Το μήνυμα του Χρήστου Μάστορα για τη γιαγιά του ήταν η καλύτερη αφιέρωση για την Ημέρα της Γυναίκας

Ανανεώθηκε: 09 Μαρτίου 2022

Το μήνυμα του Χρήστου Μάστορα για τη γιαγιά του ήταν η καλύτερη αφιέρωση για την Ημέρα της Γυναίκας

Ένα γράμμα από την γιαγιά Αμαλία, ενέπνευσε τον Χρήστο Μάστορα να γράψει το πιο τρυφερό μήνυμα προς όλες τις γυναίκες.

Μπορεί η Ημέρα της Γυναίκας να πέρασε όμως ένα τρυφερό μήνυμα του Χρήστου Μάστορα στο Instagram, προς την γιαγιά του Αμαλία που έχασε πριν τέσσερις μήνες, ήταν η καλύτερη αφιέρωση προς όλες τις γυναίκες.

Αυτή γυναίκα ήταν η γιαγιά μου…

«Η ημέρα της γυναίκας μόλις πέρασε… Μια μέρα που όλοι θυμούνται πως μια μάνα τους γέννησε, μια κόρη τους έδωσε ξανά ζωή, μια γιαγιά τους κανάκεψε και πάει λέγοντας… Το χθεσινό βράδυ λοιπόν με βρήκε να ξυπνάω από κλάματα για τη γυναίκα που με έμαθε να είμαι άνθρωπος… Με έμαθε να να αγαπώ τον εαυτό μου, να λέω «δεν πειράζει», να λέω «ξικι να γένει»(οι Ηπειρώτες θα καταλάβουν) να κακομαθαίνω τους φίλους, να δίνω πιο πολύ από όσο θα πάρω, να ρίχνω τον εαυτό μου για να ανέβουμε πιο ψηλά όλοι, να γίνομαι η ψυχή της παρέας, να συγχωρώ και να αγαπώ! Αυτή γυναίκα ήταν η γιαγιά μου… Γιαγιά μπορεί να μην ειχες δυο καρδιές όπως λες στο γράμμα σου αλλά είχες την πιο μεγάλη… Μακάρι να είχα δυο καρδιές να σου δώσω να πάρεις μια μαζί σου…

https://www.instagram.com/p/Ca3TahZNLTe

Στις 31 Οκτωβρίου 2021, ο frontman από τις Μέλισσες είχε ανακοινώσει μέσω Instagram την απώλεια της γιαγιάς της Αμαλίας, την οποία είχε αποχαιρετήσει με ένα συγκινητικό post και μια τρυφερή φωτογραφία.

https://www.instagram.com/p/CVszfa3Nyi6

«Η γιαγιά μου η Αμαλία ήταν η γιαγιά όλων μας… Έτσι λένε οι φίλοι… Δεν θα ξεχάσω ποτέ το γέλιο της που έκανε τα μαγουλάκια της να κλείνουν τα υγρά της μάτια.Δεν θα ξεχάσω ποτέ στα γράμματα της που μου έγραφε «σε φιλώ με πόνο»… Δεν θα ξεχάσω ποτέ που μου μάθαινε την προπαίδεια και λίγο πριν κοιμηθούμε πέταγε ένα «τρεις εννιά;». Δεν θα ξεχάσω ποτέ που ήταν σαν να έχουμε έναν προσωπικό σεφ στο σπίτι γιατί έφτιαχνε 5 φαγητά την ημέρα για να μας ευχαριστήσει, που μου έφερνε κρυφά δεύτερο πιάτο μην τυχόν με μαλώσουν οι γονείς και μια φορά σε ένα πάρτυ με τάιζε κρυφά πίσω από την κουρτίνα κεφτεδάκια…

Δεν θα ξεχάσω ποτέ που της έλεγα I love you και μου απαντούσε «λοβγιουτου». Δεν θα ξεχάσω ποτέ που της έλεγα «Ω Για» (ω Γιαγιά) και απαντούσε «Μαναχέ μου» (μοναχέ μου/μονάκριβε μου).

Δεν θα ξεχάσω ποτέ που με άφηνε να κοιμηθώ μέχρι να είναι πολύ αργά για την προσευχή στο σχολείο και μου έβαζε τις κάλτσες όσο ήμουν ακόμα στο κρεβάτι για να μην κρυώνω, που μια μέρα είχαμε χάσει το τρόλεϊ και έκανε οτοστόπ μέσα στη βροχή για να μην χάσω το μάθημα, που μου μάθαινε το ποίημα και τελικά το είπα μόνο σε εκείνη γιατί ντρεπόμουν να το πω στην τάξη, που κάθε «σκέφτομαι και γράφω» μου, είχε τη λέξη «γιαγιά» μέσα.Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις φράσεις «ξίκι να γένει»(κομμάτια να γίνει), «που γκιζεράς;»(που τριγυρνάς;), «όιιι φίδι που μ’ έφαε». Δεν θα ξεχάσω που όλοι θέλαν να της πουν τον καημό τους, που ήθελε όλοι να τα ‘χουν καλά μεταξύ τους και μετέφερε καλά λόγια κι ας μην είχαν ειπωθεί, που αν την παρεξηγούσαν μαύριζε η ψυχούλα της. Ήταν ένας άγγελος επί γης κι είναι ακόμα ένας άγγελος που απλά άνοιξε τα φτερά του τώρα… Θα έδινα τα πάντα για μια τελευταία ζέστη κουβέντα, ένα ζεστό πιάτο και μια ζέστη αγκαλιά από εκείνη…

Γιαγιούλα μου σ’αγαπάω όσο τίποτα και σε ευχαριστώ για όλα.Θα ζεις για πάντα στην καρδιά μου… Μην τους παχύνεις όλους εκεί πάνω… με μέτρο», είχε γράψει χαρακτηριστικά ο Μάστορας.