Μελίνα Μερκούρη: όταν η απόλυτη Ελληνίδα σταρ διεκδίκησε τον δήμο της Αθήνας
Στις δημοτικές εκλογές του 1990, η αγαπημένη ηθοποιός κατέβηκε απέναντι στον Αντώνη Τρίτση
Υπήρξε μία από τις πιο γνωστές ηθοποιούς του 20ου αιώνα παγκοσμίως, αλλά και ένα σύμβολο για την Ελλάδα.
Η Μελίνα Μερκούρη γεννήθηκε το 1920, και συγκεκριμένα στις 18 Οκτωβρίου, ενώ προερχόταν από παλιά οικογένεια πολιτικών. Παππούς της ήταν ο αείμνηστος Σπύρος Μερκούρης- δήμαρχος Αθηνών από το 1899 μέχρι το 1914, και από το 1929 μέχρι το 1934, ενώ ο πατέρας της, Σταμάτης, ήταν βουλευτής και υπουργός δημοσίων έργων από το 1945 έως το 1946. «Αν η Μελίνα ήταν αγόρι, θα την έκανα πρωθυπουργό», συνήθιζε να λέει για την μικρή εγγονή του ο Σπύρος Μερκούρης, στην οποία, μάλιστα, είχε ιδιαίτερη αδυναμία.
Η πολιτική της σταδιοδρομία ξεκίνησε, το 1967, όταν η ίδια και ο σύζυγός της, Ζιλ Ντασέν, βρίσκονταν στις ΗΠΑ όταν, στην Ελλάδα, έγινε το πραξικόπημα των στρατιωτικών. Κατά την 7ετία της χούντας, η Μελίνα Μερκούρη, σε όποια χώρα κι αν βρισκόταν (της είχε απαγορευθεί η επιστροφή στην Ελλάδα και της είχε αφαιρεθεί η υπηκοότητα), χρησιμοποιούσε την αναγνωρισιμότητά της για να πολεμήσει το απολυταρχικό καθεστώς, διοργανώνοντας πορείες, συναυλίες αλλά και συναντήσεις με πολιτικούς και προσωπικότητες διεθνούς κύρους, με σκοπό να ασκηθούν πιέσεις για την πτώση της δικτατορίας.
Με την πτώση της χούντας η Μελίνα και ο αγαπημένος της «Τζούλης» επιστρέφουν μόνιμα, πια, στην Ελλάδα, και συνεχίζουν να κάνουν παραστάσεις, ενώ η σταρ δέχεται πρόταση από τον Ανδρέα Παπανδρέου, να κατέβει υποψήφια βουλευτής στη Β' Πειραιά με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η διεθνούς φήμης ηθοποιός κατεβαίνει, για πρώτη φορά, το 1974, αλλά δεν καταφέρνει να εκλεγεί- πράγμα που, εντέλει, συμβαίνει, το 1977. Από το 1981 μέχρι το 1989, αλλά και από το 1993 έως το 1994, διατελεί υπουργός Πολιτισμού, θέση από την οποία ξεκινάει και την καμπάνια διεκδίκησης της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα από το βρετανικό μουσείο.
Το 1990, κατεβαίνει στις δημοτικές εκλογές όπου διεκδικεί τη δημαρχεία της Αθήνας. Απέναντί της έχει τον αείμνηστο Αντώνη Τρίτση ενώ, η συγκεκριμένη πολιτική μάχη αποτελεί, μέχρι και σήμερα, υπόδειγμα «πολιτικού πολιτισμού». Σε μία εποχή δύσκολη για την παράταξή της το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με τον Ανδρέα Παπανδρέου να δίνει μάχη για την ζωή του στο Γενικό Κρατικό και τον Μένιο Κουτσόγιωργα φυλακισμένο στον Κορυδαλλό ως ύποπτο φυγής, οι ψηφοφόροι προτίμησαν να εμπιστευθούν τον αντίπαλο της σταρ, ο οποίος κέρδισε την μάχη με 50,1%.