Γιώργος Γάλλος: «Υπάρχει μεθοδευμένη προσπάθεια ώστε να βρισκόμαστε σε μία πνευματική καταστολή»
Ανανεώθηκε:
«Γκρεμίστηκε το στερεότυπο ότι ποιοτική δουλειά και τηλεόραση δεν μπορούν να συμβαδίσουν». Ο ηθοποιός Γιώργος Γάλλος σε μία αποκλειστική συνέντευξη, μιλά στο Queen.gr κάνοντας μία αντιπαραβολή με την κοινωνία του 1817 στη «Μάγισσα» στην οποία πρωταγωνιστεί με το σήμερα. Μιλώντας για το μέλλον που ονειρεύεται για τα παιδιά του, αλλά και το dream team των γυναικών που βρίσκονται μαζί του στη σειρά.
Ο Γιώργος Γάλλος δεν είναι απλά ένας ηθοποιός πολύ υψηλών απαιτήσεων στην υποκριτική, αλλά και ένας άνθρωπος που δεν αγαπά την έκθεση, «βασανίζεται» με τις συνεντεύξεις, γιατί δεν του αρέσει απλά να διηγείται τη ζωή του. Στην αποκλειστική συνέντευξη του Queen.gr «παντρεύει» την κοινωνία της τηλεοπτικής Μάνης από τη σειρά «Η Μάγισσα» στην οποία πρωταγωνιστεί με το σήμερα. Με όσα δεν έχουν εξαλειφθεί από τα κακώς κείμενα και για αυτά που εκείνος ονειρεύεται για τα παιδιά του, ατομικά και συλλογικά.
Μιλά ακόμη και για την σύγχρονη τηλεόραση, που δεν αρκείται στο εύπεπτο και στις ιστορίες που χαιδεύουν τα αυτιά. Για την αξιοκρατία και τη δικαιοσύνη. Έννοιες διαχρονικές αλλά τις περισσότερες φορές χωρίς εφαρμογή.
«Δεν γίνεται να κλείσουμε τα παιδιά μας σε έναν κόσμο ουτοπικό και υπερπροστατευμένο»
Παιδί μεταναστών, γεννημένος στη Βοστώνη των ΗΠΑ, ο Γιώργος Γάλλος έκανε ένα road trip ζωής (κυριολεκτικά και χιλιομετρικά) μέχρι να εγκατασταθεί στα Τρίκαλα. Η υποκριτική μπήκε πολύ αναπάντεχα στη ζωή του, ένας έρωτας κεραυνοβόλος και με αφορμή έναν έρωτα, για να είναι κοντά στη σύντροφό του. Είχε όνειρο να γίνει μουσικός, σπούδασε Marketing και η μικρή δοκιμή που έκανε σε μία μικρή θεατρική ομάδα, δημιούργησε ένα μεγαλύτερο πάθος απ' ότι φανταζόταν με τον κόσμο της τέχνης.
Από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη συνέχεια με τις παραστάσεις στο ίδιο θέατρο, ο ηθοποιός είχε ήδη προκαλέσει αίσθηση με τον ελκυστικό τρόπο που έχει για να μαγνητίζει τον θεατή αθόρυβα και ουσιαστικά, στον κόσμο του εκάστοτε ρόλου του.
Με κωμωδία τον γνωρίσαμε τηλεοπτικά, ως τον παπά Αργύρη στον «Αστέρα Ραχούλας», τον αντισυμβατικό ιερέα που παίζει ποδόσφαιρο και έχει πάντα την αίσθηση του δικαίου. Εκεί πρόσθεσε και δικά του προσωπικά στοιχεία. Την παιδικότητα και τον αυθορμητισμό που έχει ως άνθρωπος και ως μπαμπάς.
Τα του δικού του οίκου, δεν θέλει να τα μοιράζεται. Σπάνιες οι δημόσιες εμφανίσεις του με την σύζυγό του και γνωστή χορογράφο και ηθοποιό Σταυρούλα Σιάμου και τα δύο τους παιδιά. Σπανιότερες, έως και συλλεκτικές οι συνεντεύξεις του.
Το αίσθημα του δικαίου τον ακολούθησε και υποκρτικά στον ρόλο του ως Μιλτιάδης από τις «Άγριες Μέλισσες». Ένας ρόλος που τον έβαλε στις καρδιές μας και όχι μόνο με την εμβληματική σκηνή του τέλους του.
