Eurovision: Η Σιλά-Αγγελική, η Adele, τα μπαγλαμαδάκια και μια γερμανίδα απ' την Τήνο

Τα φετινά υποψήφια ελληνικά τραγούδια αν μη τι άλλο αποδεικνύουν ένα πράγμα: Ότι η Ελλάδα είναι σταυροδρόμι πολιτισμών... Και θα σας εξηγήσω τι εννοώ. Ακούω το τραγούδι του Αγάθωνα. Αν εξαιρέσεις τον ελληνικό στίχο και το μπαγλαμαδάκι της αρχής το τραγούδι του θα μπορούσε να είναι η συμμετοχή της Σερβίας, του Μαυροβουνίου, της Βουλγαρίας ή των Σκοπίων. Και «κόλκο κολέγκα» να λεγόταν δηλαδή, δεν θα μου έκανε εντύπωση.

Το τραγούδι της Τζωρτζίνας από την άλλη, νομίζω ότι το έχω ξανακούσει από τη Μάλτα. Τέτοια δεν στέλνουν συνήθως; Μπαλάντες που δεν τις θυμάσαι μετά; Το τραγούδι δεν είναι κακό, είναι απλά αδιάφορο. Ακόμη και το look της τραγουδίστριας στη Μάλτα σε στέλνει.

Η Θωμαΐς είναι καλή όπως πάντα. Αλλά το τραγούδι της θα μπορούσε άνετα να είναι συμμετοχή της Σουηδίας, της Γερμανίας, εν πάση περιπτώσει κάποιας χώρας της Βορείου Ευρώπης που έχει βαρεθεί τις ξανθιές σταρ και αποθεώνει τη μεσογειακή ομορφιά και τις ζεστές φωνές.

Αλλά η αποθέωση του Σουλεϊμάν είναι η Αγγελική Ηλιάδη. Λίγο Γαρμπή, λίγο Φατμαγιούλ, λίγο συμμετοχή της Τουρκίας, λίγο του Αζερμπαϊτζάν. Πρόκειται για ένα σουξέ, με το οποίο η Αγγελική μπορεί άνετα να εμπλουτίσει το πρόγραμμα της στα μπουζούκια, αλλά προς Θεού μακριά από την Eurovision. Κι ό,τι έχει τσιφτετέλι, δεν σημαίνει ότι παραπέμπει και στην Ελλάδα, να τα ξεκαθαρίσουμε αυτά...
Δεν είχε θετικά στοιχεία η παρουσίαση των τραγουδιών; Βεβαίως και είχε. Τα τραγούδια αν εξαιρέσεις το λίγο υπερβολικό τσιφτετέλι της Σιλά-Αγγελικής είναι πολύ καλύτερα από αυτά που ακούσαμε πέρσι, η δε παρουσίαση ήταν αξιοπρεπής και με σεβασμό στις οικονομικές συνθήκες στις οποίες ζούμε, χωρίς να είναι μίζερη ή κακόγουστη.
Η Queen B για να μην τα πολυλογούμε θα ψηφίσει τη Θωμαή.