10 σκληρές αλήθειες της Αλίκης Βουγιουκλάκη με δικά της λόγια - Σαν σήμερα θα ήταν 90 ετών
«Σκύλα είμαι, ποια γατούλα;» Η μεγαλύτερη και ίσως η μοναδική σταρ της χώρας μας που γεννήθηκε πριν από 90 χρόνια απέδειξε πολλές φορές την ευφυία της και την αντισυμβατική της φύση σε ορισμένες συνεντεύξεις της, ενώ όλοι πιστεύαμε πως η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν το ίδιο το σύστημα.
Στα εκατοντάδες άρθρα ή βιντεοσκοπημένες αναφορές για τη ζωή της μόνης - με όλη τη σημασία της λέξης - σταρ, που γέννησε αυτός ο τόπος, θα βρεις τις γλυκιές πλευρές της Αλίκης Βουγιουκλάκη και τις εξομολογήσεις της, γεμάτες νάζι.
Υπήρξαν όμως και κάποιες συνεντεύξεις της, στις οποίες συνειδητά η Αλίκη Βουγιουκλάκη, μίλησε ειλικρινά, αφοπλιστικά και πολλές φορές σκληρά για τη ζωή της και όλους τους άλλους γύρω από αυτήν. Για τους φίλους αλλά και τους εχθρούς, εκείνους, που έμειναν στη σκιά του φωτός της.
«Ο νους μου δίνει εντολές στα ανόητα και χαζά κύτταρα, να έχουνε την ηλικία που θέλω, που ταιριάζει στην καρδιά μου»
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη γεννήθηκε σαν σήμερα πριν από 90 χρόνια, ενώ στις 23 Ιουλίου του 1996 έφευγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 62 ετών. Είχε συμπληρώσει 43 χρόνια συνεχούς και ανεπανάληπτης καριέρας στον κινηματογράφο, στο θέατρο και τα τελευταία χρόνια της ζωής της και στην τηλεόραση. Έζησε για να αγαπά και να αγαπιέται. Λατρεύτηκε, πολεμήθηκε, αμφισβητήθηκε. Είχε όμως την εξυπνάδα να ξεπερνά τους εχθρούς της και να τους αφοπλίζει.
Ο κρυφός γάμος και ο μεγάλος έρωτας Αλίκης και Ηλιάδη: Από το: «Σας την έσκασα», στις αποκαλύψεις
Ακόμη και όταν κάποιοι του καλλιτεχνικού συστήματος, «ανθρωπάκια που κάθονται σε κάποιες καρέκλες και νομίζουν πως είναι κάποιοι» όπως έλεγε, της έβαζαν εμπόδια. Δεν την άφησαν ποτέ για παράδειγμα, να παίξει στο Εθνικό Θέατρο, ενώ είε αποφοιτήσει από τη δραματική σχολή του.
Μα, πως μία σταρ του ελληνικού κινηματογράφου γίνεται θιασάρχης και θέλει να ανεβάζει κλασσικά έργα στο θέατρο; Πώς τολμά; Tην προτιμούσαν αφελή και ελαφριά σταρ του σινεμά. Να παραμείνει στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι ως η βασίλισσα του Φίνου. Αλλά μέχρι εκεί.
Γνωρίζουμε τη προσωπική και επαγγελματική ζωή της Αλίκης με κάθε λεπτομέρεια. Τα περισσότερα μυστικά της, άλλοτε τα ανακαλύψαμε, άλλοτε η ίδια μας τα είχε εξομολογηθεί έστω και ετεροχρονισμένα. Θα σταθούμε όμως σε εκείνες τις σκέψεις, τις τοποθετήσεις περί τέχνης και ζωής, που μας δείχνουν τον έξυπνο τρόπο που διαχειρίστηκε και τα δύο πεδία.
