Τζόυς Ευείδη: «Η εποχή των ΄90s και του Ρετιρέ ήταν εκείνη της ελευθερίας και του ονείρου»

Τα '90s, ήταν η εποχή της ελευθερίας, της εξωστρέφειας, της μουσικής, των πολιτικών και κοινωνικών μεγάλων αλλαγών και η περίοδος που διαμόρφωσε μία πολύ ιδιαίτερη γενιά. Μέρος της ήταν τότε και η Τζόυς Ευείδη, στα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα στο θέατρο και την τηλεόραση. Με τον ρόλο της ως Ειρήνη στο Ρετιρέ, αντικατοπτρίζει με τον καλύτερο τρόπο τη νέα της εποχής. Την πείσαμε να κάνουμε μαζί της στο Queen.gr ένα ταξίδι στο «τότε».

Σε ένα παρελθόν γεμάτο ωραίες αναμνήσεις και αρκετή νοσταλγία. Πριν περάσει αυτή η γενιά από την περίοδο της ευμάρειας σε επίπεδο δημιουργίας, σε εκείνη της μεγάλης κρίσης.

«Έχει γίνει cult το Ρετιρέ. Σαν εύρημα σε αρχαιολογική ανασκαφή»

«Καλοκαίρι χωρίς Ρετιρέ, δε γίνεται». Είναι το ετήσιο αγαπημένο μας κλισέ.

Αχ, ναι, Παναγία μου! (γελάει). Το μόνο σίγουρο ήταν πως εκείνη η εποχή ήταν της αθωότητας, της ελευθερίας, η εποχή που μπορούσες να ονειρευτείς για τη ζωή σου και ειδικά για τη δουλειά σου. Να κάνεις σχέδια για το μέλλον σου. Τώρα πια, αυτά μας τελείωσαν. Ως νέα γενιά ηθοποιών, προλάβαμε την άνθιση της τηλεόρασης. Κάναμε πρόβες πριν από κάθε γύρισμα. Στο «Ρετιρέ«, αλλά και στη σειρά «Οι Μεν και οι Δεν», ξέραμε όλοι οι ηθοποιοί απέξω τα κείμενα από δέκα επεισόδια, σα να κάναμε θεατρικό έργο. Είχαμε τον χρόνο να δημιουργήσουμε, να κάνουμε τη δουλειά μας «αστραφτερή». Τώρα όλα γίνονται γρήγορα, σαν αρπαχτή. Τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις.

Πώς ζήσατε τη δεκαετία του '90 ως νέα της εποχής; Ήταν η περίοδος της καλλιτεχνικής απελευθέρωσης, η εποχή της μουσικής, της ανεμελιάς, της οικονομικής άνεσης. Και ως Ειρήνη στη σειρά, εκφράζατε ακριβώς αυτή τη γενιά.

Ο ρόλος μου ναι, ήταν μία κοπέλα που εξέφραζε εκείνη την εποχή. Τα 90's ήταν ένα ξέφρενο καρναβάλι στο Ρίο Ντε Τζανέιρο (γελάει). Καμία φορά θυμάμαι το τι κάναμε, πώς βγαίναμε τα βράδια με τις παρέες μας, το πώς διασκεδάζαμε και κυρίως το πώς αντέχαμε να το κάνουμε αυτό, κάθε μέρα. Είχα γύρισμα το πρωί στη σειρά, παράσταση το βράδυ και έβγαινα μετά να διασκεδάσω. Τα «κλείναμε» τα μαγαζιά. Ένα συνεχές clubbing με αρκετή εξωστρέφεια. Μου φαίνεται αδιανόητο αυτό που κάναμε τότε.

Πώς ντυνόσασταν τότε;

Για να σας δώσω μία ιδέα, όλα τα ρούχα που φοράω στο Ρετιρέ, είναι δικά μου. Μόνο την Κατερίνα Γιουλάκη έντυνε η ενδυματολόγος. Όλοι οι υπόλοιποι, χρησιμοποιούσαμε ρούχα από τη γκαρνταρόμπα μας. Ήταν η εποχή της «άλλα αντί άλλων μόδας», με τις βάτες, τα στρας και τις γκέτες. Τα φορούσα και στην καθημερινότητά μου αυτά. Όλος μας ο μισθός πήγαινε στα ψώνια για ρούχα. Να φανταστείτε πως έχω φυλάξει απόδειξη από εκείνη την εποχή, με το ποσό των 8 χιλιάδων δραχμών, από το κατάστημα του Billy Bo στο Κολωνάκι. Αν θυμάμαι καλά, ήταν και ο πρώτος μου μισθός από το θέατρο.

