ότι δεν αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις να είσαι κοντά σε κάποιον, αλλά το κάνεις μόνο και μόνο για να μη νιώθεις μοναξιά.

Ωστόσο, επειδή πάντα ανησυχείς μήπως σε κρίνουν, σε απορρίψουν ή σε χρησιμοποιήσουν, δεν έρχεσαι ποτέ ουσιαστικά κοντά με κάποιον. Είναι ένας φαύλος κύκλος από τον οποίο θα ήθελες να βγεις, αλλά δεν μπορείς.

Αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σε κάτι από όσα περιέγραψε η Cohen στο άρθρο της; Αν ναι, τότε μάλλον το τραύμα σου παραμένει ζωντανό.

To δέσιμο μητέρας και πατέρα με το παιδί στα πρώτα χρόνια ζωής του ενισχύει την κοινωνικοποίησή του

Πηγή κεντρικής εικόνας: Pexels