Όχι μόνο βασίλισσα: Η Ελισάβετ ως μητέρα - Οι εγκυμοσύνες, ο θηλασμός και η ανατροφή των παιδιών της

Η βασίλισσα Ελισάβετ έφερε στον κόσμο τον πρίγκιπα Κάρολο στις 14 Νοεμβρίου του 1948 κι έγινε έτσι μητέρα για πρώτη φορά. Δύο χρόνια αργότερα, το 1950 η Ελισάβετ γέννησε τη μονάκριβη κόρη τους, την πριγκίπισσα Άννα. To 1953 η Ελισάβετ γίνεται βασίλισσα της Αγγλίας και ο Φίλιππος είναι πια σύζυγος της βασίλισσας Ελισάβετ II. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1960 η Ελισάβετ και ο Φίλιππος γίνονται γονείς για τρίτη φορά με τον πρίγκιπα Ανδρέα, ενώ το 1964 γεννιέται το τέταρτο παιδί τους, ο πρίγκιπας Edward.

Tα παιδιά της Ελισάβετ:

Οι εγκυμοσύνες της βασίλισσας δεν ανακοινώθηκαν ποτέ επίσημα. Το 1948, η ανακοίνωση ανέφερε απλά πως η Ελισάβετ δεν θα αναλάμβανε άλλες δραστηριότητες μέχρι το τέλος εκείνου του Ιουνίου που γέννηθηκε ο Κάρολος.

Φήμες ήθελαν την μονάρχη να θεωρεί τη λέξη «έγκυος» χυδαία. Η παραξενιά αυτή της Βασίλισσας, αποτελούσε κομμάτι μιας «απαρχαιωμένης» παράδοσης, που αν και ως προστάτιδα του «στέμματος» έχει ευθύνη να διατηρεί τις παραδόσεις και τα έθιμα.

H Ελισάβετ και Φίλιππος απέκτησαν μαζί τέσσερα παιδιά, τον Κάρολο, την Άννα, τον Αντρέα και τον Εδουάρδο. Από τα παιδιά τους απέκτησαν 8 εγγόνια και 12 δισέγγονα. Ο Φίλιππος πρόλαβε να γνωρίσει τα 9, με τον γιο της Ευγενίας να είναι το τελευταίο που πρόλαβε να δει, αφού απεβίωσε τον Απρίλιο του 2021.

Οι γέννες της βασίλισσας:

Ο πρίγκιπας Κάρολος γεννήθηκε το απόγευμα της 14ης Νοεμβρίου 1948 μετά από 30 ώρες τοκετού κι ενώ η βασίλισσα ήταν μόλςι 22 ετών. Ο Φίλιππος δεν ήταν στο δωμάτιο του Παλατιού μέσα στο οποίο γεννήθηκε ο πρωτότοκος γιος του

Το Buhl Room, ένα δωμάτιο που λειτουργούσε σαν ξενώνας, μετατράπηκε σε μίνι δωμάτιο μαιευτηρίου.

Η πριγκίπισσα Άννα, γεννήθηκε τον Δεκαπενταύγουστο του 1950 στις 11.05 το πρωί στο Clarence House, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά της βασίλισσας, οι τρεις γιοι της, γεννήθηκαν στο Παλάτι του Buckingham.

Δέκα χρόνια μετά τη γέννηση του πρώτου της παιδιού κι ενώ ήταν 32 ετών, η βασίλισσα, φέρνει στον κόσμο το τρίτο της παιδί, τον γιο της Andrew στις 19 Φεβρουαρίου 1960, στις 3.30 τα ξημερώματα.

O Andrew ήρθε στον κόσμο με μια διαδικασία που αποκαλούνταν «ύπνος στο λυκόφως», κατά την οποία στη βασίλισσα θα χορηγούνταν γενικό αναισθητικό για τον τοκετό και το μωρό θα γεννιόταν με λαβίδα. Αυτή η αμφιλεγόμενη διαδικασία δεν χρησιμοποιείται πλέον στον τοκετό.

Στα 37 της χρόνια, η βασίλισσα έφερνε στον κόσμο τον Εδουάρδο με φυσιολογικό τοκετό στις 10 Μαρτίου 1964 και στις 8.20 το απόγευμα και στον τοκετό αυτό, είχε για πρώτη φορά στο πλευρό της τον Φίλιππο να της κρατά το χέρι.

Η Ελισάβετ ως μητέρα:

Αυτό που είδαμε στις πρώτες σεζόν του Crown, ήταν τη βασίλισσα ως μια μητέρα απούσα, που έπρεπε να βάζει το στέμμα, πάνω από όλα, και από τα παιδιά της.

Η πραγματικότητα είναι πως η Ελισάβετ όπως κάθε εργαζόμενη μητέρα έπρεπε να βρίσκει τη χρυσή ισορροπία και η ίδια έπρεπε να αφήνει τις νταντάδες να την βοηθούν στην ανατροφή των παιδιών της, παρότι οι royal ιστορικοί επιμένουν πως η βασίλισσα περνούσε τα απογεύματα μόνη με τα παιδιά της. Ήταν εκείνη που έμαθε στην κόρη της Άννα πώς να ιππεύει και όταν γεννήθηκε ο Andrew πήρε άδεια λοχείας 18 μηνών από τα καθήκοντά της. Ήταν μια μαμά που έκανε τις γιορτές ξεχωριστές και λάτρευε τα παιχνίδια.

