Μήπως ήρθε η ώρα να βάλουμε στη «ζυγαριά» το πώς βλέπουμε την παχυσαρκία;

Αν σκεφτούμε ότι περίπου 2,7 εκατ. άτομα στην Ελλάδα ζουν με παχυσαρκία, ενώ υπολογίζεται ότι το 2030 περίπου 5 εκατ. ενήλικες θα έχουν υψηλό Δείκτη Μάζας Σώματος (Δ.Μ.Σ.), τότε μπορούμε να πούμε ότι είναι ώρα να αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι στην παχυσαρκία και τους ανθρώπους που νοσούν
Έχουμε 2025, που σημαίνει ότι η αντίληψή μας και η στάση μας απέναντι σε διάφορες καταστάσεις έχει αλλάξει προς το καλύτερο, προς το πιο ανοικτό, σωστά; Γενικά μιλώντας, ίσως να ισχύει, υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις.
Για παράδειγμα, ακόμα και σήμερα, παρατηρούμε πως πολλές γυναίκες δυσκολεύονται να παραδεχτούν ότι έχουν υπερβάλλον βάρος. Οι λόγοι, πολλοί και κυρίως έχουν να κάνουν με την κοινωνική αντίληψη και το στίγμα που ακολουθεί τη νόσο της παχυσαρκίας. Για πολλούς ανθρώπους, τα άτομα που ζουν με παχυσαρκία φταίνε τα ίδια για την κατάστασή τους. «Αν τρως πολύ και κάθεσαι και πολλές ώρες σε μια καρέκλα/έναν καναπέ, δεν θέλει και πολύ…» ή «αν κάποιος το θέλει πολύ πραγματικά, μπορεί να χάσει βάρος», όπως άκουσα πρόσφατα σε μια συζήτηση.
Αν σκεφτούμε, δε, ότι περίπου 2,7 εκατ. άτομα στην Ελλάδα ζουν με παχυσαρκία, ενώ υπολογίζεται ότι το 2030 περίπου 5 εκατ. ενήλικες θα έχουν υψηλό Δείκτη Μάζας Σώματος (Δ.Μ.Σ.), τότε μπορούμε να πούμε ότι είναι ώρα να αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι στην παχυσαρκία και τους ανθρώπους που νοσούν, να μην διαιωνίζουμε μύθους και να αποδεχθούμε ότι η παχυσαρκία χρειάζεται εξατομικευμένη ιατρική φροντίδα. Και αυτό για να μην ζει κανένας άνθρωπος με το στίγμα της παχυσαρκίας.
Σε αυτή την προσπάθεια συμβάλλει η ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ – ΛΙΛΛΥ, η οποία «τρέχει» την Εκστρατεία Ενημέρωσης για την Παχυσαρκία. Στο πλαίσιο αυτής, διοργάνωσε πρόσφατα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας, στις 4 Μαρτίου, μία ενδιαφέρουσα εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στο Θέατρο Νέος Ακάδημος για να αναδείξει γιατί οφείλουμε να κατανοήσουμε την παχυσαρκία ως νόσο, και κρατήσαμε κάποιες σημειώσεις.