Αν κάποιος νέος δούλευε εκείνη την εποχή μπορούσε να συντηρηθεί και ζήσει αξιοπρεπώς;

Έπρεπε να κάνεις παράλληλα αρκετές δουλειές. Στο Ρετιρέ ήμασταν κακοπληρωμένοι εμείς οι νεότεροι ηθοποιοί. Και αν γκρίνιαζες, δεχόσουν και «απειλές». Μεροδούλι, μεροφάι ήταν σε αρκετές περιπτώσεις. Αλλά με κάποιον τρόπο, τα καταφέρναμε και ήμασταν ευτυχισμένοι.

Τι μουσική ακούγατε; Ποιο ήταν το αγαπημένο σας τραγούδι;

Στους αιώνες των αιώνων, το αγαπημένο μου είναι το «I love rock & roll». Δεν ήμουν φαν του ελληνικού ρεπερτορίου. Άκουγα κυρίως ροκ και ποπ μουσική. Αλλά και σε μπουζουκο - κατάσταση, μία χαρά περνούσα, γιατί τα νυχτερινά κέντρα ήταν όλα σε άνθιση εκείνη την εποχή. Πρόσφατα που πήγαμε στην Πάτρα με την παράστασή μας, μιλούσαμε με τα παιδιά του θιάσου για το ιστορικό «Χάραμα». Και τους έλεγα ότι ένα βράδυ έφτασα στο σημείο να ανέβω στη σκηνή, ενώ διασκεδάζαμε, για να τραγουδήσω. Μέχρι αυτού του σημείου είχα φτάσει τότε! Η γενιά του «σήμερα» δε διασκεδάζει πια, όπως κάναμε εμείς. Γνωρίζονται και επικοινωνούν μέσω του κινητού τους.

Στο Ρετιρέ, πολλές φορές σατιριζόταν η οικονομική διάσταση της εποχής. Υπήρχε μία ανεμελιά και σε αυτό, ήταν η εποχή της αφθονίας και παράλληλα της σπατάλης;

Ήταν πιο ευνοϊκή η εποχή για εσάς τους νέους ηθοποιούς; Ή πιο ανταγωνιστική;

Ήταν πιο ευνοϊκή ως προς τις ευκαιρίες και μάλιστα μία εποχή που δεν υπήρχε το Internet. Παίρναμε τα βιογραφικά μας και συναντούσαμε από κοντά τους παραγωγούς, δεν ήταν απρόσωπο το casting εκείνη την εποχή. Υπήρχε επαφή, προσωπική και επαγγελματική.

Κρατήσατε φιλίες από τότε;

Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι από εκείνη την εποχή και παραμένουν μέχρι σήμερα. Και με την Κλαίρη Κατσαντώνη που έκανε την Ελένη από το Ρετιρέ, έχουμε κρατήσει επαφές και μιλάμε αρκετά συχνά.

Η Ελένη από το Ρετιρέ 32 χρόνια μετά - Η ζωή της Κλαίρης Κατσαντώνη και η φιλία με την Τζόυς Ευείδη

Επιστρέφετε τηλεοπτικά από τον Σεπτέμβριο στην κωμωδία «Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα». Υπάρχει ακόμη η χαρά μέσα σας για οτιδήποτε αφορά στην τέχνη της υποκριτικής;

Μου έχει λείψει πολύ η κωμωδία στην τηλεόραση. Είναι πολύ ζοφερή η εποχή και δεν μπορείς παράλληλα να βλέπεις δράματα και στη μυθοπλασία. Κάνω τη Χαλιμά, στην παρωδία από το Άγγιγμα ψυχής. Ουσιαστικά κάνω τον ρόλο που έκανε η Μελίνα Μποτέλη, ως μαμά της Άννας Μαρίας Παπαχαραλάμπους. Έχω ακόμη την αφέλεια να μου αρέσει πολύ η δουλειά μου, ακόμη και σε αυτή την ηλικία. Βλακωδώς αν με ρωτάτε, αλλά προσπαθώ να κάνω focus στις χαρές που μου δίνει αυτή τη δουλειά, το παράλληλο σύμπαν και τη δυνατότητα να έχω μία δανεική οικογένεια που είναι όλοι οι συνάδελφοι και όσοι συμμετέχουν στην παραγωγή.

Δες όλο το αφιέρωμα εδώ