Η Ελισάβετ φοβόταν τον ρόλο της ως μητέρα. Η ίδια δεν είχε μάθει από τη δική της μητέρα πως να υπηρετεί σωστά τον ρόλο αυτό και μεγάλωσε με νταντάδες. Επειδή μεγάλωσε ούσα βασίλισσα τα παιδιά της, έμαθε να μην φοβάται αλλά να ισορροπεί ανάμεσα στο καθήκον και στην οικογένεια.

«Όταν πέθανε ο πατέρας της κι έγινε η ίδια βασίλισσα είχε ήδη δύο παιδιά και έπρεπε να στηριχθεί στον σύζυγό της και να τον αφήσει να παίρνει εκείνος τις οικογενειακές αποφάσεις», γράφει η ιστορικός Sally Bedell Smith στο βιβλίο Prince Charles: The Passions and Paradoxes of an Improbable Life.

Το παράπονο που είχαν τα παιδιά της, είναι πως μπορεί να έβλεπαν τη μητέρα τους και στο πρωινό και στο απογευματινό τσάι, αλλά της έλειπε η ζεστασιά και το χάδι. Όταν έπρεπε να ταξιδέψει σε royal περιοδείες μακριά από το σπίτι για μήνες, άφηνε τα παιδιά της πίσω, με νταντάδες αλλά και με τη μητέρα της να φροντίζει την ανατροφή ειδικά του πρωτότοκου Καρόλου.

Αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι πως η Ελισάβετ όχι μόνο δεν ήταν απούσα για τα παιδιά της αλλά φρόντισε να θηλάσει και τα τέσσερα παιδιά της ενώ αγαπούσε τις παραδόσεις, ειδικά εκείνες των Χριστουγέννων και ήθελε τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά της, να την θυμούνται.

Αγαπημένο παιδί της βασίλισσας, σύμφωνα με τους ιστορικούς ήταν ο Andrew, ο οποίος είχε μεγάλη διαφορά από τα αδέρφια του και η βασίλισσα κυβερνούσε ήδη 8 χρόνια όταν γεννήθηκε ο πρίγκιπας και είχε μεγαλύτερη άνεση να ισορροπήσει τα καθήκοντα και να βλέπει την οικογένειά της και να πάρει ακόμα και άδεια λοχείας για πρώτη φορά.

Πάντως τόσο η Ελισάβετ όσο και ο Φίλιππος συμφώνησαν τα παιδιά τους να μην διδαχτούν στο σπίτι όπως οι προηγούμενες γενιές ευγενών αλλά να πάνε κανονικά στο σχολείο.

Το παράπονο της Ελισάβετ για τα διαζύγια των παιδιών της

Το γεγονός ότι τρεις στους τέσσερις γάμους των παιδιών της κατέληξαν σε διαζύγιο, προβλημάτισε πολύ τη βασίλισσα Ελισάβετ, σύμφωνα με μια νέα βιογραφία για τη βασιλική οικογένεια που κυκλοφόρησε στις 6 Απριλίου.

«Εξωτερικά στωική, όπως πάντα, η βασίλισσα αναστατωνόταν πολύ με τις συζητήσεις για τα διαζύγια των παιδιών της», έγραψε ο Robert Hardman στο βιβλίο του «Queen of Our Times: The Life of Queen Elizabeth II».

Ένας πρώην υπάλληλος του παλατιού αποκάλυψε στον Hardman ότι η βασίλισσα ήταν πολύ «αναστατωμένη» με αυτό το θέμα - περισσότερο από ποτέ άλλοτε!

Ο πρώην γραμματέας Τύπου της βασίλισσας, Charles Anson, αποκάλυψε επίσης στο βιβλίο ότι η βασίλισσα κρατούσε πάντα την ψυχραιμία της, ακόμη και το 1992 όταν οι γάμοι του Καρόλου, του Andrew και της Άννας διαλύθηκαν.

Ελισάβετ η μονάρχης

Η Ελισάβετ Αλεξάνδρα Μαρία είναι το πρώτο παιδί του Αλβέρτου, δούκα της Υόρκης (μετέπειτα Γεωργίου ΣΤ΄), και της συζύγου του Ελισάβετ, δούκισσας της Υόρκης (μετέπειτα Βασίλισσας Ελισάβετ). Ο πατέρας της ήταν ο δεύτερος γιος του Γεωργίου Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Μαρίας του Τεκ.

Η μητέρα της ήταν η νεότερη κόρη του Σκωτσέζου αριστοκράτη Claude Bowes-Lyon, 14ου Κόμη του Strathmore και Kinghorne, και της Cecilia Cavendish-Bentinck. Η Ελισάβετ γεννήθηκε, με καισαρική τομή, την Τετάρτη 21 Απριλίου 1926 στις 2.40 π.μ., στο σπίτι των παππούδων της στο Λονδίνο. Βαπτίστηκε στις 29 Μαΐου από τον Αγγλικανό Αρχιεπίσκοπο της Υόρκης, Cosmo Gordon Lang, στο παρεκκλήσι Ανακτόρων του Buckingham.

