Αν έχεις ταλέντο και αξίες όπως η Πέννυ Μπαλτατζή, τότε «don't give a penny» σε κακόβουλα σχόλια
«Δεν είμαστε το αδύναμο φύλο. Μπορούμε πάνω σε τακούνια να τραγουδάμε τη ζωή και να θηλάζουμε το βρέφος μας. Η γυναίκα είναι σύμβολο δύναμης. Η γιαγιά μου έλεγε να είμαι πάντα ανεξάρτητη. Να μην κρεμαστώ ποτέ από κανέναν».
Πεισματάρα, παρορμητική, καθόλου διπλωμάτης, αφοπλιστικά ειλικρινής, γενναία. Και επειδή η Πέννυ Μπαλτατζή είναι όλα αυτά, αντιλαμβάνεται κανείς πως δεν θα έκανε ποτέ εκπτώσεις στις αξίες της και πως οι δύσκολες καταστάσεις στη ζωή της την έκαναν να μην δίνει δεκάρα για το τί θα πει κάποιος που δεν την ξέρει.
Η τραγουδίστρια της τζαζ/σουίνγκ, που τον Νοέμβριο του 2013 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφική σκηνή με την ομάδα «Penny & The Swingin’ Cats» και το mini album Retro, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα του «όταν ένας άνθρωπος είναι γενναίος, είναι γενναίος σε κάθε έκφανσή του». Αν και είναι γυναίκα που συνεχώς μαθαίνει και εξελίσσεται, είτε μέσω της δουλειάς της είτε μέσω της μητρότητας, στην ερώτηση αν η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση θα σού απαντήσει καταφατικά και «Αϊνσταϊν-ικά».
Δεδομένου το ότι η πιο δύσκολη πράξη στη ζωή είναι η αφαίρεση, στην τωρινή κατάσταση είναι απαλλαγμένη από παρελθοντικές ανασφάλειες ή όπως προαναφέραμε:
«she doesn't give a penny».
Με αφορμή «εκείνες» τις Παρασκευές του Μάρτη, αλλά και αυτή στις 7 Απριλίου, με την Πέννυ δεν μιλήσαμε σκοπίμως στον ενικό στη συζήτησή μας για να αποδείξουμε για ακόμα μία φορά το πόσο οικείος μπορεί να είναι πληθυντικός. Και είναι οικείος διότι είναι πάνω από ευγένεια.
Κυρία Μπαλτατζή, θα αποκαλούσατε τον εαυτό σας επαναστάτρια;
Αν με το γεγονός πως δε μπορώ να κρατήσω το στόμα μου κλειστό σε πάσης φύσεως αδικία, ψευτιά και μη ανάληψη ευθύνης, σας απαντούσα τότε ναι θα τον αποκαλούσα. Αγαπώ τη συνέπεια, αγαπώ την αλήθεια. Αγωνίζομαι για το κοινό καλό.
Τι σημαίνει να είναι κάποιος γενναίος στη μουσική; Είναι το ίδιο με το να είναι γενναίος γενικά;
Με γενναιότητα γεννιέσαι, μετά την ξεχνάς γιατί μεγαλώσαμε από γενιές ανάπηρες συναισθηματικά, που δεν εκφράζονταν. ;Hταν ταμπού να εκφραστείς. Έτσι γίναμε αθώοι που δεν έχουμε αυτοπεποίθηση. Όμως, σαν ενήλικοι οφείλουμε να «μας βρούμε» και να σταθούμε στον εαυτό μας.
Σαν ενήλικη, λοιπόν, εγώ βρήκα εμένα και τη χαμένη μου γενναιότητα.
Γενναίος στη μουσική είσαι όταν καλύπτεσαι ηθικά απ' την αγάπη του κόσμου, όταν επιλέγεις το ελαφρό τραγούδι χωρίς ο ίδιος να είσαι «ελαφρύς». Όταν αγωνίζεσαι και επενδύεις στη μουσική χωρίς να έχεις κάποιον να στα έχει έτοιμα.
Γενναίος γίνεσαι κάθε μέρα για να επιβιώσεις σε αυτό το επάγγελμα που υπάρχει μόνο από ατομικές πρωτοβουλίες -πια- και ατομική επένδυση.
