Γιατί έχει γίνει τόσος χαμός με το Everything Everywhere All at Once;
Everything Everywhere All At Once: Ποια είναι αυτή η ταινία και γιατί σαρώνει τα φετινά βραβεία;
Αν είσαι και εσύ μία από αυτές που δεν έχεις ιδέα για το τι είναι το "Everything Everywhere All at Once" που ακούγεται σε όλα τα βραβεία που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή: από Χρυσές Σφαίρες και Critic's Choice, μέχρι Όσκαρ και BAFTA, τότε είσαι το σωστό μέρος.
Οι καλύτερες αντιδράσεις, τα ρεκόρ και οι σνομπαρίες - Τα πάντα όλα για τις υποψηφιότητες των Όσκαρ
Τι είναι επιτέλους αυτό το Everything Everywhere All at Once;
Το "Everything Everywhere All at Once" (ελλ. τίτλος "Τα Πάντα Όλα") είναι μια indie κωμική ταινία δράσης (indie σημαίνει από μικρό/ανεξάρτητο στούντιο, με μικρότερο budget και χωρίς μεγάλη αρχική διανομή) που στη χώρα μας κυκλοφόρησε τον Απρίλιο που μας πέρασε, από την Tanweer.
Οι δημιουργοί του, οι σεναριογράφοι και σκηνοθέτες Daniel Kwan και Daniel Scheinert (τους φωνάζουν Daniels), ξεκίνησαν με βιντεοκλιπ καλλιτεχνών όπως DJ Snake & Lil Jon, αλλά έγιναν λίγο περισσότερο γνωστοί το 2016 με το "Swiss Army Man", με πρωταγωνιστές τον Paul Dano και τον Daniel Radcliffe. Παραγωγοί της ταινίας αυτής είναι οι αδερφοί Russo.
Οι αδερφοί Russo είναι παλιές καραβάνες των αμερικανικών blockbuster-ικών κωμωδιών: από σκηνοθέτες των κωμικών σειρών "Arrested Development" και αργότερα του "Community", κατέληξαν να είναι οι βασικοί σκηνοθέτες του MCU (Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel), έχοντας στο ενεργητικό τις εμπορικά πιο επιτυχημένες ταινίες της Marvel (και κατ' επέκταση της Disney): Captain America: The Winter Soldier (2014), Captain America: Civil War (2016), Avengers: Infinity War (2018) και Avengers: Endgame (2019)
Σημαντική σημείωση! Αν το "Everything Everywhere" σου φανεί περίεργο και "too much", τότε καλύτερα μην πιάσεις το "Swiss Army Man". Είναι μια σουρεάλ dramedy όπου ο Paul Dano έχει ξεμείνει σε ένα νησί και γίνεται φίλος με έναν νεκρό Daniel Radcliffe (Harry Potter) και προσπαθεί να φύγει από εκεί. Ναι, αυτό που διάβασες.
Όσκαρ 2023 Υποψηφιότητες: Τα Πάντα Όλα μπροστά με 11 υποψηφιότητες, Γερμανία και Ιρλανδία ακολουθούν
Γιατί η εισαγωγή με τους δημιουργούς και τους παραγωγούς; Για να καταλάβεις ότι από τη μία πλευρά έχεις δύο πολύ ιδιόρρυθμους σκηνοθέτες και σεναριογράφους που δεν φοβούνται να βγάλουν την ιδιαιτερότητά τους ("την καμμενιά τους" ας το πούμε), που συνάντησαν δύο παραγωγούς που ξέρουν πώς να το κάνουν όλο αυτό να δουλέψει. Αυτό το ιδιαίτερο δημιουργικό κράμα, προφανώς θα φέρει ένα -το λιγότερο- ιδιαίτερο φιλμ: και κάπως έτσι γεννήθηκε το "Τα Πάντα Όλα".
Everything Everywhere All At Once: Γιατί κάνει πάταγο σε όλα τα βραβεία
Εκτός λοιπόν, από το ξεχωριστό αυτό background, το "Everything Everywhere All At Once" έχει κάποια χαρακτηριστικά που το βοήθησαν να ξεχωρίσει σε αγορές όπως οι ΗΠΑ και η Ασία.
