Χθες έτρεξα για τον «Καρκίνο του Μαστού», χθες έτρεξα για εμένα και εσένα

Κυριακή, ώρα 11 το πρωί. Η πλατεία Συντάγματος και όλα τα σημεία γύρω από το Ζάπειο ήταν «πλημμυρισμένα» με κόσμο. Γυναίκες, άντρες, παιδάκια ακόμα και σκυλιά με λευκά t-shirts. Όλοι μαζί προσπαθήσαμε να δώσουμε το δικό μας αγώνα ενάντια στον «Καρκίνο του Μαστού» μαζί με το Άλμα Ζωής. Είμαστε τόσο δεμένοι όταν το θέλουμε.

Την ώρα που φορούσα και εγώ το λευκό μου t-shirt και σκεφτόμουν «γιατί άραγε να υπάρχει ο καρκίνος στις ζωές μας» ενημερώθηκα μέσα από το facebook πως ένας γνωστός μου έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Ήταν 33 ετών, είχε ένα μωράκι που δε θα γνωρίσει ποτέ τον μπαμπά του, που δε θα μάθει ποτέ την πραγματική έννοια της λέξης ‘’πατέρας’’. Δεν ήταν ο νικητής της ρουλέτας και αυτό με εξοργίζει. Με εξοργίζει γιατί θέλω εμείς να είμαστε οι νικητές. Με εξοργίζει να αφήνουμε ΑΥΤΟΝ να χαρακτηρίζεται ως επάρατη νόσο. ΤΟΝ ΜΙΣΩ.

Χθες έτρεχα για μένα, χθες έτρεχα για σένα. Χθες όλες οι Queenettes τρέξαμε για τις γυναίκες, για αυτό που αποκαλείται ως το... ωραίο φύλο.

Σε παρακαλώ να φροντίζεις τον εαυτό σου.

Σε παρακαλώ μην αφήνεις καμία καθημερινότητα να αναβάλλει την επίσκεψη σου στο γυναικολόγο.

Εγώ έχω πεισμώσει. Είναι ο νούμερο ένας εχθρός μου και δε θέλω να έρθω καν σε μάχη μαζί του. Ούτε η μαμά μου, ούτε η κολλητή μου, ούτε η διπλανή μου στο γραφείο, ούτε και εσύ. Δε γνωριζόμαστε, αλλά δε θέλω να ΤΟΝ συναντήσεις.

Δυστυχώς, δεν μπορείς να του κλείσεις την πόρτα αν σου χτυπήσει το κουδούνι. Μπορείς όμως να τον εμποδίσεις να πλησιάσει. Μην αμελείς, λοιπόν, τα check up. Εγώ και όλες μας εδώ στο Queen.gr θα τρέχουμε όσο μπορώ και θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να στο... υπενθυμίζουμε.