Ηλιάνα Μαυρομάτη: «Δεν είχα ποτέ την αγωνία να μην συγκριθώ με τους γονείς μου»
H ατίθαση Ζέτα από το «Αυτή η νύχτα μένει», η Ηλιάνα Μαυρομάτη, μιλά στο Queen.gr για τα παιδικά της χρόνια, καταρρίπτει τον μύθο της ενζενί που την ακολουθούσε για πολλά χρόνια και αποδεικνύει ότι ο δυναμισμός και η ευαισθησία μπορούν να συνυπάρξουν στη δική της περίπτωση. Άλλωστε όπως λέει κάποια στιγμή και ως ρόλος, ο Στρατής κατορθώνει να της βγάλει στην επιφάνεια τη άλλη της πλευρά.
Για πολλούς λόγους - που θα διαπιστώσεις και εσύ στη συνέχεια - η Ηλιάνα Μαυρομάτη, διαθέτει το κράμα του φετινού της τηλεοπτικού ρόλου, ως Ζέτα στο «Αυτή η νύχτα μένει». Δυναμική, εσωστρεφής και ευαίσθητη. Ευτυχώς όμως, όχι πληγωμένη και με δύσκολα βιώματα.
Η δική της ζωή ήταν πάντα ένα όμορφο παιχνίδι γεμάτο ευτυχισμένες στιγμές. Και ένα ωραίο παιχνίδι ρόλων, χαρακτήρων και αντιφάσεων, έγινε στη συνέχεια η τέχνη της. Η παιδική της ηλικία έχει χρώματα και αισθήσεις των '80s αμυδρά, αλλά έχει το άρωμα και την επιρροή δύο σπουδαίων γονιών. Των επίσης ηθοποιών, του Βασίλη Μαυρομάτη και της Λίλας Καφαντάρη. Η Ηλιάνα, υπήρξε αυτόφωτη εξαρχής και ο μόνος λόγος που την συγκρίνουμε πια κυρίως με τη μαμά της, είναι η ομοιότητα στα εξωτερικά χαρακτηριστικά.
Φέτος συμπρωταγωνιστεί με τον Γιάννη Στάνκογλου στο έργο «Ζορμπάς» αλλά και στο «Αυτή η νύχτα μένει» σε ένα ρόλο ιδιαίτερο ως τραγουδίστρια το κέντρο «Το Όνειρο», ένα πληγωμένο κορίτσι που προσπαθεί να αντέξει σε έναν σκληρό κόσμο, της νύχτας αλλά και της ημέρας. Η Ηλιάνα Μαυρομάτη μιλά στο Queen.gr για τη ζωή της, για μνήμες και εμπειρίες.
Πόσο παιδί των γονιών σου αισθανόσουν στα πρώτα σου βήματα; Ήταν βάρος ή προνόμιο;
Δεν είχα ποτέ την αγωνία να μην συγκριθώ με τους γονείς μου. Είχα από μικρή ηλικία πολύ καθαρά στο μυαλό μου, τι με αφορά και τι με ενδιέφερε καλλιτεχνικά και δεν έμοιαζε ούτε με την πορεία του πατέρα μου, ούτε με εκείνη της μητέρας μου. Περισσότερο έξωθεν υπήρχε αυτή η ταύτιση, κυρίως από τους δημοσιογράφους και όχι από τους συναδέλφους μου.
Το βρίσκεις άδικο;
Το θεωρώ μεν λογικό να το αντιλαμβάνεται κάποιος έτσι, αλλά στα 36 μου χρόνια, έχω πια ήδη μία δική μου πορεία στη δουλειά εδώ και 15 χρόνια, στο θέατρο και στην τηλεόραση. Είμαι όμως υπερήφανη και για τους δύο μου γονείς, με διαφορετικό τρόπο για τον καθένα, για αυτό βαθιά μέσα μου δεν με πειράζει το να το λένε. Και οι δύο ήταν έντονες και δυναμικές προσωπικότητες. Μέσα από εκείνους προέκυψα άλλωστε και εγώ. Με επηρέασαν είναι η αλήθεια για να μπω και εγώ σε αυτό τον χώρο. Αν είχα γεννηθεί σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, δεν είμαι σίγουρη ότι θα έκανα αυτή τη δουλειά.
Όταν ήσουν μικρή, ακολουθούσες τη μαμά και τον μπαμπά σου σε κάποιες πρόβες στο θέατρο για να μπαίνεις στα παρασκήνια;
Ε, βέβαια. Αλλά μεγάλωσα και με την αίσθηση των γονιών μου στο σπίτι, που ήταν πάντα δημιουργικοί στη δουλειά τους και την αντιμετώπιζαν ως παιχνίδι. Πολλά πράγματα από εκείνη την εποχή με επηρέασαν και με διαμόρφωσαν.