Σκληρός αλλά δίκαιος είναι και ο Μιχαήλ Λάσκαρης, ο νέος του ρόλος στη σειρά «Η Μάγισσα» . Εκεί αφήνει το δικό του αποτύπωμα, σε μία εποχή άγνωστη στους περισσότερους εν έτει 1817 στη Μάνη, αλλά και μία εποχή συμβατή με τη σημερινή.
Ο ισχυρός, ο αδύναμος, η βία, η ισότητα, η αξιοκρατία, είναι θέματα που συχνά τον «βασανίζουν». Και μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις του. Για το μέλλον που ονειρεύεται για τους νέους αλλά και για τα δικά του παιδιά.
Η σειρά με όσα συμβαίνουν σε μία άγνωστη στους περισσότερους από εμάς χρονική περίοδο στην προεπαναστατική Μάνη, είναι σα να παίρνει θέση και σε κοινωνικά ζητήματα τα οποία στο «σήμερα» μας απασχολούν;
Οι περισσότεροι ήρωες στη σειρά, ασχολούνται με θέματα και προβλήματα που αφορούν μόνο στο άμεσο οικογενειακό, σχεδόν ατομικό τους περιβάλλον. Φαίνεται να μην τους απασχολεί το όραμα της ελευθερίας, της απελευθέρωσης πιο συγκεκριμένα, ενός ολόκληρου λαού, ενός ολόκληρου έθνους. Ένα βασικό θέμα που πραγματεύεται η «Μάγισσα» είναι η μεγάλη δυσκολία να συντονιστούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι σ´έναν κοινό σκοπό. Διαδραματίζεται σε μια πολύ σκληρή εποχή. Βίαιη και γεμάτη εντάσεις. Όσο παρακολουθούμε την σειρά θα συνειδητοποιήσουμε τις αναλογίες με την εποχή που ζούμε σήμερα.
Πόσα έχουν αλλάξει στην ουσία τους; Βήματα φυσικά κι έχουν γίνει, αλλά η ομοιότητα με τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε γύρω μας είναι τρομακτική. Έχουμε ξεμπερδέψει με τη βία του ισχυρού απέναντι στον πιο αδύναμο; Η ενδοοικογενειακή βία έχει εξαλειφθεί; Έχει εδραιωθεί η λογική ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στους νόμους; Αξιοκρατία και δικαιοσύνη.. υπάρχει;
Σε τι αφορά στους νέους η σειρά;
Όλοι μας έχουμε ακούσει κάποια στιγμή στη ζωή μας την ερώτηση "εσένα τι σε αφορά;", ή τη συμβουλή, από κάποιον πιο έμπειρο, να μην ασχολούμαστε ή να κάτσουμε στα αυγά μας. Μια λογική δηλαδή ότι το πρέπον και το σωστό είναι να ενδιαφερόμαστε για τα εν οίκω μας, για το προσωπικό μας βόλεμα και να μη μας αφορά τι συμβαίνει γύρω μας. Η ενότητα ήταν και είναι μια αξία που δυστυχώς δεν αποτελεί τη βασική μας προτεραιότητα.
Είναι χρέος μας να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε η γενιά που θα μας αντικαταστήσει, να έχει τη γνώση και τη δύναμη να αποτινάξει αυτό το κληροδότημα. Εύχομαι η σειρά μας, εκτός από το να ψυχαγωγήσει, να εμπνεύσει νέους και μεγαλύτερους προς αυτό το στόχο.
Είστε μπαμπάς και μίας κόρης. Προσπαθείτε να την αναθρέψετε με τέτοιο τρόπο ώστε να την «θωρακίσετε» απέναντι στους πιθανούς κινδύνους; Ως γυναίκα θα κληθεί να αντιμετωπίσει μεγαλύτερες «παγίδες» απ’ ότι ο αδελφός της.
Καλό είναι να είμαστε πάντα δίπλα στα παιδιά μας, με ανοιχτές τις κεραίες μας και προσπαθώντας να αντιληφθούμε τις ανάγκες τους. Αλλά είναι σημαντικό να μάθουν να αναγνωρίζουν τις δυσκολίες και τους κινδύνους. Δεν γίνεται να τα κλείσουμε τα σε ένα μικρόκοσμο ουτοπικό και υπερπροστατευμένο. Το ίδιο λάθος ακριβώς κάνουμε με τα μωρά. Όσο πιο πολύ τα προστατεύουμε από την έκθεσή τους στα μικρόβια τόσο πιο αδύναμο είναι το ανοσοποιητικό τους σύστημα.
