Άστρα και πάθη-Ζήλεια μου, ζήλεια μου

Ποιος είναι αυτός που δεν ένιωσε ποτέ το τσίμπημα της ζήλειας στη καρδιά; Ποιος είναι αυτός που όντας ερωτευμένος δεν είδε «ανταγωνιστές και αντιπάλους» στην διεκδίκηση του αντικειμένου του πόθου του και δεν αντέδρασε σπασμωδικά, όταν υποψιάστηκε ότι το ταίρι του, το «δικό» του ταίρι αρέσκεται να μοιράζεται το χρόνο του και τα ενδιαφέροντά του και με τους ...εχθρούς;

Η λέξη ζήλεια προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη «ζήλος» και σημαίνει ζέση της ψυχής για κάτι που έχουμε πίστη και αφοσίωση. Όταν λοιπόν κάτι που θεωρούμε δικό μας, κτήμα μας και νιώθουμε ότι κινδυνεύει να χαθεί αναπτύσσουμε το συγκεκριμένο συναίσθημα φόβου και παραλογισμού ότι μπορεί, ίσως να χάσουμε τα κεκτημένα...

Παράλογη και παράξενη κατάσταση που όμως όλοι οι άνθρωποι διαθέτουν –πολύ ή λίγο-ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, κοινωνικής ή οικονομικής τάξης. Ο Φρόυντ το θεωρεί ίσο μεταξύ των υπολοίπων συναισθημάτων και το χαρακτηρίζει ομαλή περίπτωση εκδήλωσης προσωπικών δεδομένων.

Το φυσιολογικό

Η φυσιολογική ζήλεια είναι το συναίσθημα που όλοι έχουμε στα ανθρώπινα γονίδια μας και προκαλείται από το γενετήσιο ένστικτο και εκφράζεται μέσα από τη συμπεριφορά κάποιου τρίτου ως προς το ταίρι μας. Έτσι αν δούμε το ταίρι μας να περιστοιχίζεται από όμορφες (ή και άσχημες δεν έχει μεγάλη σημασία) γυναίκες και να έλκει το θαυμασμό είναι λογικό να νιώσουμε το συναίσθημα αυτό που πιθανότατα εξαφανίζεται από μόνο του, μόλις αποσπαστούμε από το συγκεκριμένο περιβάλλον.

διαβάστε περισσότερα στο www.astrology.gr