Eurovision 2014: Το μπούστο της Βόσσου και ο φωτισμός της Βανδή

Μα καλά δεν υπήρχε τίποτα καλό χθες βράδυ στον ελληνικό τελικό του Eurovision; Κατά την ταπεινή μου γνώμη υπήρχε κι αυτό δεν ήταν ούτε αν το τραγούδι που στείλαμε ήταν καλό (καλό ήταν κι αυτό) ούτε αν τα είπαν καλά η Βανδή και ο Καπουτζίδης (πάρα πολύ καλά τα είπαν) ούτε στην τελική κι αν υπήρχαν ή δεν υπήρχαν μικροπροβλήματα στην παραγωγή.

Το καλό που βγαίνει ως συμπέρασμα απ όλα αυτά που συνέβησαν χθες πέρα από την ωριμότητα με την οποία αντιμετώπισε το τηλεοπτικό κοινό το event δίνοντας μια θεαματικότητα της τάξης του 17% (κι όχι τα παλιά εξηνταριά που σε άγχωναν για το τι κόσμος είναι αυτός) είναι ότι μια ομάδα ανθρώπων κατάφερε μέσα σε λίγες μέρες, σχεδόν λίγες ώρες, να στήσει ένα υπερθέαμα χωρίς πολλά λεφτά, χωρίς προετοιμασία και χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια παρά μόνο από μεράκι, όρεξη για δημιουργία και καλώς εννοούμενο ψώνιο.

Το σκέφτηκαν, το πίστεψαν, το οργάνωσαν όσο μπορούσαν να το οργανώσουν και το έκαναν λες και είχαν λεφτά λες και είχαν όλο το χρόνο του κόσμου στην διάθεση τους. Απ όσο ξέρω όλα έγιναν την τελευταία στιγμή και όλα έγιναν με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσαν. Μπράβο τους λοιπόν ακόμη κι αν το παράκανε με το μπούστο της η Σοφία Βόσσου (δικό της πρόβλημα) ή αν η Βανδή δεν ήταν καλοφωτισμένη. Εδώ δεν την νοιάζει εκείνη...