Δουλειά μέχρι τελικής πτώσεως;

Μερικά ακόμα επαγγέλματα με υψηλά ποσοστά κατάθλιψης ανάμεσα στους εργαζόμενους σε αυτά.

3. Κοινωνικοί λειτουργοί. Δεν νομίζω ότι αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται με κακοποιημένα παιδιά, γυναίκες ή και οικογένειες σε ανάγκη ή κρίση, σε συνδυασμό και με την γραφειοκρατία , έρχονται συχνά αντιμέτωποι με την κατάθλιψη. Εκτός του μεγάλου ψυχολογικού βάρους, η ενασχόληση είναι 24 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την εβδομάδα.

4. Γιατροί και θεραπευτές. Έχουν ακανόνιστες και πολλές ώρες εργασίες, έρχονται αντιμέτωποι με τον θάνατο , με ανίατες ασθένειες και αναπηρίες καθώς και τεράστιες ευθύνες.

5. Καλλιτέχνες, ηθοποιοί, συγγραφείς. Αβέβαια εισοδήματα, απομόνωση, ακατάστατα ωράρια, έλλειψη έμπνευσης. Όλα αυτά αποτελούν αιτίες και αφορμές που μπορεί να οδηγήσουν ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων που ασχολούνται με τέτοια επαγγέλματα, στην κατάθλιψη.

6. Δάσκαλοι και καθηγητές. Πίεση από τους μαθητές, πίεση από τους γονείς, πίεση από το σχολείο για καλά αποτελέσματα. Η δουλειά δε, συνεχίζεται και στο σπίτι.

7. λογιστές και οικονομικοί σύμβουλοι. Αυτονόητο μάλλον το γιατί και όχι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που ασχολούνται με τέτοιες δουλειές, που μαζί με τις «βουτιές» του χρηματιστηρίου, είχαμε και «βουτιές» από παράθυρα, ψηλών ορόφων.

8. Πωλητές. Τελευταίοι στην λίστα ναι μεν, αλλά υπαρκτά στρεσαρισμένοι σε βαθμό κατάθλιψης δε.