«Μην υποτιμούμε το κοινό»: Ράντου - Ρουγγέρη απάντησαν στην κριτική για τη «Μαρία που έγινε Κάλλας»

Κατερίνα Μπούσιου
«Μην υποτιμούμε το κοινό»: Ράντου - Ρουγγέρη απάντησαν στην κριτική για τη «Μαρία που έγινε Κάλλας»

Το αιχμηρό σχόλιο της τηλεκριτικού Πόπης Διαμαντάκου για τη σειρά «Η Μαρία που έγινε Κάλλας» και σε ποια σημεία δε συμφώνησαν μαζί της, η Ελένη Ράντου και η Κάρμεν Ρουγγέρη.

Η προβολή και από την ΕΡΤ, μετά το Ertiflix της σειράς «Η Μαρία που έγινε Κάλλας» δημιούργησε μία αντίφαση. Το κοινό στην πλειοψηφία του έκανε θετικά σχόλια για τη σειρά, αλλά τηλεκριτικοί και κυρίως η Πόπη Διαμαντάκου που ήταν περρισσότερο αιχμηρή στο σχόλιό της, δεν εκφράστηκαν θετικά για αυτή.

Η Ελένη Ράντου απάντησε κυρίως σε αυτή την κριτική όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους, χωρίς να τοποθετηθεί ειδικά στο σχόλιο «καρικατούρα μάνα» της Διαμαντάκου, υπερασπιζόμενη τον ρόλο της και τη συνολικότερη παραγωγή. Όπως και η Κάρμεν Ρουγγέρη, η οποία υποδύεται τη γιαγιά της Μαρίας Κάλλας στη σειρά. Η δεύτερη θεώρησε ως και θετικό το σχόλιο για παραγωγή που θυμίζει τη δημόσια τηλεόραση, 30 χρόνια πριν.

Η Μαρία που έγινε Κάλλας: Θρίαμβος της Ελένης Ράντου στη 2η πρεμιέρα και όλοι μιλούν για ρόλο ζωής

Τι είχε πει η Πόπη Διαμαντάκου και σε τι δε συμφώνησε η Ελένη Ράντου

Η τηλεκριτικός Πόπη Διαμαντάκου δεν αναφέρθηκε μόνο στο σύνολο της σειράς ως παραγωγή, αλλά έκανε την κριτική της και ξεχωριστά για τους πρωταγωνιστές.

Αρχικά έγραψε στο post της: «Πάντως για Κάλλας έστω και στα πρώτα της βήματα σε μια Ελλάδα φτωχή, υπό τον ζυγό των κατακτητών, η "Μαρία" της ΕΡΤ δεν δείχνει να' έχει τα προσόντα. Γιατί το όνομα Κάλλας προφανώς και δεν αρκεί για να δώσει λάμψη σε μια φτωχή παραγωγή που θυμίζει ΕΡΤ προ 30ετίας και βάλε. Κρίμα γιατί ήταν ευκαιρία να δώσει δυναμικό καλλιτεχνικό παρόν η ΕΡΤ με μια παραγωγή υψηλών προδιαγραφών, να την προσέξουν και στο εξωτερικό και να βάλουμε τα γυαλιά στο Χόλυγουντ και την Τζολί, που δεν κατάφερε κι αυτή αλλο απ' το να παλεύει ανεπιτυχώς επι δυο ώρες μπας και πάρει το 'Οσκαρ. Η σκηνοθεσία επιεικώς διεκπεραιωτική (κρίμα γιατί η Μαλέα στα "Καλύτερά μας χρόνια" μας άρεσε). Οι εξωτερικές σκηνές τόσο προχειρες που προκαλούν θυμηδία».

