Βούλα Παπαχρήστου: Οι δημοκρατίες και οι δημοκράτες συγχωρούν...

Ας παραδεχτούμε πως το αστείο της Βούλας Παπαχρήστου, ήταν όχι μόνο κακόγουστο αλλά και επικίνδυνο. Να δεχτούμε σίγουρα πως οι φωτογραφίες στον προσωπικό της λογαρισμό στο τουίτερ με τα όπλα, τα μαχαίρια και τις πινακίδες πως όποιος πατήσει ιδιοκτησία θα πυροβολείται είναι απαράδεκτες. Ας δεχτούμε, μιας και εξονυχιστικά, τόσο στα social media, όσο και στην δημόσια άποψη και γραφή, την εξετάζουμε η νεαρή αθλήτρια έχει σχέσεις με την Χρυσή Αυγή, είναι οπαδός, δέκτης, ψηφοφόρος ξέρω γω τι!

Ας δούμε όμως και την σκληρότητα, την αυστηρότητα ακόμη και την αυταρέσκεια όσων, στα παντοδύναμα καθώς φαίνεται social media, ζήτησαν τη κεφαλή της επί πινάκι, δηλαδή να της στερήσουν την κορυφαία στιγμή για όποιον αθλητή, τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι –είμαστε- οι ίδιοι άνθρωποι που σε περίπτωση κατάκτησης μεταλλίου θα κλαίγαμε από συγκίνηση, θα γράφαμε ύμνους για την Ελληνοπούλα που έκανε να ακουστεί ο εθνικός ύμνος στην καρδιά της υπεροπτικής Αγγλίας, που έδωσε πνοή στην γαλανόλευκη να κυματίσει, που μας έδωσε κουράγιο σε δύσκολες στιγμές.

Θα την υποδεχόμασταν στο αεροδρόμιο, θα την κάναμε εξώφυλλα, θα την χειροκροτούσαμε όταν στο Προεδρικό Μέγαρο θα της έσφιγγε το χέρι ο Κάρολος Παπουλιας. Όμως όχι! Τώρα ήμασταν με την μεριά της αυστηρότητας. Θίχτηκαν τα Ολυμπιακά ιδεώδη που την Παπαχρήστου περίμεναν για να ευτελιστούν από ντόπινγκ, εμπόριο, πολυεθνικές, χρήμα, επίδειξη δύναμης και εξουσίας. Και ζητάμε απ την Παπαχρήστου, την 24 μόλις χρονών, να είναι αλάθητη, σούπερ αθλήτρια, τέλεια σε ιδεολογία και άποψη, λες και έχει κάνει μεταπτυχιακό στις Πολιτικές Επιστήμες.

Παιδιά κλεισμένα σε Ολυμπιακά χωριά, με σκληρά προγράμματα άθλησης, με στερήσεις, με ατσαλωμένη θέληση και πείσμα για επιδόσεις, που δεν ζουν όπως τα συνομήλικα τους. Παιδιά που μεγαλώνουν με ανταγωνιστικότητα και λατρεία για τα εθνικά χρώματα και τη σημαία παραμορφωμένη και εμμονική. Παιδιά που η μόρφωση τους παραμελείται και που η αγάπη για την πατρίδα τους που περιμένει απ αυτούς περηφάνια, ακουμπά εύκολα στο εθνικισμό, στο κραυγαλέο, στο μασκαρεμένο σκοτεινό και επικίνδυνο.

Να δεχτώ λοιπόν πως η 24χρονη (το τονίζω) αθλήτρια, κρυφοκοίταζε προς μια ιδεολογία που δεν αντιπροσωπεύει το 95% των Ελλήνων και που έχουμε καταλάβει την επικινδυνότητα της. Οι πολιτικώς ορθοί, οι σωστοί, οι ψύχραιμοι, οι με τη μεριά του καλού και του φωτός, ζητάμε να ανακληθεί, να της στερηθεί το όνειρο της, να τιμωρηθεί για ένα τουιτ και υπόνοιες της ιδεολογίας της παρά τις επιδόσεις και την αφοσίωση στο άθλημα της. Και αν δεν ήταν Χρυσή Αυγή, Χρυσή Αυγή θα γίνει. Θα βρει ώμο να ακουμπήσει και παρηγοριά για την αδικία που της έγινε στους πιο πρόθυμους αυτοκλήτους σωτήρες.

Αν η συγχώρεση, οι ευκαιρίες, η κατανόηση των λαθών δεν δίνονται στους νέους, ας μην απορούμε για τα ποσοστά της ΧΑ και την αύξηση τους. Εμείς οι ψύχραιμοι, οι διαβασμένοι, οι καλιεργημένοι, που δεν κάνουμε ορθογραφικά λάθη όπως η Παπαχρήστου στα τουιτ της, ανοίγουμε πρώτοι το δρόμο. Και οι πολιτικοί μας. Βιάστηκε η ΔΗΜΑΡ να βγάλει ανακοίνωση για την Παπαχρήστου, διότι αν κατάλαβα καλά δεν τους αρέσουν τα ανέκδοτα. Και κινήθηκε άμεσα ο κ. Κούβελος όλο ευαισθησία, ξαφνικά, όχι για ιδεολογίες και δικαιοσύνη, αλλά πολύ φοβάμαι για μια προβολή σε όλα τα μεγάλα δίκτυα ενημέρωσης της ανθρωπότητας. Σύρθηκαν όλα τα πολιτικά κόμματα σε ανοικνώσεις, με στόχο ένα κοριτσάκι 24 ετών, που ναι, έκανε βλακείες, αλλά προσέφερε και έναν ωραίο λαιμό ως Ιφιγένεια για να αισθανθούμε όλοι οι Αχαιοί καλύτεροι της.

Κατά τη ταπεινή μου γνώμη ας δεχόμασταν την συγγνώμη που εκφράστηκε, πολλές φορές εχθές, απ την αθλήτρια και ας την αφήναμε να δώσει το καλύτερο της στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου. Έτσι κάνουν οι δημοκρατίες. Έτσι κάνουν οι μεγάλοι και οι μυαλωμένοι. Τώρα; Μόλις στρατολογήσαμε ένα καινούργιο μέλος στην Χρυσή Αυγή.