Οι πλανητικές επιδράσεις από 3/4 έως 9/4

Η ευχή βγαίνει εύκολα από τα χείλη σου, μα πόσο ανταποκρίνεται στην εσωτερική αλήθεια σου;

Κάθε χρόνο γιορτάζεις την Ανάσταση του Κυρίου για να θυμάσαι την δική σου. Αυτή που εύχεσαι και προσδοκάς, όταν υποφέρεις και δυσκολεύεσαι, αυτή όμως που συχνά την κατεβάζεις πολύ χαμηλά για να τη φτάσεις. Γιατί όπως και η πλειοψηφία του κόσμου γύρω σου, έτσι κι εσύ κατανοείς ευκολότερα μια Ανάσταση στα μέτρα σου, αυτήν που λογίζεις σαν την Ανάσταση της καλοπέρασής σου.

Την Ανάσταση των εμπόρων. Νοείς την σταύρωσή σου μόνον σε υλικό επίπεδο και μόνον τα τριάντα αργύρια πενθείς, κάθε φορά που τα χάνεις. Γίνεσαι έρμαιο των «αγορών», που όλο τις καυτηριάζεις κι όλο κρέμεσαι από τα χείλη τους.

Στον Επιτάφιο, που ακολουθείς με περισσή κατάνυξη, σχολιάζεις τα συνολάκια των κυριών και ψάχνεις για γνωστούς. Ένα ποτάμι με αναμμένα κεριά στην λεωφόρο του life style.

Κι ύστερα, το Μεγάλο Σάββατο, οι αλληγορίες και οι ψυχικές διδαχές πνίγονται από τα βεγγαλικά και τους πανηγυρισμούς, ενώ στο μυαλό σου έχεις ήδη το διήμερο τσιμπούσι που θα ακολουθήσει.

Ναι, δε λέω, να γιορτάσεις, να χαρείς αλλά τι θα σου μείνει μετά τη γιορτή; Οι selfie, μια βαρυστομαχιά κι ίσως κάποιος πονοκέφαλος…

Μα πόση κραιπάλη χρειάζεσαι για να χορτάσεις την ευτυχία σου;

Διαβάστε περισσότερα στο Astrology.gr