Στο ερώτημα: «Γιατί αυτό το τέλος στη Μάγισσα;» ο Αναστάσης Ροϊλός έδωσε την απάντησή του

Το τελευταίο επεισόδιο της Μάγισσας απασχόλησε όσο κανένα, το κοινό. Οι τηλεθεατές διχάστηκαν μεταξύ αυτού που είδαν και αυτού που επιθυμούσαν, κάποιοι απογοητεύτηκαν, άλλοι όμως θεώρησαν το φινάλε αντάξιο της σειράς. Φυσικά δεν υπάρχει το λάθος και το σωστό σε αυτή την περίπτωση. Ο Αναστάσης Ροϊλός εξηγεί για πρώτη φορά γιατί έπρεπε να πεθάνει η Θεοφανώ, ενώ το κοινό ήδη υποδέχτηκε με ενθουσιασμό τη νέα Μάγισσα, Μαρία Κίτσου στη Μάγισσα - Φλεγόμενη Καρδιά όπως θα λέγεται ο δεύτερος κύκλος και εντυπωσιάστηκε από την μεταμόρφωσή της.

Γιατί πρέπει πάντα να έχουμε happy end;

Οι θεατές, στην πλειοψηφία τους δεν θέλουν οι καλοί και οι αδικημένοι της ιστορίας να έχουν τραγικό τέλος, δεν θέλουν αυτοί που έχουν κάνει εγκλήματα να μην τιμωρούνται. Βέβαια οι σειρές που έχουν αυτές τις ανατροπές και δεν έχουν happy end στις ερωτικές ιστορίες, μπορεί να έχουν και μία δεύτερη ανάγνωση, ένα βαθύτερο νόημα, εκείνο της λύτρωσης με κάθε τίμημα, όπως συμβαίνει στο θέατρο, αλλά και στον κινηματογράφο.

Το spoiler που κυκλοφορούσε εδώ και καιρό πως η Θεοφανώ στη Μάγισσα θα είχε τραγικό τέλος, επιβεβαιώθηκε χθες και κάποιοι από τους πιστούς τηλεθεατές της σειράς, όπως ήταν φυσικό δεν συμφώνησαν. Γιατί ο Αντρέι έχασε τη γυναίκα που αγαπούσε, γιατί εκείνη αδικήθηκε από όλους και δεν δικαιώθηκε στο τέλος, ενώ φάνηκε με το όραμα της μητέρας της Αναχίτ που κρατούσε το μαχαίρι κατά της Κυπριανής, πως έπαιρνε την εκδίκηση της μητέρας της, η οποία δεν της αναλογούσε.

Περιττό να πούμε για μία ακόμη φορά πως η Έλλη Τρίγγου δεν υποδύθηκε απλά τον ρόλο, αλλά ήταν ο ρόλος στον απόλυτο βαθμό. Και η σκηνή στο φινάλε ως όραμα να καμαρώνει τον γιο της (τελικά το τραγούδι που ακούγαμε συχνά στο τρέιλερ της Μάγισσας για εκείνον προοριζόταν), κάπως κάλμαρε τις αντιδράσεις.

Ο Αναστάσης Ροϊλός στη Μάγισσα ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του φινάλε της σειράς με δραματικό τρόπο, αφού ως Αντρέι έχασε τη γυναίκα που αγαπούσε αλλά και εκείνος αφού είχε γνωρίσει πια την αγάπη κοντά της, μέρεψε και αφοσιώθηκε στον αγώνα και στην Επανάσταση. Ως θείος του γιου της, συμφιλιωμένος με τον Μάρκο. Δες και μία ωραία backstage φωτογραφία με τον Αναστάση Ροϊλό, τον Νίκο Ψαρρά και τον Μάρκο Παπαδοκωνσταντάκη. Λασκαραίοι σε απαρτία.

Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής μας με τον Αναστάση Ροϊλό, (δες το πρώτο εδώ) ο ηθοποιός έδωσε όλες τις απαντήσεις και μας μίλησε για το τέλος αυτό. Η Θεοφανώ έπρεπε να πεθάνει κατά τη γνώμη του. Σεναριακά, υποστήριζε το βαθύτερο νόημα της σειράς.

Και τώρα που είδαμε το τέλος, τι συμβολίζει ο θάνατος της Θεοφανώς και η συμπλοκή του φινάλε με την Κυπριανή; Και γιατί δεν έπρεπε να ζήσει η μικρή μάγισσα; Η πλειοψηφία του κοινού, ήθελε ακριβώς το αντίθετο και απογοητεύτηκε.