Σας ανησυχεί το πώς θα «συμπεριφερθούν» οι άλλοι στα παιδιά σας; Τι συμβουλή τους δίνετε;
Την πιο μεγάλη ευχή που κάνω είναι να μπορέσουν τα παιδιά μου να βρουν τις σωστές παρέες. Ανθρώπους που να μπορούν να εκτιμήσουν αυτά που τους δίνονται και να κοπιάζουν για αυτά που θέλουν. Αλλά κυρίως να είναι παιδιά με κριτική σκέψη. Ένας μεγάλος κίνδυνος για τους νέους ανθρώπους είναι ακριβώς η απώλεια αυτής της ικανότητας. Η στέρηση αυτής της δυνατότητας. Μια στέρηση που έχει τη μορφή μεθοδευμένης προσπάθειας ώστε να βρισκόμαστε σε πνευματική καταστολή. Και δεν χρειάζεται να μας ψεκάσουν για να το πετύχουν.
Ο "ψεκασμός" έρχεται από τα ΜΜΕ, απ´τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που -σε διεφθαρμένα χέρια- γίνονται το μέσο να ξεδιπλωθεί ο εκφοβισμός και η απειλή ότι όποιος σκέφτεται, μιλά, διαφωνεί ή αντιστέκεται είναι αιρετικός και θα τιμωρείται με απαγορεύσεις, στερήσεις και βία.
Όλα τα πολιτικά συστήματα έχουν ως βασική αρχή ότι «Οι "βολικοί" πολίτες είναι οι άβουλοι πολίτες». Στην ανατροπή αυτής της λογικής στοχεύω ως γονιός.
Λάσκαρης και Γερακάρης παλεύουν με διαφορετικό τρόπο για την εξουσία, την κοινωνική θέση, την επικράτηση. Ο σκοπός αγιάζει καμία φορά τα μέσα;
Εξαρτάται από το ποιος είναι ο σκοπός. Δυστυχώς μέχρι το πρόβλημα και ο κίνδυνος να χτυπήσει την πόρτα τους, είναι ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει. Κάποια στιγμή όμως έρχεται η ώρα που οι ήρωές μας πρέπει να πάρουν θέση, να επιλέξουν τι πραγματικά θέλουν. Αν υπάρχει απώτερος σκοπός, πρέπει να αποφασίσουν αν θα συνεργαστούν με σκοπό να τον πετύχουν. Όταν αυτό συμβεί θα έρθει η αφύπνιση, θα ωριμάσει η ιδέα της επανάστασης και θα ξεκινήσει ο δύσκολος δρόμος που θα απαιτήσει θυσίες απ´ όλους.
«Έχουμε χορτάσει από σειρές με εύπεπτα θέματα και ιστορίες που χαϊδεύουν τα αυτιά»
Η «άνοιξη» της ελληνικής τηλεόρασης η οποία πρακτικά προέκυψε και μετά τις «Άγριες Μέλισσες», μας έχει οδηγήσει και σε μία αλλαγή του τηλεοπτικού τοπίου;
Για να μην είμαστε αλαζόνες πρέπει να πούμε ότι έχουμε δει στην τηλεόραση ωραίες σειρές και πριν τις Μέλισσες. Αυτό που σίγουρα άλλαξε είναι ότι γκρεμίστηκε το στερεότυπο ότι τηλεόραση και ποιοτική δουλειά δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Οι παραγωγές τα τελευταία χρόνια είναι πολύ πιο προσεγμένες και πιο ποιοτικές. Πρέπει να χαιρόμαστε που βλέπουμε πιο ιδιαίτερες, μη συνηθισμένες σειρές στην ελεύθερη τηλεόραση και όχι αποκλειστικά στις πλατφόρμες. Έχουμε χορτάσει από σειρές με εύπεπτα θέματα, απλοϊκούς διαλόγους και ιστορίες που χαϊδεύουν τα αυτιά και τα μάτια των τηλεθεατών αλλά τελικά υποτιμούν την νοημοσύνη τους.
Έλλη Τρίγγου, Κατερίνα Λέχου, Μαρκέλλα Γιαννάτου, Θέμις Μπαζάκα. Συνεργάζεστε με μία γυναικεία dream team ηθοποιών. Μία λέξη που χαρακτηρίζει την κάθε μία. Ως προσωπικότητα.
