Η Ρούλα Ρέβη και ο Αποστόλης Τότσικας γιορτάζουν τα 7α γενέθλια των διδύμων και η αγάπη είναι άπειρη
Τα αστεία τυπάκια τους, όπως τα αποκαλεί η Ρούλα Ρέβη γιορτάζουν και ο Αποστόλης Τότσικας υπόσχεται αγάπη μέχρι το άπειρο.
Ο αριθμός 7 για πολλούς θεωρείται γούρικος και την σημερινή ημέρα είναι απλά ένας μαγικός αριθμός για την οικογένεια της Ρούλας Ρέβη και Αποστόλη Τότσικα, αφού γιορτάζουν τα δίδυμα τους, ο Άγγελος και η Ειρήνη. Οι ξεχωριστές αφιερώσεις των γονιών τους, δείχνουν την περηφάνια και την συγκίνησή τους.
Τα αστεία τυπάκια τους
Η μαμά Ρούλα Ρέβη επιστρατεύει το χιούμορ της και η χαρά της δεν μπορεί να περιγραφεί σήμερα με τα γενέθλια των παιδιών της. Με μία σειρά φωτογραφιών από το φετινό καλοκαίρι των διδύμων στην Τήνο ευχαριστεί τα παιδιά της για την επιλογή τους: «Ευχαριστούμε τα πιο αστεία τυπάκια του κόσμου που μας διάλεξαν για γονείς! Χρόνια πολλά αγάπες μας είστε θησαυρός. Το 7 είναι ένας αριθμός. Το δώρο είναι η κάθε μέρα μαζί σας».
Σειρά είχε ο εξίσου περήφανος μπαμπάς Αποστόλης Τότσικας για το μεγαλύτερο δώρο της ζωής του, το οποίο έλαβε την ημέρα που γεννήθηκαν σαν σήμερα τα παιδιά του. Και τους υπόσχεται αγάπη χωρίς όρια: «Στο άπειρο και ακόμα πιο πέρα. Χρόνια πολλά παιδάκια μου».
Τον Ιούνιο το ζευγάρι είχε μία ακόμη γιορτή, την 8η επέτειο του γάμου τους, αλλά τότε η αφιέρωση της Ρούλας ήταν πιο μελωδική με ένα τραγούδι με το τραγούδι των Moody Blues «Nights in white satin» κάνοντας και ένα hashtag με το #bestmarriageever (σ.σ o καλύτερος γάμος) για να δείξει πόσο ευτυχισμένη νιώθει από την στιγμή που ένωσε τη ζωή της με τον έρωτα της ζωής της.
Η πιο φωτεινή ημέρα της ζωής της, ήρθε όμως στις 9 Σεπτεμβρίου του 2015, όταν γεννήθηκαν τα δίδυμα. Και μας είχε συγκινήσει όταν λίγα χρόνια μετά έκανε μία εξομολόγηση καρδιάς για εκείνη την στιγμή, αλλά και την προσπάθεια χρόνων για να γίνει μαμά: «Εγώ λοιπόν γέννησα στα 40 μου και μετά από 22 χρόνια δουλειάς, επιστρέφοντας λεχώνα ακόμα, δέχτηκα bullying από γυναίκες κυρίως στη δουλειά μου. Μερικές με ρώτησαν αν μπορώ ακόμα να δουλέψω, αν νυστάζω, αν μετάνιωσα που έκανα παιδιά, αν τα πάω καλά με τον άντρα μου, πόσα κιλά πήρα, γιατί δεν σηκώνω αμέσως τηλέφωνο, γιατί βγάζω φωτογραφίες τα παιδιά μου, γιατί δεν έκανα μικρότερη παιδιά, γιατί έκανα παιδιά γενικά, γιατί πρέπει να μου ξαναδώσουν δουλειά αφού έλειψα για τρεις μήνες που ήμουν καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι (αυτό μου το είπε λεχώνα διευθύντρια μηνιαίου περιοδικού για το οποίο φωτογράφιζα όταν αυτή ήταν ακόμα στο χωριό της). Και πολλά ακόμα. Βλέμματα στη δουλειά μου που έψαχναν να δουν αν είμαι κουρασμένη ή αν έχω χάσει το κέφι μου στη φωτογράφιση λόγω εξάντλησης. Τίποτα από όλα αυτά δεν μου συνέβαινε όμως. Ήμουν απλά ευτυχισμένη».