Είναι ξεκάθαρο ότι η μάχη της Θεοφανώς και της Κυπριανής, είναι η μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό. Είναι το final boss που πρέπει να νικήσει. Η Θεοφανώ τελικά πεθαίνει, όμως ο θεατής την ξαναβλέπει ως παρουσία. Για μένα, το ότι είναι η τελευταία εικόνα της σειράς επιβεβαιώνει τη συμβολική υπόσταση του χαρακτήρα. Δεν είναι ένας θάνατος απλού, ανθρώπινου δηλαδή, χαρακτήρα σε μία ιστορία με ρεαλιστική γραμμική αφήγηση. Αυτό από μόνο του νιώθω ότι κάπως μαλακώνει την απώλεια για τον θεατή, με τον ίδιο τρόπο που μαλακώνει την απώλεια της αγαπημένης για τον Αντρέι στο κλιπ στη σπηλιά όπου του αγγίζει το χέρι, ως πνεύμα πια. Άλλωστε είχε πει η Θεοφανώ στο 71ο επεισόδιο: «Αυτός ο κόσμος πρέπει να καταστραφεί για να δημιουργηθεί ένας νέος πάνω στα συντρίμμια του. Εγώ θέλω να βάλω τον σπόρο». Ήταν ξεκάθαρο για εμένα όταν διάβασα αυτή τη φράση στο σενάριο πως η Θεοφανώ θα πέθαινε. Ακόμη κι αν η ιστορία δεν χρησιμοποιεί χριστιανικούς κώδικες, μπορούμε να καταλάβουμε, θεωρώ, ως κάτοικοι μιας χριστιανικής χώρας, ότι ο σπόρος για να φυτρώσει πρέπει να πεθάνει. Αυτό το γνωρίζουμε από την Καινή διαθήκη, είναι η ίδια φράση που είπε ο Χριστός στους μαθητές του.

Δεν νίκησε τελικά ούτε το καλό, αλλά ούτε το κακό στην αναμέτρηση
των δύο γυναικών...
Με συναισθηματικούς όρους ίσως, με όρους μυθοπλασίας φυσικά και νίκησε
το καλό!
Και τώρα που ξαναβρήκε ο Αντρέι την αγάπη, την ξαναέχασε...
Σίγουρα είναι σημαντικό να ζήσεις την αγάπη σου όσο περισσότερο γίνεται, αλλά για τον Αντρέι είναι αρκετό ότι τη βρήκε. Πιστεύω ότι και η αγάπη στην ιστορία μας έχει συμβολική έννοια. Άπαξ και βρήκες την αληθινή αγάπη δεν μπορείς να τη χάσεις. Μπορεί πλέον να αφοσιωθεί στον ανώτερο σκοπό του γεμάτος με την παρηγοριά ότι βρήκε την αγάπη, αντί ο σκοπός να εξυπηρετεί ως παρηγοριά που την έχασε.
Το παιδί μεγαλώνει με τον πατέρα του Μάρκο, κάτι που δίκαιο θα το χαρακτήριζα γιατί πολλά είχαν ακουστεί και για αυτό...
Είναι δίκαιο. Ο Αντρέι δεν διεκδίκησε ποτέ τον ρόλο του πατέρα, ούτε αυτά
που θα μπορούσε δικαιωματικά εδώ που τα λέμε. Έζησε και θα πεθάνει σαν
στρατιώτης. Η Θεοφανώ του έδωσε το δικαίωμα να το αποκαλέσει «παιδί
μας» επάνω στη γέννα. Και ο χαρακτηρισμός δεν είναι κτητικός αλλά
τιμητικός. Είναι η αποδοχή του παρελθόντος της αγαπημένης του και ότι θα
κάνει τα πάντα για το παιδί της σαν να είναι δικό του.

01

08

Η Βενετσιάνα Μαρία Κίτσου

Ήδη μετά τους τίτλους τέλους της Μάγισσας κυκλοφόρησε το πρώτο teaser και το πρώτο πλάνο της μεταμορφωμένης σε Βενετσιάνα (Μάγισσα) Μαρίας Κίτσου. Ο δεύτερος κύκλος θα ονομάζεται Μάγισσα - Φλεγόμενη Καρδιά.

Το κοινό ενθουσιάστηκε στα social media με την τηλεοπτική επιστροφή της Μαρίας Κίτσου, που παίρνει τη σκυτάλη από την Έλλη Τρίγγου. Φυσικά δεν θα συνεχίσει την ιστορία, αλλά θα τη γυρίσει 100 χρόνια πίσω.

Υ.Σ η συνέντευξη με τον Αναστάση Ροϊλό πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες, αλλά δημοσιεύεται σήμερα λόγω και του φινάλε της σειράς.