Σε ένα άλλο σημείο όμως εστιάζει στην Ελένη Ράντου που υποδύεται τη μαμά της Μαρίας Κάλλας, τη Λίτσα Καλογεροπούλου. Η οποία μόλις χώρισε από τον φαρμακοποιό σύζυγό της στη Νέα Υόρκη, επέστρεψε στην Ελλάδα με τις δύο της κόρες, τη Μαρία (Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου) και τη Τζάκι (Demy): «Η Ελένη Ράντου παίζει την ...Ράντου, καρικατούρα αυστηρής μάνας σε μάλλον κωμικές σκηνές. Να υποθέσω ότι μελέτησε, όπως θα' πρεπε, την επιστολή της μητέρας της Κάλλας προς την Κάλλας, που βρίσκεται εδώ, στο Μουσείο Κάλλας, στην Μητροπόλεως, και κατάλαβε αυτό που βλέπουμε; Τι να πω!»

diamantakou_post.jpg

Οι δημοσιογράφοι που περίμεναν χθες το βράδυ την Ελένη Ράντου έξω από το θέατρό της, αρχικά τη ρώτησαν για την κριτική της Πόπης Διαμαντάκου και η ηθοποιός και σκηνοθέτης, τοποθετήθηκε στη συνέχεια και για το σύνολο της σειράς και της παραγωγής. Καθόλου ενοχλημένη και σαφής.

«Καθένας έχει δικαίωμα να λέει...Όχι δε με ενοχλούν τα σχόλια είμαστε εκπαιδευμένοι να δεχόμαστε τα πάντα. Αυτή είναι η δουλειά μας. Εγώ θεωρώ ότι ήταν μία υπέρβαση και είμαι πολύ ευχαριστημένη για το αποτέλεσμα. Ήταν μία πολύ ενδιαφέρουσα ανατροπή και κατάφερα να φτιάξω έναν άνθρωπο πίσω από το "σχήμα"».

Και συνέχισε: «Πίστευα πως μία γυναίκα όπως η μητέρα της Κάλλας από τη μία έχει τις παθογένειες της ελληνίδας μάνας, από την άλλη είναι και μία τολμηρή προσωπικότητα για εκείνη την εποχή. Να έχουμε μία καλή χρονιά. Όλα τα σχόλια είναι καλοπροαίρετα. Μία δουλειά από την ώρα που θα την κάνεις έχεις πάρει την ευθύνη της και αυτό είναι πολύ γενναίο στους ηθοποιούς και δεν το έχει κανένας κλάδος. Εγώ πάντα πιστεύω ότι όσο κατά βάθος υποτιμούμε τη γνώμη του κοινού, κατά βάθος, το κοινό ξέρει κάτι παραπάνω από τους ειδικούς».

Και η Κάρμεν Ρουγγέρη που υποδύεται τη μητέρα της Ελένης Ράντου που τη φιλοξενεί αρχικά μαζί με τις εγγονές της έκανε μία σαφή τοποθέτηση απέναντι στις κριτικές: «Είναι εξαιρετική δουλειά, η Όλγα Μαλέα κάνει πάντα προσεγμένη δουλειά. Είμαι από αυτούς που μου αρέσει πάρα πολύ η Ελένη Ράντου, είναι πολύ καλή ηθοποιός. Μου αρέσουν όλοι οι ηθοποιοί που είναι αληθινοί. Έτσι όπως «βγαίνει» η μαμά της Κάλλας δεν πρέπει να ήταν πάρα πολύ κακιά, αλλά την ενδιέφερε να προβάλει την κόρη της. Έχει τις προδιαγραφές να πάει στο Netflix. Είδα και την ταινία με τη Τζολί, αλλά αυτό που κάνει η Όλγα Μαλέα εδώ, με ενδιαφέρει περισσότερο. Αυτό που λέει η κυρία Διαμαντάκου, ότι θυμίζει σειρά προ 30ετίας, το θεωρώ ως θετικό, γιατί ήταν εξαιρετική η ΕΡΤ προ 30 ετών. Δε το κρίνω αποτυχία. Από τον κόσμο που το έχει δει, όλα καλά λόγια έχω ακούσει».