Η παχυσαρκία δεν είναι προσωπική επιλογή αλλά νόσος
Η παχυσαρκία δεν είναι ατομική επιλογή ούτε ντροπή και σίγουρα δεν είναι θέμα θέλησης ή τεμπελιάς. Πρόκειται για μία χρόνια και πολύπλοκη νόσο, η οποία οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, οι οποίοι μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο, και χρήζει ιατρικής παρακολούθησης.
Όπως επισήμανε η Βιβιάννα Ζορμπά, Patient Communication Manager της ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ – ΛΙΛΛΥ, το 81% των ατόμων με παχυσαρκία θεωρεί ότι η απώλεια βάρους είναι αποκλειστικά δική τους ευθύνη. Επιπλέον, τα άτομα που ζουν με τη νόσο βρίσκονται σε έναν φαύλο κύκλο απώλειας και επαναπρόσληψης βάρους καθώς, στην προσπάθειά τους να χάσουν βάρος, μειώνουν τις θερμίδες που καταναλώνουν, ωστόσο το σώμα αντιστέκεται και προσπαθεί να διατηρήσει το προηγούμενο βάρος του. «Το άτομο που ζει με παχυσαρκία δεν ευθύνεται για τη νόσο του και μπορεί να απευθυνθεί στον γιατρό του για να σχεδιάσουν ένα πλάνο αντιμετώπισής της», υπογράμμισε η κ. Ζορμπά και συνέχισε λέγοντας πως «Οι άνθρωποι που ζουν με παχυσαρκία αξίζουν ολοκληρωμένη φροντίδα».
Η Καλλιόπη Κώτσα, Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας στο Α.Π.Θ., αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο γεγονός πως η παχυσαρκία είναι μία προοδευτική ασθένεια που επηρεάζει σχεδόν κάθε σύστημα του σώματος, με τα περισσότερα άτομα με παχυσαρκία να έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν άλλες επιπλοκές και συν-νοσηρότητες. Επίσης, τόνισε και αυτή πως η παχυσαρκία απαιτεί εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση, αλλά και πως οι γιατροί έχουν στα χέρια τους ολοένα και περισσότερες νέες και καινοτόμες λύσεις.
Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες βλέπουν κοινωνική πίεση και ατομική ευθύνη
Για τα παραπάνω μίλησε η επιστήμη. Τι λένε, όμως, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες για την παχυσαρκία, τις αιτίες και την αντιμετώπισή της; Η Focus Bari πραγματοποίησε σχετική έρευνα για λογαριασμό της ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ – ΛΙΛΛΥ και τα αποτελέσματα έχουν ενδιαφέρον.
Η Ξένια Κούρτογλου, Ιδρύτρια Focus Bari & Resilience Expert, σημείωσε πως για την πλειοψηφία όσων συμμετείχαν στην έρευνα, το «τρίπτυχο» της παχυσαρκίας είναι η κακή ποιότητα διατροφής (78%), η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας (70%) και η ψυχολογία (65%).
Επιπλέον, βάσει της έρευνας, για το 66% όσων συμμετείχαν σε αυτή, η παχυσαρκία είναι νόσος και πρέπει να την αντιμετωπίζουμε ως τέτοια, την ίδια ώρα που για το 74% η παχυσαρκία αποδίδεται αποκλειστικά στην ατομική ευθύνη. Όμως, το 66% αναγνωρίζει ότι υπάρχει κοινωνική πίεση για τα άτομα με παχυσαρκία, όπως και ότι αυτή η κοινωνική πίεση επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες (65%). Μάλιστα, το 77% πιστεύει ότι τα άτομα γίνονται συχνά στόχος αδικαιολόγητων στερεοτύπων.
Όσο για το πώς πιστεύουν ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί κατά τον βέλτιστο τρόπο η παχυσαρκία, η πλειοψηφία προκρίνει έναν συνδυασμό διατροφής και άσκησης (89%), ψυχολογικής υποστήριξης (81%) και καθοδήγησης από διαιτολόγους/προπονητές (80%). Ειδικά σε ό,τι αφορά στην υποστήριξη από ειδικούς, τόσο για την πρόληψη όσο και την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, θεωρούν απαραίτητη τη συνδρομή διαιτολόγων/διατροφολόγων, ψυχολόγων/ψυχοθεραπευτών, γιατρών και προπονητών.

«Φοβόμουν να έρθω να με δω»
Θα αφιερώσουμε τις τελευταίες γραμμές του άρθρου στη συναισθηματικά φορτισμένη αρχή της εκδήλωσης της ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ – ΛΙΛΛΥ για να δώσουμε τον λόγο, έστω και έτσι, στα ίδια τα άτομα με παχυσαρκία.
Ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης, πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης της παράστασης «Η Φάλαινα», ερμήνευσε έναν συγκινητικό μονόλογο για τον κοινωνικό αποκλεισμό, τη μοναξιά και την αποξένωση των ατόμων με παχυσαρκία. Στη συνέχεια, μοιράστηκε με το κοινό πώς βίωσε ο ίδιος τη μεταμόρφωσή του για την παράσταση ενώ ανέφερε πως δεν μπορεί να ξεχάσει τη βραδιά που ένας θεατής τού εκμυστηρεύτηκε πως «Φοβόμουν να έρθω να με δω».
Τα λόγια αυτά ήταν αποκαλυπτικά για τον Πυγμαλίωνα, αλλά και για όλους μας. Τα συναισθήματα -από ντροπή μέχρι φόβο και αποστροφή- που βιώνουν τα άτομα με παχυσαρκία είναι έντονα και, σε συνδυασμό με την κοινωνική πίεση που βιώνουν, καθιστούν αναγκαία την αλλαγή στις αντιλήψεις της κοινωνίας.

Από την πλευρά της η ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ – ΛΙΛΛΥ, όπως τόνισε ο Αντιπρόεδρος & Γενικός Διευθυντής της εταιρείας, Σπύρος Φιλιώτης, συνεχίζει να προσπαθεί διαρκώς ώστε να υπηρετεί το όραμά της: «Να κάνουμε τη ζωή των ανθρώπων καλύτερη». Και αυτό το αποδεικνύει έμπρακτα μία καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για μία πολυπαραγοντική νόσο με σημαντικό κοινωνικό αντίκτυπο.
* NatArt Queen.gr 3_2025