Στον μπαμπά μου, θαύμαζα την όρεξη που είχε για τη ζωή και για τον τρόπο που διεκδικούσε αυτό που επιθυμούσε. Την μαμά μου την θαύμαζα πάντα για το αξιακό της σύστημα, το αίσθημα δικαίου που έχει.
Σου λείπει ο πατέρας σου στην καθημερινότητά σου;
Πολύ. Κάθε μέρα τον σκέφτομαι.
Την λέξη «πρόσεχε» που είναι η αγαπημένη λέξη των γονιών, πόσες φορές την έχει ακούσει από εκείνους;
Α, πολλές φορές! (γελάει). Επίσης είχαν την τάση από μικρή που ήμουν, είτε να με ταΐζουν λίγο παραπάνω, είτε να με ντύνουν πιο ζεστά. Αυτές ήταν οι δύο βασικές τους αγωνίες.
«Δεν έχω την αίσθηση ότι είμαι καλλονή»
Ήσουν ζωηρή ως παιδί ή πιο χαμηλών τόνων;
Δεν ήμουν χαμηλών τόνων παιδί, αλλά σίγουρα ήμουν εσωστρεφής. Και εκρηκτική μερικές φορές.
Η δεκαετία του ’80 στο «Αυτή η νύχτα μένει», σου φαίνεται μία εντελώς άγνωστη εποχή;
Εντελώς άγνωστη δεν μου είναι, γιατί γεννήθηκα αυτή τη δεκαετία. Έχω μία αμυδρή αίσθηση, κυρίως από τους γονείς μου που ήταν μεγαλωμένοι και γαλουχημένοι σε αυτά τα χρόνια. Δεν είχα πολλά ερεθίσματα, αλλά έχω αυτή την εικόνα της ανεμελιάς, της ελευθεριότητας και της ανοιχτοσιάς της εποχής, που ήταν μία συνεχόμενη γιορτή.
Η ηρωίδα που υποδύεσαι, η Ζέτα, δε σηκώνει μύγα στο σπαθί της….
Σίγουρα δε σηκώνει, αλλά δεν είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας, αλλά βιωμάτων. Έχει τραυματιστεί στο παρελθόν και προσπαθεί να προστατέψει τον εαυτό της. Θα δούμε όμως άμεσα και την ευαίσθητη πλευρά της και όχι μόνο εξαιτίας του Στρατή, ο οποίος της ανοίγει αυτό το κομμάτι του εαυτού της και την μαλακώνει.
Σε φόβισε κάτι, όταν σου έκαναν την πρόταση για αυτή τη δουλειά;
Το μόνο που με άγχωσε και με τρόμαξε είναι το κομμάτι των προσδοκιών. Κατά τα άλλα, ήμουν έτοιμη για να δουλέψω πολύ. Ξέρω ότι όταν δουλεύεις πολύ, όλα γίνονται.
Η Ηλιάνα Μαυρομάτη είναι το κορίτσι που θα διχάσει Βασίλη Μπισμπίκη και Γιάννη Στάνκογλου
Ήσουν έτοιμη για να πέσεις στα βαθιά;
Μπήκα κατευθείαν στα βαθιά και με ενθουσιασμό. Ζω μία εξαιρετική συνθήκη συνεργασίας με όλους στη σειρά. Και με την Κόρα Καρβούνη γιατί έχουμε μαζί και αρκετές κοινές σκηνές, με τον Βασίλη Μπισμπίκη, τον οποίο εκτιμούσα και θαύμαζα και πριν τη σειρά – είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που δουλεύει – αλλά και με τον Γιάννη Στάνκογλου με τον οποίο έχω ξαναδουλέψει μαζί, τον αγαπώ πολύ και εκείνον και τον εκτιμώ. Είναι όλα ιδανικά.
Τολμάς εύκολα; Είσαι θαρραλέα στις επιλογές που κάνεις στα επαγγελματικά σου;
Είμαι θαρραλέα και συνήθως κινούμαι βάσει ενστίκτου και δεν υπεραναλύω τα όσα μου συμβαίνουν. Όταν νιώθω κάπου καλά, εργασιακά και καλλιτεχνικά, δεν το σκέφτομαι πολύ. Και ευτυχώς μέχρι στιγμής, το ένστικτό μου δεν με έχει προδώσει.
Σου αρέσει να τσαλακώνεις τον εαυτό σου, επιδιώκεις και τέτοιους ρόλους – ειδικά στον κινηματογράφο - για να ξεφεύγεις από την ταυτότητα της νέας ωραίας και ρομαντικής;
Φυσικά και το επιδιώκω, αν δεν έχω την αίσθηση ότι είμαι καμιά καλλονή! (γελάει). Ειδικά μέχρι και μία ηλικία στο θέατρο, μου δίνονταν κυρίως ρόλοι ενζενί. Δεν στέκομαι όμως στην εμφάνιση αλλά στις αντιφάσεις που έχει ο χαρακτήρας.