Είσαι έτοιμη να ζήσεις τον μεγάλο έρωτα;

Αυτό το καλοκαίρι θέλεις να ερωτευτείς, να γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου. Και να είναι όλα όπως τα φαντάζεσαι. Να είναι ωραίος, να ταιριάζετε, να σε ακούει, να σου μιλάει απ' την καρδιά του, να γελάτε, να περνάτε καλά, να ενθουσιάζεστε με τα ίδια πράγματα... Το δικό του «προφίλ» το έχεις ήδη φτιάξει στο μυαλό σου. Έχεις όμως αναρωτηθεί αν εσύ έχεις κάνει στη ζωή σου τόσο χώρο ώστε ο άλλος να κουμπώσει σε αυτή όπως τα κομμάτια ενός παζλ; Αν είσαι έτοιμη, πρώτα από όλα, να μπεις σε σχέση;

Διάβασε πώς μπορείς να γίνεις, σε 7 βήματα.

1. Αγάπησε πρώτα εσύ τον εαυτό σου
Άφησε πίσω σου το πώς θα ήθελες να είσαι και αγάπησε εσένα όπως είσαι στην πραγματικότητα. Βρες τα δυνατά σου χαρτιά, εκείνα τα στοιχεία που σε κάνουν μοναδική. Η αυτοεκτίμηση, «δηλαδή ο τρόπος που αξιολογεί κάποιος τον εαυτό του στο σύνολό του, είναι το Α και το Ω στις σχέσεις», όπως λέει ο κ. Δημήτρης Χαρμπίλας, Συμβουλευτικός Ψυχολόγος. Αυτή μας κάνει να λάμπουμε, να ακτινοβολούμε αυτή την αγάπη για τον ίδιο μας τον εαυτό. Σκέψου, πώς μπορείς να εμπνεύσεις έναν άνθρωπο να σ' αγαπήσει αν δεν αγαπάς εσύ πρώτα εσένα;
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι ξαφνικά θα αρχίσεις να αγνοείς εκείνες τις λίγο πιο «δύσκολες» όψεις του χαρακτήρα σου. Ίσα ίσα, αναγνωρίζοντας ποια πραγματικά είσαι, βάζεις τις βάσεις από τη δική σου πλευρά ώστε όποια σχέση δημιουργείς να βασίζεται στην ειλικρίνεια.

2. Φτιάξε τη ζωή σου έτσι ώστε να σε γεμίζει
Ασχολήσου με όσα σε κάνουν να νιώθεις πλήρης, γεμάτη. Δεν είναι χαζό να περιμένεις πως κάποιος άλλος θα έρθει να γεμίσει τα κενά σου; Για να έλξεις έναν καταπληκτικό σύντροφο στη ζωή σου, δεν πρέπει εσύ πρώτα να είσαι μία καταπληκτική σύντροφος;

3. Κάνε ένα γερό ξεκαθάρισμα
Νιώθεις ότι με ορισμένους ανθρώπους που βρίσκονται στη ζωή σου δεν μοιράζεσαι πλέον σχεδόν τίποτα ουσιώδες; Σκέψου αν κάποιες σχέσεις σου βασίζονται μόνο στη συνήθεια και βάλε ένα τέλος σε αυτές. Χωρίς ενοχές. Τελεία και παύλα. Μόνο έτσι θα κάνεις χώρο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ώστε να έρθει κάτι καινούριο στη ζωή σου.

