Στην υγειά σου Ελενάρα! Να πάνε τα φαρμάκια κάτω!

Υπάρχει η Ελλάδα των δελτίων ειδήσεων. Η Ελλάδα της πραγματικότητας. Αυτής που τρέμει μήπως και αρχίσουν τα κρύα και τα πετρέλαια και που δεν σηκώνει το τηλέφωνο από τρόμο μήπως και είναι από την εισπρακτική εταιρία. Υποθέτω ότι την Ελένη δεν την ξυπνάνε το πρωί από την τράπεζα. Προφανώς δεν έχει κάνει ποτέ τη συζήτηση που λίγο πολύ έχουμε κάνει όλοι μας:

«Η κυρία Μενεγάκη;»
«Ναι»,
«Η Ελένη;»
«Ναι».
«Μήπως μπορείτε να μου πείτε την ημερομηνία γέννησης για να πιστοποιήσουμε ότι είστε εσείς;»
«29 Οκτωβρίου 1969».
«Χρωστάτε 100 ευρώ. Πότε θα τα βάλετεεεεεεεε; Θα προχωρήσουμε δικαστικάαααααα. Έχετε καθυστερήσειιιιιιιιι, δεν ντρέπεστεεεεεεεεε;»
«Ε άει στο διάολοοοοοοοοοο»

Η Ελένη λοιπόν τέτοιους διαλόγους δεν τους κάνει. Έτσι εξηγείται και αυτή η ατελείωτη χαρά που μοιράζεται μαζί μας στο τουίτερ. Άλλωστε είχαν περάσει τρεις ολόκληρες εβδομάδες που δεν μας είχε ενημερώσει για τις καλοκαιρινές της εξορμήσεις- που την κρατούσαν στην επικαιρότητα όλο το καλοκαίρι- και όσο μας έλειψε εμάς άλλο τόσο πρέπει να της λείψαμε κι εκείνης. Κι έτσι με μια απλή κίνηση, ένα κοντινό πλάνο, ένα ποτήρι ούζο και μια βάρκα για φόντο γέμισαν πάλι τα μπλογκ και τα σάιτ με εικόνες της ανέμελης Ελένης. Αυτή που μας θυμίζει ποιοι ήμασταν όταν δεν ξυπνούσαμε το πρωί με την τσιριχτή φωνή της εισπρακτικής. Συνέχισε Ελενίτσα να μοιράζεσαι με τους φίλους σου τις χαρούμενες στιγμές σου, που λέει και η διαφήμιση της κινητής τηλεφωνίας.