Γενναίος γίνεσαι για να επιβιώσεις και να μη χρωστάς σε κανέναν. Ο γενναίος είναι γενναίος σε κάθε έκφανσή του.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που βγήκατε από την comfort zone σας και πώς διαχειρίζεστε τις φορές που «βαλτώνετε»;
Με δύο παιδιά κάθε μέρα είναι έκπληξη. Δεν ξέρω πώς είναι να στέκεσαι σε ένα σημείο. Η αλήθεια είναι ότι ναι, τώρα με την οκτώ μηνών μπέμπα μου προσπαθώ ακόμη να βρω τις ισορροπίες ως προς εμένα και τον Χρήστο μου.
Μου έχει κοστίσει λίγο που δεν βρίσκω το χρόνο να «μας βρω». Όμως θα το καταφέρω. Δεν υπάρχει συνταγή ούτε υπήρξα ξανά με δυο παιδιά και σύζυγο για να ξέρω πώς είναι. Το ψάχνω κάθε μέρα.
Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί εν έτει 2023 στον κλάδο σας; Για ποιο λόγο κάποια πράγματα είναι περισσότερο επιφανειακά από ποτέ; Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε γι' αυτό ομαδικά και ατομικά;
Πολλή μουσική, πολλές πλατφόρμες, πολλή πληροφορία, αλγόριθμοι που τρέχουν, άλλοτε προς όφελος του ενός και άλλοτε προς όφελος του άλλου. Αυτό είναι χαοτικό. Χάνονται πολλά υπέροχα πονήματα και μουσικές.
Δεν πληρώνονται παραγωγές όπως παλιά γιατί όλα έχουν αλλάξει πολύ. Δεν γράφονται τραγούδια όπως παλιά. Παράλληλα πιστεύω πως μας λείπουν οι παρέες.
Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε είναι να αγκαλιαστούμε απ' την αρχή, να μοιραστούμε και να γράψουμε μουσικές και λόγια καρδιάς.
Για ποιο λόγο δεν μιλάμε «ανοιχτά» για κάποια πράγματα ακόμα και σήμερα; Γιατί θεωρούνται ταμπού θέματα που αφορούν όλους μας;
Γιατί έτσι μάθαμε. Άμα πονάς να μη μιλάς, άμα υποφέρεις να το κρύβεις, μη γίνεις ο γραφικός. μην παραπονιέσαι. Έτσι ήρθε η συναισθηματική αναπηρία. Σήμερα κάνω τεράστιο αγώνα καθημερινά γι' αυτό.
Και βλέπω πως αρκετός κόσμος μιλάει. Αν βρει κατανόηση μιλάει, αν νιώσει πως ο άλλος είναι δίπλα του, τον ακούει και τον νιώθει, τότε μιλά. Δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε. Ο καθένας κάνει τον προσωπικό του αγώνα. Καιρός να μιλήσουμε γι' αυτόν.
Πώς διαχειρίζεστε την αδικία; Χωρίς διάθεση για θυματοποίηση αλλά με δόσεις ενδυνάμωσης για κάθε άνθρωπο που ενδέχεται να τη βιώνει.
Να μένουμε σταθεροί με πίστη στη δίκη μας πορεία, να κοιτάμε μπροστά. Να μη μας εμποδίζει καμία τροχοπέδη συνθήκη.
Θα θέλατε να μοιραστείτε ένα περιστατικό με αρνητικό πρόσημο το οποίο σήμερα αποτελεί τη δύναμή σας και τον δικό σας empowering κανόνα;
Η μητέρα μου, λόγω ψυχικής ασθένειας, σχεδόν κάθε μέρα μου έλεγε πως δεν αξίζω αγάπη, πως δε θα καταφέρω τίποτα μόνη μου -γιατί δεν είμαι ικανή και καλύτερα να πέθαινα. Όλα αυτά σε ένα παιδί 8-9 χρόνων.
Η μητέρα μου που έσβησε απ' τη μνήμη της όλα αυτά τα πικρά λόγια και ήταν περήφανη για όσα κατάφερα.
Εγώ που κατάφερα να τη νιώσω, να την αγκαλιάσω, να τη συγχώρεσω.
Εγώ που κατάφερα να με αγκαλιάσω και να μου δίνω κίνητρο κάθε μέρα και να μην παραιτούμαι ποτέ.
Ποιο μήνυμα με αποδέκτη κάθε γυναίκα θα θέλατε να στείλετε;
Δεν είμαστε το αδύναμο φύλο. Μπορούμε πάνω σε τακούνια να τραγουδάμε τη ζωή και να θηλάζουμε το βρέφος μας. Η γυναίκα είναι σύμβολο δύναμης. Η γιαγιά μου έλεγε να είμαι πάντα ανεξάρτητη. Να μην κρεμαστώ ποτέ από κανέναν.
