Νίκη Τριανταφυλλίδη: Διαβάστε μια σπάνια εξομολόγηση της ηθοποιού που δεν είναι πια στη ζωή

Νίκη Τριανταφυλλίδη: Διαβάστε μια σπάνια εξομολόγηση της ηθοποιού που δεν είναι πια στη ζωή

Όταν η δυναμική ηθοποιός μιλούσε για όλους και για όλα.

Μια σπουδαία ηθοποιός, η Νίκη Τριανταφυλλίδη πέρασε στο πάνθεον των αθανάτων!
Υπέροχα μάτια, υπέροχη κορμοστασιά και πολύ ταλαντούχα ηθοποιός!
Έλαμψε στο ''Λεωφορείο ο πόθος'' σε μικρή ηλικία κάνοντας την αδελφή της Έλλης Λαμπέτη, κινδυνεύοντας να κλέψει την παράσταση από την μεγάλη ηθοποιό.
Η Νίκη Τριανταφυλλίδη γεννήθηκε το 1942 στην Αθήνα. Ξεκίνησε πλάι στην μεγάλη Κατίνα Παξινού, στην παράσταση ''Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα'' το 1963.
Πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες του εμπορικού κινηματογράφου, με σπουδαιότερη τον ''Αστραπόγιαννο'' στο πλάι του Νίκου Κούρκουλου.
Τιμήθηκε με το βραβείο Κοτοπούλη και ίδρυσε το δικό της θέατρο στην Αχαρνών.
Ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό Κώστα Μεσσάρη και είχε μια κόρη.
Ας δούμε τι δήλωνε τον Οκτώβριο του 1969 στο εβδομαδιαίο περιοδικό ''Ρομάντσο''.

-Δεν προσαρμόζομαι εύκολα γιατί δεν κάνω συμβιβασμούς στην ζωή μου και επειδή την ζωή μας την διαμορφώνουμε συνήθως οι ίδιοι, είμαι αρνητική σε κάθε συμβιβασμό.
-Ακόμα και στον έρωτα δεν κάνω κανένα συμβιβασμό. Άλλο να έχεις κατανόηση και άλλο να κάνεις συμβιβασμό. Συμβιβασμός σημαίνει αυτά που βλέπεις να τα παραβλέπεις.
-Τον γάμο τον πιστεύω με ολότελα διαφορετικά κριτήρια από τον πολύ κόσμο. Με μια μορφή ελευθερίας και κατανόησης.
-Αν δεν είχα να φάω θα αναγκαζόμουν να παίξω σε δουλειές που δεν τις πίστευα , αλλα άλλο αυτό και άλλο να θέλω να αγοράζω αυτοκίνητα κτλ.
-Εκείνο που φταίει είναι ότι έχουν παρακάνει εμπόριο το θέατρο.
-Οι δυνάμεις στο θέατρο έχουν διασκορπιστεί για να τα βάζει ο καθένας στην τσέπη του. Έπειτα είναι και η φθορά του επαγγέλματος . Από την ώρα που ένας ηθοποιός πιάνεται και καταφέρνει να κάνει θίασο εννοεί το έργο να είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του και το κοινό να μην έχει μάτια παρά μόνο για αυτόν.
-Οι κωμωδίες που παίζονται στον κινηματογράφο είναι πολύ χαμηλού επιπέδου. Βέβαια και ένα μέρος του κοινού είναι ακαλλιέργητο και αποστολή μας είναι να το καλλιεργήσουμε.
-Η καλύτερη ταινία που έχω γυρίσει μέχρι τώρα είναι ''ο τάφος των εραστών'' και η χειρότερη μια ταινία που έκανα την τυφλή!