Κόσμοι που δύσκολα κοιτάμε κι άλλους τους θαυμάζουμε: 3η μέρα 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Το πλούσιο πρόγραμμα του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης συνεχίζει ακάθεκτο να μας χαρίζει μοναδικές οπτικές και ιστορίες, να φέρνει στο φως θεάματα και δράματα που δεν πρέπει άλλο να μην ξέρουμε ή να μην βλέπουμε. Και η 3η του μέρα δεν παρεκκλίνει από τον σκοπό της.

Με μια θρυλική γυναίκα που δεν πρέπει να ξεχάσουμε ξεκινάει το 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Όλα όσα ξεχωρίσαμε την 3η μέρα του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Ladies in Waiting: Μια ματιά μέσα στον κόσμο που η κοινωνία θέλει να κρύβει

Θεραπευτές και θεραπευόμενες γίνονται πρωταγωνίστριες σ’ ένα όμορφο -οπτικά και συναισθηματικά- ντοκιμαντέρ. Το γλυκό και θεραπευτικό "Ladies in Waiting" της Ιωάννας Τσουκαλά έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης παρουσίασ συντελεστών και κέρδισε τις καρδιές μας φαίρνοντας στο προσκήνιο έναν “τόπο” όπου θα βρεις κάθε λογής χαρακτήρες: από Τον Θεό, μέχρι τον φιλόσοφο ή τον Ναπολέοντα. Όσο δύσκολα γυρίστηκε συγκεντρώνοντας υλικό, κινηματογραφώντας ιδιαίτερα (και ιδιαίτερα αξιαγάπητες) περσόνες, και βάζοντας όλα όσα πρέπει και χρειάζεται στη σειρά, μας δίνει μια ειλικρινή ματιά στον αθέατο μέχρι τώρα κόσμο της καθημερινότητας των ασύλων και μας βάζει να σκεφτούμε τις παράλογες διακρίσεις και τα στερεότυπα που κατακλύζουν κάθε τι που αφορά στην ψυχική υγεία. Μέσα από τις μοναδικές ιστορίες γυναικών που μεγάλωσαν κοντά στο ίδρυμα και είχαν την ευκαιρία να δουν την αθώα πλευρά του όντας παιδιά προσωπικού, παίρνουμε συγκλονιστικές αφηγήσεις και μαθαίνουμε για χαρακτήρες που θα μας μείνουν χαραγμένοι.

Ladies in... festival: Ιστορίες που πρέπει να ειπωθούν και οι χαρακτήρες που δεν πρέπει να μείνουν άλλο αφανείς

"Καθώς η εποχή των ψυχιατρικών ασύλων στην Ευρώπη φτάνει πια στο τέλος της, το Ladies in Waiting επιχειρεί να ρίξει φως στο παρελθόν τους. Μέσα από το μοναδικό πρίσμα μιας οικογένειας νοσηλευτριών του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής και τις ζωές μιας ομάδας περιθαλπομένων, παρατηρούμε τον κοινωνικά κατακριτέο κόσμο της ψυχικής ασθένειας. Mια ταινία για τα όρια, τις εμπειρίες ζωής και τις διακρίσεις, η οποία αποδομεί και επαναπροσδιορίζει τη ψυχική υγεία."

Moderat: Πριν καταλάβεις ότι τέλειωσε

Το supergroup "Moderat" από το Βερολίνο πάτησε παύση το 2017 μετά από χρόνια περιοδειών. Το ντοκιμαντέρ τους, "The Last Days", δείχνει μια πιο προσωπική πλευρά των τριών μελών του γκρουπ, περιλαμβάνοντας ασπρόμαυρο υλικό από την τελευταία τους συναυλία στο Βερολίνο, συνοδευόμενο από συνεντεύξεις στις οποίες οι Sascha, Szary και Gernot μιλούν ο ένας για τον άλλον, δίνοντάς μας μια εσωτερική ματιά στις καλλιτεχνικές τους σχέσεις.

"Χωρίς να γνωρίζουν αν θα ξαναβρεθούν ποτέ μαζί στη μουσική σκηνή, δίνουν μια συνέντευξη στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου – μεμονωμένα ο καθένας, με τις φωνές τους να ηχογραφούνται σε ξεχωριστά κανάλια σε μια κασέτα".