Νομίζω ότι θα τις αδικήσω αν τις χαρακτηρίσω με μία λέξη μόνο. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι η σειρά μας είναι πολύ τυχερή που έχει αυτές τις σπουδαίες γυναίκες στη διάθεσή της. Το ίδιο βεβαίως ισχύει για όλο το υπόλοιπο καστ. Και η πιο ισχυρή απόδειξη γι' αυτό, είναι η χαρά που έχουμε όλοι μας όταν πηγαίνουμε στα γυρίσματα.
Είναι δώρο το να μπορείς να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που νοιάζονται γι' αυτό που κάνουν. Που έρχονται στο γύρισμα προετοιμασμένοι και διαβασμένοι. Που είναι γενναιόδωροι. Που στηρίζει ο ένας τον άλλον όχι μόνο στα εύκολα αλλά και στις δύσκολες και απαιτητικές σκηνές που απαιτούν το μάξιμουμ της συγκέντρωσης.
Η αίσθηση του δικαίου είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του Λάσκαρη;
Βλέπουμε έναν δίκαιο αρχηγό που κυβερνά με σύνεση. Θα πολεμήσει μεν τον αντίπαλό του αλλά αν νικήσει, θα δείξει ιδιαίτερο σεβασμό στον ηττημένο. Είναι μια ήρεμη δύναμη σε αντίθεση με άλλους Kαπεταναίους πιο σκληρούς και άξεστους. Αυτή όμως είναι η επιφάνεια. Κρύβει πολλά μυστικά. Είναι ένας μυστηριώδης και πολύπλοκος ρόλος. Δεν μπορείς εύκολα να τον κατατάξεις κάπου. Είναι απρόβλεπτος. Όποιοι τον υποτιμούν, μεταφράζοντας την ψυχραιμία του και την αυτοσυγκράτησή του ως αδυναμία ή δειλία, συναντούν και το πιο σκληρό του πρόσωπο.
Η Έλλη Τρίγγου αντέδρασε με το πιο επικό σχόλιο βλέποντας το πρώτο επεισόδιο της Μάγισσας
Την διαχειρίζεται σωστά την εξουσία του;
Όσο θα κυλάει η σειρά και όσο θα εξελίσσεται η πορεία του ήρωα θα φανεί αν έχει ή όχι το κατάλληλο προφίλ ενός ικανού ηγέτη. Δε θα «βροντοφωνάξει» ότι είναι εξουσιαστής αλλά όπου το κρίνει αναγκαίο, δε θα διστάσει να επιβάλλει τη δύναμή του. Υπάρχουν βεβαίως στιγμές που αποδίδει δικαιοσύνη εν θερμώ, αλλά είναι ο λιγότερο παρορμητικός καπετάνιος. Επίσης είναι άνθρωπος που θα επηρεαστεί από τον συνομιλητή του όταν εκείνος έχει επιχειρήματα. Κυρίως θα επηρεαστεί από την άποψη της γυναίκας του. Της Δαμιανής. Εξάλλου νομίζω ότι είναι ήδη φανερή η αδυναμία που έχει προς το γυναικείο φύλο.
Η υποκριτική προσέγγιση στον ρόλο σας είχε έναν ξεχωριστό βαθμό δυσκολίας;
Ακριβώς σ' αυτές τις αντιθέσεις που αναφέρθηκα, έγκειται και η δυσκολία της προσέγγισης. Τα θετικά στοιχεία που έχει ως χαρακτήρας σε συνδυασμό με το βαθύ σκοτάδι που κρύβει μέσα του είναι μια πραγματική υποκριτική πρόκληση. Εφόσον ο ρόλος σου δίνει αυτή την δυνατότητα, πρέπει στη ερμηνεία σου να επενδύσεις σε αυτά που δεν ειπώνονται. Τα ανομολόγητα. Αυτά που κρύβονται πίσω από τις λέξεις και τις δράσεις και όχι αυτά που αφήνεις να φανούν. Και ο Μιχαήλ είναι ένας τέτοιος ρόλος. Ως χαρακτήρας κουβαλάει πολλά θαμμένα στην ψυχή του. Δυστυχώς δε μπορώ να πω περισσότερα. Κάποια στιγμή το παρελθόν του θα συναντηθεί με το παρόν κι αυτό θα καθορίσει πολλά στην εξέλιξη του ήρωα.
Bloggers