Το 1960 η Αλίκη ήταν η πρώτη γυναίκα ηθοποιός που βραβευόταν για την ερμηνεία της στη Μανταλένα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. 35 χρόνια μετά, τον Νοέμβριο του 1995 επέστρεφε, για δώσει εκείνη ένα βραβείο. Βγαίνοντας στην αίθουσα, ένα μέρος του σινεφίλ κοινού που τη θεώρησε «λίγη» για την ποιότητα του Φεστιβάλ, άρχισε τα γιουχαΐσματα, με εκείνη να μη χάνει το χαμόγελό της και να τους παρατηρεί γυρνώντας από αριστερά προς τα δεξιά το κεφάλι της: «Ευχαριστώ πολύ. Όχι, θέλω να σας ακούσω ως το τέλος, μου αρέσει. Διασκεδάζω με εσάς, γιατί με εμένα ονειρευτήκατε από τις οθόνες και εσείς είστε ακόμη στον εξώστη!».
Είχε επίγνωση του τι ήταν και τι θεωρούσαν οι άλλοι πως είναι. Δε εννοούσε το κοινό που τη λάτρευε και έκανε ουρές έξω από τα σινεμά και το θέατρό της. Εννοούσε τους κριτικούς και το καλλιτεχνικό κατεστημένο. Σε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό ΓΥΝΑΙΚΑ και στην Όλγα Μπακομάρου η ηθοποιός και θιασάρχης είχε μιλήσει για αυτό:
«Αν αύριο πέθαινα, θα συνέβαινε ό,τι και με την Μέριλιν Μονρόε στην Αμερική. Ενώ όλοι την περιφρονούσαν και τη θεωρούσαν κατώτερο προϊόν, μόλις πέθανε, ένωσαν κομμάτια από τις ταινίες της και είπαν: «Κοιτάξτε τι μεγάλο φαινόμενο και τι σπουδαία ηθοποιός που ήταν».
Σε ένα άλλο σημείο της ίδιας συνέντευξης, αφού έχει απαντήσει το περίφημο: «Σκύλα είμαι, ποια γατούλα;» για να περιγράψει το πείσμα της, θα πει: «Ξέρεις τι θα μπορούσα να σου πω, με όλο μου το θράσος πια, γιατί αρκετά έχω κάνει το καλό κορίτσι; Καμία άλλη δεν έχει τη δική μου δυνατότητα, για να μην χρησιμοποιήσω την ιερή λέξη, ταλέντο».
Η Αλίκη μελετούσε την κάθε της επαγγελματική κίνηση με σύνεση έχοντας πάντα έναν στόχο να υπηρετεί. Στην προσωπική της ζωή, έγινε δυστυχώς θύμα της εικόνας της. «Δεν έκανα πράγματα που θα ήθελα, ή που θα έπρεπε να κάνω, για να μη δυσαρεστήσω τον κόσμο. Δε διέλυσα τον γάμο μου όταν έπρεπε» θα πει στην ίδια συνέντευξη.
Ακόμη και την εποχή που μεγαλουργούσε στον πανίσχυρο και αυστηρό Φίνο, κατάφερε με διπλωματία να μην λειτουργήσει ως το δικό του δημιούργημα, αλλά ως αυτόνομη προσωπικότητα. Εκείνη επέβαλλε τους όρους της, ενώ φαινόταν το αντίθετο. Ακόμη και όταν κάποια στιγμή θα σπάσει το συμβόλαιό της και θα βρεθεί στην αντίπαλη εταιρεία «Καραγιάννης - Καρατζόπουλος» θα ρισκάρει, αλλά θα κάνει τον Φιλοποίμην Φίνο στη συνέχεια, να κάνει προσπάθειες για να την ξανακερδίσει. Έξυπνη επιχειρηματική τακτική.
Δεν του συγχώρησε ωστόσο το βέτο που έβαλε, όταν ο βασιλιάς του Hollywood και πρόεδρος της 20th Century Fox, ο Ελληνοαμερικανός Σπύρος Σκούρας, της έκανε πρόταση για ταινία στην Αμερική: «Δεν ήταν τολμηρός ο Φίνος. Αν είχε τολμήσει, θα είχαμε ξεπεράσει τότε τα σύνορα της Ελλάδας. Θα είχαμε κάνει έναν νεορεαλιστικό κινηματογράφο, καλύτερο και από τον ιταλικό, τον κλασσικό, πια», θα πει σε συνέντευξή της στο περιοδικό Status και στον δημοσιογράφο Σωτήρη Κακίση.