Η διαδοχή της Ελισάβετ στον βρετανικό θρόνο

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του παππού της η Ελισάβετ ήταν η τρίτη στη σειρά της διαδοχής στο θρόνο, πίσω από τον θείο της Edward, πρίγκιπα της Ουαλίας, και τον πατέρα της Αλβέρτο, δούκα της Υόρκης. Μολονότι η γέννησή της δημιούργησε δημόσιο ενδιαφέρον, δεν αναμενόταν να γίνει βασίλισσα, καθώς ο θείος της ήταν νέος και πολλοί υπέθεταν ότι θα παντρευόταν και θα αποκτούσε παιδιά.

Το 1936, όταν ο παππούς της Γεώργιος Ε΄ πέθανε και ο θείος της τον διαδέχτηκε στο θρόνο ως Edward Η΄, η Ελισάβετ πέρασε στη δεύτερη θέση στη γραμμή της διαδοχής, καθώς ο πατέρας της βρισκόταν στην πρώτη. Κανείς όμως δεν περίμενε αυτό που θα συνέβαινε. Αν έχεις παρακολουθήσει το Crown θα έχεις δει πως ο Edward αργότερα τον ίδιο χρόνο αναγκάστηκε να παραιτηθεί, μετά την κρίση που ξέσπασε από την πρόταση γάμου που έκανε στην διαζευγμένη Wallis Simpson. Αυτό είχες ως αποτέλεσμα ο πατέρας της Ελισάβετ να γίνει βασιλιάς, και εκείνη διάδοχος του θρόνου.

Το 1943, όταν η Ελισάβετ ήταν 16 ετών, πραγματοποίησε την πρώτη της δημόσια εμφάνισή, σε μια επίσκεψη στους φρουρούς Γρεναδιέρους, στους οποίους είχε διοριστεί συνταγματάρχης το 1942. Καθώς πλησίαζαν τα 18α γενέθλιά της, η Ελισάβετ έγινε μέλος του Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με το οποίο σε περίπτωση ανικανότητας ή απουσίας του πατέρα της στο εξωτερικό μπορούσε να αναλάβει επίσημα καθήκοντα.

Η γνωριμία της και ο γάμος με τον πρίγκιπα Φίλιππο

Η Ελισάβετ συνάντησε το μελλοντικό σύζυγό της, Φίλιππο πρίγκιπα της Ελλάδας και της Δανίας δύο φορές, το 1934 και το 1937. Οι δυο τους μάλιστα είναι τρίτα ξαδέλφια μέσω της συγγένειάς τους με τον Χριστιανό Θ΄ της Δανίας, αλλά και μέσω της συγγένειάς τους με τη Βασίλισσα Βικτωρία του Ηνωμένου Βασιλείου. Μετά από μία άλλη συνάντηση στο Βασιλικό Ναυτικό Κολλέγιο του Dartmouth τον Ιούλιο του 1939, η Ελισάβετ, αν και μόλις 13 ετών, δήλωσε ότι είχε ερωτευτεί τον Φίλιππο. Έπειτα ξεκίνησαν να ανταλλάσσουν επιστολές, κάτι που συνεχίστηκε για τα επόμενα επτά χρόνια.

Ο αρραβώνας τους ανακοινώθηκε επίσημα στις 9 Ιουλίου 1947. Πριν από τον γάμο ο Φίλιππος αποποιήθηκε τους ελληνικούς και δανικούς τίτλους ευγενείας που κατείχε, προσηλυτίστηκε στον Αγγλικανισμό από την Ορθοδοξία και υιοθέτησε τον τίτλο Υπολοχαγός Philip Mountbatten, λαμβάνοντας έτσι το επώνυμο της βρετανικής οικογένειας της μητέρας του. Λίγο πριν από τον γάμο πήρε τον τίτλο δούκας του Εδιμβούργου και την προσφώνηση Αυτού Βασιλική Υψηλότητα. Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος παντρεύτηκαν στις 20 Νοεμβρίου 1947 στο Αβαείο του Westminster. Έλαβαν 2.500 γαμήλια δώρα και 10.000 τηλεγραφήματα από όλο τον κόσμο.

Επειδή η Βρετανία δεν είχε ακόμη ανακάμψει πλήρως από την καταστροφή του πολέμου, η Ελισάβετ ζήτησε να χρησιμοποιηθούν κουπόνια για να αγοραστούν τα υλικά για το νυφικό της, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Norman Hartnell.

Στη μεταπολεμική Βρετανία, δεν ήταν αποδεκτό για τον δούκα Φίλιππο να έχει γερμανικές σχέσεις, ακόμα και με τις τρεις αδελφές του, οι οποίες δεν προσκλήθηκαν στο γάμο. Στον γάμο δεν προσκλήθηκε ούτε ο θείος της Ελισάβετ και πρώην βασιλιάς της χώρας, Edward.