1. Ο τίτλος είναι -σχεδόν- κυριολεκτικός
Η ταινία έχει την εξής επίσημη σύνοψη: Η Έβελιν, μία εξουθενωμένη Κινεζοαμερικανίδα, όχι μόνο δεν μπορεί να συνεννοηθεί με τον πατέρα, τον σύζυγο και την κόρη της, αλλά δεν μπορεί να πληρώσει ούτε τους φόρους της. Όταν της δίνεται η δυνατότητα να μεταπηδήσει σε άλλα σύμπαντα, τίποτα δεν την έχει προετοιμάσει για αυτό που την περιμένει.
Για περίπου δυόμιση ώρες, οι Daniels μας πηγαίνουν ένα παράλογο ταξίδι γεμάτο πολλή -πολλή όμως- δράση, απανωτές αλλαγές σκηνών, μεταπηδήσεις σε εξωφρενικά σύμπαντα, με τοπία που δεν μπορείς να φανταστείς και με σκηνές που δεν έχεις ιδέα πώς θα εξελιχθούν. Ο τίτλος της ταινίας δηλαδή είναι πολύ κοντά σε αυτό που βιώνει ο θεατής: Γίνονται όντως Τα Πάντα όλα, σχεδόν όλη την ώρα!
2. Την βασική του ηρωίδα την ξέρεις
Η βασική ηρωίδα της ταινίας είναι μια γυναίκα της διπλανής πόρτας. Μια μεσήλικη γυναίκα, μετανάστρια του σήμερα, που έχει να διαχειριστεί πολλαπλές ταυτότητες (όπως και τα σύμπαντα όπου θα αρχίσει να μεταπηδάει): είναι σύζυγος, είναι κόρη, είναι και μητέρα. Είναι από τις γυναίκες που ίσως να μην παρατηρείς ποτέ αρκετά, να μην δίνεις και τόση σημασία. Που μέσα στον μεγαλόκοσμο δεν έχει καταφέρει τίποτα και που μέσα στον δικό της μικρόκοσμο, έχει κάνει πολλά και τα ξέχασε γιατί περνάει η ζωή. Που δεν έχει και κάτι τόσο χειροπιαστό να δείξει, που ίσως να μην άρπαξε και όλες τις ευκαιρίες που πέρασαν από μπροστά της, ή που ίσως και να άρπαξε κάποιες άλλα να έδωσε εν τέλει προτεραιότητα σε κάποια από τα πολλά προφίλ της.
Δεν είναι δηλαδή η μέση υπερηρωίδα που θα δεις σε ταινίες της Marvel ή της DC. Όπως και οι υπόλοιποι χαρακτήρες που γνωρίζουμε στην αρχή: Δεν έχουν κάτι "extraordinary", είναι ήπιοι άνθρωποι, ήσυχοι, καθημερινοί, όχι "larger than life". Δεν γίνονται και δεν γράφονται εύκολα τέτοιοι χαρακτήρες, πόσω μάλλον σε μια περίοδο που τα πάντα στον κινηματογράφο φωνάζουν "υπερβολή".
3. Πολλά, όχι εύκολα θέματα
Η πρωταγωνίστριά μας στο "Everything Everywhere All At Once" έρχεται σε επαφή με πολλές διαφορετικές εκδοχές του εαυτού της από άλλα σύμπαντα και έτσι παίρνει και μια καλή γεύση του τι θα γινόταν αν η ζωή της δεν είχε εξελιχθεί με τον τρόπο που εν τέλει εξελίχθηκε. Αν δεν είχε παντρευτεί, αν δεν είχε φύγει από το σπίτι, αν δεν είχε γίνει μητέρα. Θα μπορούσε να είχε γίνει μια πολύ καλή σεφ ή μια πολύ διάσημη ηθοποιός;
Βέβαια, μην γελιέσαι. Μπορεί να το διαβάζεις ρομαντικό αυτό, αλλά φαντάσου ότι σε ένα από τα πολλά παράλληλα σύμπαντα, οι άνθρωποι έχουν hot dog αντί για χέρια ή σε ένα άλλο η Evelyn είναι απλά μια πέτρα που μιλάει στην άκρη ενός βουνού.
