Ινομυώματα

Τα ινομυώματα είναι πολύ συχνοί καλοήθεις όγκοι του μυϊκού τοιχώματος της μήτρας και παρατηρούνται συνήθως σε γυναίκες άνω των 35 χρονών. Χαρακτηρίζονται και κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το μέγεθος και κυρίως την εντόπισή τους στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας. Έτσι, τα χωρίζουμε σε:
1. Υπορρογόνια ινομυώματα, που είναι επιφανειακά και βρίσκονται στο εξωτερικό τοίχωμα και σε
2. Ενδοτοιχωματικά ινομυώματα, που βρίσκονται σε άμεση σχέση με το ενδομήτριο.

Η διάγνωση των ινομυωμάτων γίνεται με κλινική εξέταση και κυρίως με υπερηχογράφημα. Ενώ όμως πολλά από αυτά μπορεί να εντοπιστούν τυχαία σε κάποιον έλεγχο ρουτίνας, υπάρχουν άλλα που προκαλούν ενοχλήσεις, όπως έντονες κολπικές αιμορραγίες, πόνο, αίσθημα βάρους, πίεση στα παρακείμενα όργανα, κλπ. Επίσης τα ινομυώματα μπορεί να συνδυάζονται με υπογονιμότητα και αποβολές.

Οι τρόποι θεραπείας τους είναι δύο, η συντηρητική και η χειρουργική θεραπεία.

Η συντηρητική είναι η απλή παρακολούθηση των ινομυωμάτων, χορήγηση ενέσεων που με τον χρόνο σταματά την ανάπτυξή τους διακόπτοντας όμως την περίοδο της γυναίκας, αλλά και εμβολισμός των τροφοφόρων αγγείων τους με χρήση ακτινών. Η συγκεκριμένη μέθοδος όμως δεν έχει αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα παρά την χρόνια χρήση της.

Στην εποχή μας η σωστότερη αντιμετώπιση των ινομυωμάτων είναι η χειρουργική αφαίρεση, η οποία γίνεται αποκλειστικά, πλέον, με τη λαπαροσκοπική μέθοδο. Η επέμβαση αυτή είναι υψηλής τεχνολογίας, μοντέρνα και φιλική προς την ασθενή μιας και δεν προκαλεί μετεγχειρητικό πόνο και έχει εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα, ενώ η νοσηλεία δεν ξεπερνά τη μία μέρα, το πολύ.

Έτσι, χάρη στην εξέλιξη της γυναικολογικής ενδοσκοπικής χειρουργικής, παρέχεται στις γυναίκες το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα καταπολέμησης των ινομυωμάτων σε θέματα γονιμότητας και ποιότητας ζωής, πάντα με πλήρη ασφάλεια και χωρίς δυσάρεστες παρενέργειες, εξοικειώνοντας τις ασθενείς με την χειρουργική θεραπεία και ενισχύοντας την αναγκαιότητά της, όπου αυτή απαιτείται.