4. Αφέσου
Αν έχεις φτιάξει στο μυαλό σου το προφίλ που λέγαμε παραπάνω και περιμένεις να βάλεις «τσεκ» σε κάθε κουτάκι της λίστας με τα χαρακτηριστικά που θέλεις ιδανικά να έχει ο άλλος, μάλλον θα περιμένεις κι άλλο. Πολύ. Χωρίς να κάνεις εκπτώσεις στα βασικά -ουσιαστικά- στοιχεία τα οποία εκτιμάς σε κάθε άνθρωπο (και σε σένα την ίδια ίσως;), ανοίξου σε νέα μονοπάτια και ανακάλυψε πόσα διαφορετικά πράγματα μπορεί να σου βγάλει κάθε άνθρωπος που συναντάς. Ο κ. Χαρμπίλας εξηγεί πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιλέγουν έναν ορισμένο τύπο συντρόφου ή «συγκεκριμένα δυσλειτουργικά μοτίβα σχέσης, τα οποία έχουν αποκτηθεί μέσα από την οικογένεια καταγωγής τους». Μα, ο έρωτας είναι μια περιπέτεια. Πώς άραγε θα τη ζήσεις αν παίρνεις πάντα το ίδιο μονοπάτι;

5. Μην ξεχνάς ότι ο σκοπός κάθε σχέσης είναι ένας: να παίρνεις και να δίνεις αγάπη
Αγάπη, μόνο. Ούτε βόλεμα ούτε εξυπηρέτηση. Ούτε να αλλάξουμε τον άλλο για να μπει στο καλούπι που εμείς έχουμε φτιάξει στο μυαλό μας ούτε να αλλάξουμε εμείς για να μπούμε στο δικό του καλούπι. Αποδοχή αντί για κρίση. Όπως λέει και η ψυχίατρος και ιδρύτρια της Σφαιρικής Αντιληπτικότητας (η πρώτη ελληνική μέθοδος αυτοβελτίωσης) δρ Μαρία Λεβέντη στο βιβλίο της Φαντασία, Η Μεγάλη Ντίβα, «τα βήματα για την ενεργητική, δημιουργική αγάπη είναι πέντε:
1ο: Μάθε ν' αγαπάς.
2ο: Μάθε να το δείχνεις.
3ο: Μάθε ν' αγαπάς ακόμα και αυτούς που νομίζεις ότι δεν σ' αγαπούν.
4ο: Μάθε να το δείχνεις με τον τρόπο που οι άλλοι καταλαβαίνουν.
5ο: Γίνε αγάπη. Αγαπητική αγάπη».

6. Εμπιστεύσου το ένστικτό σου
Κάποιοι έχουν μάθει να το ακούν περισσότερο, κάποιοι λιγότερο, άλλοι το μπλοκάρουν από φόβο μην ξαναφάνε τα μούτρα τους... Ακόμα κι αν ανήκεις στην τρίτη κατηγορία, υπάρχει μία ερώτηση που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου και η απάντηση δεν πρόκειται ποτέ να είναι λάθος: «Με κάνει να βγάζω τον καλύτερό μου εαυτό;». Αν ναι, απόλαυσέ το. Αν όχι, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.

7. Βάλε το παρελθόν στη θέση του: πίσω σου
«Έχω πληγωθεί πολύ». «Με πρόδωσαν». «Άκουσα τόσα ψέματα». Όλες έχουμε περάσει από σχέσεις που ενδεχομένως μας έχουν κάνει να σηκώσουμε ένα τείχος ανάμεσα σε εμάς και τους άλλους. Πόσο όμως μας βοηθάει να ανακυκλώνουμε στο μυαλό μας (κι ακόμα χειρότερα, στην πράξη) το σενάριο του θύματος; Όπως λέει και ο κ. Χαρμπίλας, «ένας άνθρωπος που έχει υγιή αυτοεκτίμηση και είναι αισιόδοξος βλέπει τις ''αποτυχημένες'' σχέσεις σαν μάθημα ζωής και σαν πολύτιμες εμπειρίες του παρελθόντος. Μαθαίνει μέσα από αυτές και βλέπει τις νέες σχέσεις σαν πρόκληση». Συγχώρησε λοιπόν τον εαυτό σου και τους άλλους και δες όλες αυτές τις περιπτώσεις ως παραδείγματα του πόσο όμορφα κατάφερες τελικά να τις ξεπεράσεις. Δεν είναι πραγματικά απελευθερωτικό;