Ο παραλογισμός αυτός έρχεται να δέσει και με την ιδέα του πόσο παράλογο είναι να μην δοκιμάζεις στην ζωή σου. Ένα από τα βασικά του θέματα λοιπόν είναι το να αξιοποιείς στο έπακρο τη ζωή που σου δίνεται ΑΛΛΑ ακόμη και αν δεν το καταφέρεις, θα έχεις πολλές ευκαιρίες για να αρπάξεις τον ταύρο από τα κέρατα.
Πόσο συχνά βλέπεις μια μεσήλικη, ασήμαντη και συνηθισμένη γυναίκα στο Χόλιγουντ να έχει τέτοια ιστορία στη μεγάλη οθόνη; Αυτό είναι σίγουρα ένα από τα δυνατά του χαρτιά. Όπως και το γεγονός πως αυτήν την ηρωίδα την υποδύεται η Michelle Yeoh, μια ηθοποιός που έκανε 40 χρόνια για να πάρει έναν τέτοιο πρωταγωνιστικό ρόλο (και να προταθεί και για Όσκαρ γράφοντας ιστορία!).
Οι παράλληλες ιστορίες που πλαισιώνουν την ηρωίδα μας, αν και τις βλέπουμε σύντομα, είναι εξαιρετικά ουσιώδεις. Η σχέση με τον άντρα της, όπως και η σχέση της με τον πατέρα της, είναι πλευρές ενός πολύ γεμάτου σεναρίου, που σε αυτά τα κομμάτια δεν πλατειάζει.
Δεν φοβάται επίσης να βάλει λίγο περισσότερο στο επίκεντρο μια σχέση που όχι μόνο δεν βλέπουμε σε ταινίες δράσης, είναι πολύ δύσκολο να τη δούμε γενικά στο σινεμά: η σχέση μητέρας κόρης. Και δεν την βλέπουμε γιατί είναι ένα θέμα πολυσύνθετο, μια σχέση πολυεπίπεδα επίπονη, που δύσκολα αποτυπώνεται σε χαρτί και οθόνη γιατί είναι όντως "everything everywhere all at once".
Είναι bullying ή σάτιρα; Τα Χρυσά Βατόμουρα συμπεριέλαβαν ένα 12χρονο κορίτσι στις υποψηφιότητες
Το timing είναι το παν
Για το Χόλιγουντ το timing είναι το παν. Το 2022 που βγήκε η ταινία, οι ΗΠΑ βλέπουν από το 2021 μια πρωτοφανή άνοδο επιθέσεων κατά της Αμερικανικό-Ασιατικής κοινότητας. Αυτό σημαίνει ότι το Χόλιγουντ έχει την ορμή να κινηθεί αντίθετα και να δώσει το κοινωνικό του στίγμα μέσα από τέτοιες ταινίες (και έτσι να νιώσει καλύτερα). Για τις ΗΠΑ μια ταινία με Ασιάτες έχει σημασία τώρα, πολύ περισσότερο απ' ό,τι στην Ασία.
Άρα έχουμε ένα low-budget φιλμ εξωφρενικής δράσης, με παράλογες σκηνές υπερβολής, με πρωταγωνιστές δύο αξιόλογους και αξιαγάπητους Ασιάτες ηθοποιούς (Michelle Yeoh και Ke Huy Quan του Indiana Jones και Goonies), με θεματικές που δεν πιάνονται εύκολα, που τσεκάρει όλο το checklist των υπερηρωικών ταινιών και που έχει πρωταγωνίστρια μια μεσήλικη γυναίκα που δεν κάνει τίποτα και καταλήγει να κάνει τα πάντα. Και όλα αυτά από τα δημιουργικά μυαλά των Daniels και με παραγωγή των αδερφό Russo.
Εν ολίγοις, γι' αυτό κάνει πάταγο την περίοδο των βραβείων.
Είναι βέβαια μια ταινία που δεν μπορεί εύκολα να μιλήσει στο μέσο κοινό της Ευρώπης που δεν ασχολείται με την αμερικανική ποπ κουλτούρα και ακόμα δεν έχουμε πειστεί για το κατά πόσο και η Ακαδημία είναι έτοιμη να αναδείξει μια τέτοια ταινία ως την καλύτερη της χρονιάς. Για να δούμε όμως.