Ο ψυχοδραματιστής μου, Κώστας Λέτσιος, μάς θυμίζει μια υπέροχη ατάκα που αφορά όλους μας συνεχώς. «Ή που θα φτιάξεις εσένα ή που θα σκλαβωθείς στον άλλον».
Τι σας πληγώνει περισσότερο στον χώρο σας;
Ο πολιτισμός είναι μουντζωμένος καιρό τώρα. Παιδεία, πολιτισμό και υγεία χρειαζόμαστε και εμείς και τα παιδιά μας.
Και τι είναι αυτό που μπορεί να σας συγκινήσει;
Με συγκινεί η καθημερινή προσπάθεια όλων μας της γενιάς μου και όχι μόνο, το πείσμα μας και το πόσο αφιερωνόμαστε στα ιδανικά μας.
Ποια είναι η μεγαλύτερη απάντηση που πήρατε μέσω της ενασχόλησής σας με τη μουσική και ποια η πιο ισχυρή δήλωσή σας;
Κάνοντας αυτό που αγαπώ με γνώρισα καλύτερα και βρέθηκα σε δρόμους που έπρεπε να επιλέξω το σωστό. Δε θα το άλλαζα με τίποτα.
Ποιες «εκπτώσεις» δεν κάνατε και δεν θα κάνετε ποτέ για τη δουλειά σας;
Δεν κάνω «εκπτώσεις» σε θέματα ηθικής, δε θα προσβάλλω και δε θα πατήσω επί πτωμάτων για να ανέβω. Ξέρω πως ο δρόμος μου είναι εκεί και με περιμένει. Έχω τον δικό μου και δεν κλέβω κανενός. Έχω κάνει «έκπτωση» πηγαίνοντας σε ριάλιτι αλλά το έκανα με τον τρόπο μου και το έφερα στα μέτρα μου.
Η αυθεντικότητα και η αλήθεια στην επαγγελματική αλλά και προσωπική σας ζωή σάς κόστισε; Τίνι τρόπω;
Φυσικά! Κάθε μέρα σταυρώνομαι γι' αυτό. Μου έχουν κολλήσει ταμπέλες ότι είμαι δεξιά και προωθώ τη χλίδα (όταν έκανα το κλιπ στο «Κορίτσι»). Και άλλοτε πως είμαι μάλλον αριστερή γιατί έχω πολύ επαναστατικές ιδέες. Δεν ξέρω, αλήθεια. Ας λένε ό,τι θέλουν. Δεν με αγγίζουν όλα αυτά. Απλά φαίνεται πόσο «κλειστά» εκείνοι σκέφτονται. Η τέχνη ανοίγει τους ορίζοντες. Σ' αυτό είμαι ταγμένη.
Με ποιον ακριβώς τρόπο σάς έχει βοηθήσει η μουσική στη ζωή σας; Ποιες δύσκολες καταστάσεις ξεπεράσατε;
Βγαίνω από συνθήκες που δεν αντέχω. Και αντίστροφα μπαίνω σε συνθήκες που μπορεί άλλες φορές να χρειάζομαι. Μεγάλη διέξοδος. Κάθε στιγμή της ζωής μου συνδέεται με μουσική. Απώλειες, χωρισμοί, χαρές και λύπες.
Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό που έχουν -συνήθως- οι καλλιτέχνες μεταξύ τους;
Έχουν; Ο καθένας μοναδικός και ξεχωριστός.
Ποιους ανθρώπους δεν συμπαθείτε;
Τους αυλικούς και αυτούς που σε γεμίζουν με ψευτολόγια να σε κολακέψουν.
Ποιον άνθρωπο θαυμάζετε περισσότερο στη ζωή σας;
Το μπαμπά μου.
Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσετε μόνο μία λέξη για να περιγράψετε τον εαυτό σας, ποια θα ήταν αυτή;
Αγκαλιά.
Είναι επιτακτική η ανάγκη τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με την τέχνη όσο το δυνατόν γρηγορότερα προκειμένου να επεκτείνουν τους ορίζοντές τους και να απαντήσουν με τέχνη στη ραγδαία άνοδο της τεχνολογίας και την αποξένωση;
Ξεκάθαρα ναι.
