Μας συγκίνησε η Ευδοκία Ρουμελιώτη με την υιοθεσία που δεν ολοκληρώθηκε - «Θα είναι πάντα μέσα μου»
Η Ρουμελιώτη μίλησε από ψυχής για το παιδάκι που θέλησε να υιοθετήσει αλλά και για το πώς βίωσε το ότι η διαδικασία δεν ολοκληρώθηκε.
Η Ευδοκία Ρουμελιώτη, μία μέρα πριν την πρεμιέρα της νέας σειράς του Mega «Κομάντα και Δράκοι» στην οποία πρωταγωνιστεί, μίλησε στην Ελένη για την προσωπική της ζωή. Η ηθοποιός, από το 2012, είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Νικηφόρο Χαραγκιώνη, μία τελετή που έγινε στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Ο Χαραγκιώνης είχε ήδη δύο αγόρια ενώ στις 6 Μαΐου του 2015 η Ρουμελιώτη γέννησε τον γιο τους, Δημήτρη. Ωστόσο, ακριβώς επειδή η ηθοποιός έχει μεγαλώσει τους γιους του συζύγου της πλέον δεν ξεχωρίζει κανένα και τα θεωρεί και τα τρία δικά της.
«Όταν έχεις ένα παιδάκι από πολύ μικρό και τώρα ξαφνικά ο ένας έχει φτάσει 18 και ο άλλος 16, δεν τα ξεχωρίζεις. Είναι τα παιδιά μου. Θυμάμαι το πιο όμορφο πράγμα που έχω ακούσει από τον μεσαίο. Γύρισε και μου είπε ‘Ευδοκία, να σου πω, χαλάρωσε, γιατί είσαι πολύ καλή μητριά»
Η αποκάλυψη της Ρουμελιώτη για την υιοθεσία που δεν ολοκληρώθηκε
Εκτός από την εξαιρετική σχέση που έχει με τα παιδιά του συζύγου της, η Ρουμελιώτη μίλησε για την υιοθεσία που προσπάθησε να κάνει (Ο μικρός Μάριος βρισκόταν 3,5 χρόνια στην οικογένειά της) και δεν ολοκληρώθηκε αλλά και για το πώς το βίωσαν τα υπόλοιπα παιδιά.
«Αυτός που το πέρασε πιο δύσκολα όλο αυτό ήταν ο Δημήτρης. Γιατί ο Δημήτρης ήταν πολύ μικρός. Ήταν με ένα παιδάκι στο σπίτι. Με ένα αδερφάκι. Με ένα μωράκι. Το παιδάκι αυτό έφυγε ξαφνικά. Ο Δημήτρης νομίζω ότι πέρασε το μεγαλύτερο ζόρι. Και, αν με ρωτήσεις για όλο αυτό που έγινε, κουβαλάω ενοχές για τον Δημήτρη, ότι δεν έπρεπε να του το κάνω αυτό»
Ευδοκία Ρουμελιώτη: «Με κακοποίησε ψυχικά ο Γιώργος Κιμούλης. Με έβριζε χυδαία»
Τα δικά της συναισθήματα για την έκβαση της υιοθεσίας
Όσο για τα δικά της συναισθήματα και το αν πιστεύει ότι με αυτό το παιδί θα ξανασυναντηθεί, δήλωσε:
«Όχι, δεν το πιστεύω καθόλου. Αυτό το παιδί είναι πάντα μέσα μου. Θα είναι πάντα μέσα μου. Είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου. Θέλω να είναι καλά. Αλλά δεν ελπίζω σε κάτι»