Με αριστουργηματική αφήγηση που αν δεν γνωρίζεις τα πρόσωπα, γίνεται μια αινιγματική και συναισθηματική ιστορία με αρχή-μέση-τέλος και σίγουρα κορύφωση, το ανέλπιστα αγαπημένο 'Moderat: The Last Days" έχει γουστόζικη αισθητική και τη μοναδική ικανότητα να απευθύνεται σε όλους: σε hardcore fans, σε όσους τους είχαν απλά ακουστά, ακόμα και σε αυτούς που είναι παντελώς ξένοι με το συγκρότημα ή το είδος μουσικής. Και αυτό το χαρακτηριστικό είναι ατού και ζητούμενο για κάθε είδους ταινία.

Highlights της 3ης μέρας του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Η γυναικεία δύναμη που πάντα θα φαίνεται - 2η μέρα του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Η τρίτη μέρα είχε αέρα... μουσικό με τζαζ, κλασική, ηλεκτρονική και όχι μόνο. Στα highlights της τρίτης μέρας του φεστιβάλ μπαίνει σίγουρα το "Μουσική για μαύρα περιστέρια", ένα ντοκιμαντέρ για τη σημασία του να ακούς και να ακούγεσαι. Το "Music for Black Pigeons" (Μουσική για μαύρα περιστέρια) είναι ένας συγκινητικός και μελωδικός φόρος τιμής στην τζαζ και τους μουσικούς της. Με συνεντεύξεις με σημαντικούς μουσικούς της σκηνής, που μοιράζονται τις σκέψεις τους για τη σημασία του να ακούς και να ακούγεσαι, το μουσικό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε σε διάστημα 14 χρόνων. Οι Jørgen Leth και Andreas Koefoed δίνουν χώρο και χρόνο για ενδοσκόπηση και περισυλλογή, που καταλήγει στο να εκτιμάς ακόμα περισσότερο το πιο ανθρώπινο και απαιτητικό είδος μουσικής. Αν και λείπουν οι γυναίκες μουσικοί, ωστόσο η βαθιά αγάπη για την τζαζ βρίσκεται στο επίκεντρο και θα σε παρασύρει χωρίς να το καταλάβεις "σε μια σχέση που εξισορροπεί την αυστηρή δομή και την προσεκτική πρόβλεψη με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και το δάμασμα του πραγματικού χρόνου".

Μουσική μέρα για το φεστιβάλ, αφού εκτός από τα ντοκιμαντέρ που έχουμε ήδη αναφέρει, το πρόγραμμα διανθίστηκε και με τα "Don't Look Back" για τον Μπομπ Ντίλαν και για την ιδιαίτερη περιοδεία του στην Αγγλία το 1965 και το "Maria by Callas" που "παρουσιάζει την άνοδο, το απόγειο και την τραγική μοίρα της Μαρίας Κάλλας, μέσα από συνεντεύξεις της, σπάνιο υλικό από τις παραστάσεις της και οπτικό αρχείο που δεν έχει παρουσιαστεί στο παρελθόν".

Στα highlights της τρίτης μέρας του φεστιβάλ δεν μπορούμε να αφήσουμε απ' έξω το σκληρό "Ο σπεσιαλίστας", που μέσα από την απίστευτη δίκη του Άντολφ Άιχμαν το 1961 στην Ιερουσαλήμ, γνωρίζουμε έναν κορυφαίο problem-solver που μετατράπηκε σε σύγχρονο εγκληματία. Όπως και το ελληνικό μικρού μήκους "Ένας κόσμος, δύο όψεις" που κινείται στα όρια του κοινωνικού ντοκιμαντέρ και της αυτοβιογραφίας και έχει βασικό άξονα την ευαισθητοποίηση για τη λεγόμενη «αόρατη» αναπηρία.

Το ιδιαίτερο "Home is somewhere else" docu animation με την spot-on οξυδερκή αφήγηση που αιχμαλωτίζει τη δύσκολη πραγματικότητα του να είσαι λαθρομετανάστης, αλλά από την πλευρά των παιδιών. Πάντα σε μια limbo, ανοίγεται ένα παράθυρο στις καρδιές και τις σκέψεις των παιδιών που είναι σε οικογένειες που δεν ανήκουν πουθενά και ούτε αποδέχονται, με το αμερικάνικο όνειρο να είναι γι' αυτός ένας άλλου είδους Γολγοθάς.

Σε μια περίοδο που το σινεμά ίσως είναι το μόνο που μπορεί να κρατήσεις τις ψυχές μας ζωντανές και να μας παρηγορήσει με κουλτούρες, εμπειρίες, αλήθειες και ιστορίες, το 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ευτυχώς είναι εδώ.