Τι θέλατε να επικοινωνήσετε περισσότερο μέσα από τις εμφανίσεις σας στον Σταυρό του Νότου Plus «εκείνες» τις Παρασκευές;
Ότι είμαι εκεί, ότι μου έλειψα έτσι πάνω στη σκηνή, ότι μου έλειψε ο κόσμος μου! Ότι μου τρώνε κάθε μέρα το μυαλό και τα κύτταρα όλα τα κοινωνικά και τα υπαρξιακά αλλά είμαστε εκεί για να τα ξορκίσουμε παρέα!
Το κορίτσι που ήταν 16 ετών σε πιάνο μπαρ στο Βύρωνα για ποιο πράγμα (αν υπάρχει) σάς κουνάει επιδεικτικά το δάχτυλο; Σε τί δεν την ακούσατε και σάς κρατάει μούτρα;
Το κορίτσι αυτό με έχει αγκαλιάσει κ το έχω αγκαλιάσει! Και έχει καταφέρει πολλά περισσότερα από αυτά που πίστευε τότε. Κάθε μέρα κοιτάει πιο ψηλά! Και κάθε μέρα θέλει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού της χωρίς κριτική ούτε σε εκείνη ούτε σε κανέναν.
Θεωρείτε τον εαυτό σας τυχερό;
Φυσικά. Τυχερή που είμαι καλά, τυχερή που τα παιδιά μου χαμογελούν όλη μέρα, τυχερή που τραγουδώ και εκφράζομαι.
Ποια είναι η αγαπημένη σας διασκευή και ποιο το αγαπημένο σας τραγούδι;
Διασκευή το «Κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα» και δικό μου «Road Trip». Από το δεύτερό μου δίσκο. Απ' τα λίγα αγγλόφωνά μου.
«Αυτή την περίοδο η μεγαλύτερη μου επιτυχία είναι όταν βάζω και τα δυο μου παιδιά για ύπνο…», έχετε πει. Ποιο παραμύθι ή αλήθεια που σας λένε τα παιδιά σας σάς βοηθάει εσάς να κοιμηθείτε λίγο πιο ευτυχισμένη;
Τα μάτια τους που λάμπουν είναι η αλήθεια και το παραμύθι μου. Η αγνότητα όλη και η Σοφία του κόσμου εκεί μέσα.
Τι είναι αυτό που δεν θέλετε να γίνετε όταν μεγαλώσετε;
Μα να μη μεγαλώσω. Να μείνω καθαρή και αγνή και ανοιχτή στους όμορφους ανθρώπους και σε κάθε είδους τέχνη.
Κυρία Μπαλτατζή, πρόσφατα γιορτάσατε τα γενέθλιά σας. Τι υπόσχεση δώσατε στον εαυτό σας;
Να στέκομαι. Σε κάθε στιγμή. Κάθε φορά και πιο ανθεκτικά και πιο σταθερά.
Πέννυ Μπαλτατζή - Σταυρός του Νότου Plus
Η Πέννυ Μπαλτατζή με μια μοναδική πορεία στον χώρο έρχεται να «φωτίσει» τις Παρασκευές μας 10 και 17 Μαρτίου και 7 Απριλίου στο Σταυρό του Νότου Plus! Στις αποσκευές της έχει τις επιτυχίες της, τη γενναιοδωρία της και την πληθωρικότητα της στη σκηνή που κερδίζουν το κοινό απ’ τα πρώτα λεπτά!
Τραγούδια δικά της που τόσο έχετε αγαπήσει, διασκευές αλλά και ανατρεπτικά τραγούδια πρόταση που έχει να σας παρουσιάσει!
«Η επιτυχία για μένα βρίσκεται μέσα στα βλέμματα σας όταν δεν υπάρχει πια τίποτα μεταξύ μας ,παρά μόνο αγνή μοιρασιά και σύνδεση. Αυτή την περίοδο η μεγαλύτερη μου επιτυχία είναι όταν βάζω και τα δυο μου παιδιά για ύπνο…
Σας περιμένω με λαχτάρα γλυκιά», Πέννυ Μπαλτατζή.
Μαζί της:
Μένιος Γούναρης: Ενορχηστρώσεις - πιάνο
Αλέξανδρος Δερμάνης: Ηλεκτρική Κιθάρα
Ηλίας Καρκαβέλιας: Μπάσο
Κωνσταντίνος Ζέρβας: Τύμπανα
Στέλιος Μίχας Εγγλέζος: Τρομπόνι