Η κυρία Διαμαντάκου στην ανάρτησή της, είχε σχολιάσει και την ίδια την Κάλλας, που υποδύεται η νεαρή σοπράνο και ηθοποιός Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου. Αλλά εδώ απέδωσε την ευθύνη στη σκηνοθέτη Όλγα Μαλέα που δεν την καθοδήγησε σωστά: «Η πολύ νεαρή Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου, πολύ ταλαντούχα λένε και με δική της ωραία φωνή, δε δείχνει να' χει ιδιαίτερη καθοδήγηση για το πως θα ερμηνεύσει τη Μαρία. Γλυκούλα, γελαστή και ολόιδια σε όλες τις σκηνές, είτε σαν ερωτευμένη, είτε σαν πολύφερνη σοπράνο στη σκηνή, είτε συνεσταλμένη και άβγαλτη Μαρία, είτε αδικημένη απο τους φθονερούς συναδέλφους της ολόιδια, σαν να κυλούν όλα νεράκι απο πάνω της...Τόση προσπάθεια, τέτοια αποτυχία».

Ήταν τελικά τόσο αποτυχημένη η σειρά;

Τη δική μου άποψη τη γνωρίζεις και από προηγούμενα άρθρα. Η σειρά δεν είναι ντοκιμαντέρ, δεν είναι ακριβής βιογραφία και στηρίζεται στο μη αμφισβητούμενο βιβλίο «Η άγνωστη Κάλλας» του Νικόλαου Πετσάλη Διομήδη, που έχει τα πιο ακριβή στοιχεία για εκείνη την εποχή της νεαρής Μαρίας Κάλλας επί κατοχής στην Αθήνα. Δε διαφέρει σε αρκετά σημεία και το πρόσφατο βιβλίο του Μιχάλη Δημητρίου «Δεν είμαι η Μαρία...είμαι η Κάλλας».

Η Όλγα Μαλέα και η Ελένη Ράντου προφανώς είχαν μία κοινή συμφωνημένη γραμμή για το πώς θα ήταν ως τηλεοπτικός χαρακτήρας η μαμά Λίτσα Καλογεροπούλου. Όχι τόσο σκληρή, όχι τόσο αδίστακτη όπως περιγράφεται σε άλλα ντοκουμέντα της εποχής, τα οποία είναι επίσης υποκειμενικά. Αυτό όμως, ήταν μία καλλιτεχνική απόφαση ανάμεσα σε σκηνοθέτη και ηθοποιό. Να ισορροπεί το πρόσωπο ανάμεσα στη φιλοδοξία και στο χιούμορ.

Αντίστοιχα δε συμβαίνει κάτι τέτοιο στο θέατρο; Παίζουν όλοι για παράδειγμα έναν κλασσικό ρόλο, με το ίδιο τρόπο και έχουν την ίδια προσέγγιση;

Ατέλειες φυσικά και υπάρχουν και το είχαμε αναφέρει εξαρχής. Στα location που δεν βοηθούν μία σειρά εποχής (όλες οι αντίστοιχες σειρές της μυθοπλασίας έχουν παρόμοιο πρόβλημα και αυτό είναι θέμα κόστους παραγωγής) ή στα μουσικά playback. Η Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου ως νεαρή Κάλλας κάνει μία φιλότιμη προσπάθεια γιατί προτιμήθηκε για το μουσικό κομμάτι του χαρακτήρα της και όχι για την υποκριτική της δεινότητα. Είναι ακόμη άπειρη.

Το σύνολο όμως της σειράς είναι αξιοπρεπέστατο. Και ως σύνολο πρέπει να αντιμετωπίζουμε μία σειρά. Οι ειρωνείες για τους ηθοποιούς και οι ακραίοι χαρακτηρισμοί, δε βοηθούν στα σχόλια. Τι εξυπηρετεί τόση τοξικότητα;

Και ο έμπειρος Ιάσονας Τριανταφυλλίδης ανέφερε πως σε κάποια σημεία είναι επίπεδη η πλοκή, αλλά δεν απαξίωσε το ταλέντο των ηθοποιών όπως ερμηνεύουν και τη σκηνοθετική προσέγγιση. Θα συμφωνήσω επίσης μαζί του στο «Άλλο η κριτική, άλλο το σχόλιο». Έχει μία μεγάλη διαφορά. Η κριτική χρησιμοποιεί συγκριτικά επιχειρήματα, το σχόλιο χαρακτηρίζει επιφανειακά.

DPG Network