Στην ίδια συνέντευξη θα μιλήσει για τον χρόνο. Ξεπερνώντας τον στερεότυπο δημοσιογραφικό γρίφο για το πόσο χρονών είναι και αν στην ταυτότητα της που κάποια στιγμή διέρρευσε στη δημοσιότητα, είχε κρύψει την πραγματική της ηλικία, όπως γραφόταν.
Η Αλίκη είχε μία σαφή τοποθέτηση: «Εγώ, από τα χρόνια μαθαίνω, πλουτίζω, κερδίζω. Κερδίζω φίλους και αισθήματα, όλο και πιο πολλά, όλο και πιο πολλούς. Δεν με λατρεύουν και τα σημερινά παιδιά; Εγώ με το κεφάλι μου έχω τέλεια σχέση. Κι ο νους μου δίνει εντολές στα ανόητα και χαζά κύτταρα να' χουνε την ηλικία που θέλω, που ταιριάζει στην καρδιά μου. Η ψυχή μου όλη το θέλει και το θέλω. Τι πάει να πει ηλικίες; Τι πάει να πει χαρτιά; Εγώ τα έχω κάψει τα χαρτιά μου».
Και συνεχίζει σε άλλο σημείο:
«Mένω και υπομένω πάντα τα πάντα και περιμένω να πάψουν να με γαβγίζουν όσα σκυλιά με γαβγίζουν. Ξέρω πως αυτό θα γίνει. Είτε όσο ζω, είτε όταν πια θα έχω «φύγει». Γιατί δεν διεκδίκησα τίποτα από αυτόν τον τόπο και κατέθεσα και εγώ όλη τη ζωή μου, στα πόδια σας».
Στην πιο δημοφιλή συνέντευξη στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, εκείνη που έδωσε η ηθοποιός στον Νίκο Χατζηνικολάου και στο «Ενώπιος Ενωπίω» το 1993, είχε αποφασίσει πως είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου να πει τα προσωπικά της μυστικά. Είχε επιλέξει τον κατάλληλο χρόνο, όταν οι φήμες είχαν καταλαγιάσει.
Τότε είχε αποκαλύψει τον κρυφό δεύτερο γάμο της με τον επιχειρηματία Νίκο Ηλιάδη με τη φράση «Σας την έσκασα» και είχε μιλήσει ανοιχτά για το φλερτ από τον διάδοχο, τέως Κωνσταντίνο, χαρακτηρίζοντάς τον ως «Ένα καταπιεσμένο από τη μητέρα του βασίλισσα Φρειδερίκη παιδί. Τον έστειλε στα σύνορα μόλις είχε μάθει πως ερχόταν να με δει στα γυρίσματα των ταινιών».
«Όταν με αμφισβητούν, νιώθω υπέροχα, λέω «αυτή καλά κρατάει ακόμη» στον εαυτό μου» θα πει σε μία συνέντευξή της στον Γιώργο Παπαδάκη το 1993 στο «Καλημέρα Ελλάδα», κάνοντας ξανά ένα έξυπνο παιχνίδι με εκείνους που την πολεμούσαν και της έβαζαν εμπόδια. Ήταν η εποχή που δεν την άφηναν να νοικιάσει και να λειτουργήσει το καλοκαιρινό «Αλίκη». Θα ζητήσει live στην ίδια εκπομπή από τον τότε υπουργό Κώστα Λαλιώτη να το ανοίξει, για να σωθούν οι 300 οικογένειες που δούλευαν στο θέατρό της.
Σε μία άλλη της συνέντευξη, μας έδειξε το πόσο καλή επίγνωση είχε της εξωτερικής της εμφάνισης και πώς παρόλα αυτά, κατάφερε να εντυπωσιάζει.
«Ούτε ψηλή ήμουν, ούτε καλλίγραμμη, ούτε είχα μάτια μαγευτικά. Και όμως. Χωρίς τίποτε από όλα αυτά, μπορούσα να είμαι εκθαμβωτική».
Φυσικά η πιο διάσημη δική της αλήθεια που αντιγράφτηκε από πολλούς στην πάροδο του χρόνου, ήταν όταν σε μία άλλη συνέντευξη, ξανά στον Νίκο Χατζηνικολάου είπε το περίφημο «Ο άντρας της ζωής μου είμαι εγώ».