«Το πτυχίο του παιδαγωγού με βοήθησε να συνδεθώ με τα παιδιά. Θέλω να τα εμπνέω», λέει η Lila

Αν η επιτυχία στη μουσική κρίνεται από το να καταφέρεις να σε ξέρουν όλοι με το μικρό σου όνομα, τότε η Lila έχει ήδη μπει στη λίστα με τα icons της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας, αφού η καριέρα της εκτοξεύεται και όλοι τη φωνάζουν με το μικρό της.

Μπορεί να τη γνωρίσαμε το 2019 ως Λίλα Τριάντη και διαγωνιζόμενη του X-Factor, ωστόσο, η επιτυχία της σημαδεύτηκε τελικά περισσότερο από τον κορωνοϊο και την καραντίνα.

Το 2020 υπήρξε έτος ορόσημο στην καριέρα της, αφού η πανδημία την ώθησε στο να γράψει τη δική της μουσική και τελικά να κυκλοφορήσει το άλμπουμ XITANA, τo 2022.

Πέρα από την καραντίνα, όμως, η αρχή των πάντων για τη Lila συνδέθηκε και με τα γαλλικά «Deja Vu» και «Atoutaler» του 2023, τα οποία της χάρισαν μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα και πολλές στιγμές συγκίνησης.

Ακολούθησε το «Ανασαίνω και Ζαλίζομαι», ενώ πριν από περίπου ένα μήνα κυκλοφόρησε και το «Εδώ που μ’ άφησες», στο οποίο η Lila καταφέρνει να μας εντυπωσιάσει όχι μόνο με μουσική και στίχους αλλά και με το video clip που κυκλοφόρησε η Barcode Entertainment.

Η Δήμητρα Γαλάνη μετά από 55 χρόνια καριέρας παλεύει ακόμα με την αλήθεια της

«Το πτυχίο του παιδαγωγού αλλά και το ότι δούλεψα σαν δασκάλα με έκαναν να θέλω να γίνω ένας καλλιτέχνης που θα εμπνεύσει τα παιδιά»

Πέρα από τις iconic χορογραφίες και τα κομμάτια που γίνονται αμέσως hits, η Lila έχει καταφέρει να πάρει τον ρόλο πηγής έμπνευσης για κάθε νέο που προσπαθεί να πετύχει ένα όνειρο και αισθάνεται ότι έχει παρεκκλίνει από τον στόχο του.

Κι αυτό διότι κι εκείνη είχε παρεκκλίνει από τον δικό της. Αν και πάντα ήξερε ότι η μουσική είναι το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει στη ζωή, σπούδασε παιδαγωγικά, υιοθετώντας την άποψη ότι ένα πτυχίο είναι πάντα χρήσιμο. Κι ενώ κανείς θα περίμενε ότι μόλις τελείωνε τις σπουδές θα ακολουθούσε το όνειρο της μουσικής, η Lila δεν έκανε αυτό, αλλά εργάστηκε τέσσερα χρόνια ως δασκάλα σε δημόσιο σχολείο, κυνηγώντας παράλληλα την μουσική καριέρα που οραματιζόταν.

«Το πτυχίο του παιδαγωγού αλλά και το ότι δούλεψα σαν δασκάλα για λίγα χρόνια, με βοήθησαν να συνδεθώ ακόμα περισσότερο με τα παιδιά, να πιάσω τον παλμό τους, με έκαναν να θέλω να γίνω ένας καλλιτέχνης που θα τα εμπνεύσει και θα τα κάνει χαρούμενα», δηλώνει μιλώντας στο queen.gr, αποδεικνύοντας παράλληλα ότι με έναν μαγικό τρόπο, κάθε κομμάτι της ιστορίας μας αποκτά τη δική του σημασία και συμπληρώνει με τον πιο ιδανικό τρόπο το παζλ της ζωής μας.

Διάβασε όσα είπε η Lila μιλώντας στο queen.gr:

Διανύεις ένα πολύ δημιουργικό διάστημα της ζωής σου. Μπορείς να περιγράψεις πώς περνάει μία ημέρα σου αυτή την περίοδο; Τι είναι αυτό που στερείσαι σε αυτή τη φάση της ζωής σου αλλά το «θυσιάζεις» προκειμένου να πλησιάσεις τους στόχους που έχεις θέσει στη μουσική βιομηχανία;

Για μένα η δημιουργικότητα, η έμπνευση και η έκφραση είναι αναπόσπαστα κομμάτια μου. Νομίζω πως πλέον έχω τη δυνατότητα μέσα από τη «δουλειά» μου να τα αξιοποιώ στον μέγιστο βαθμό και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενη καθημερινά και μου γεμίζει τις μπαταρίες ώστε να μπορώ να ανταπεξέλθω στο δύσκολο πρόγραμμα της ζωής μου.

Δεν υπάρχει μια ρουτίνα για μένα και αυτό είναι κάτι που έχω επιλέξει εγώ η ίδια.

Η μια μέρα με βρίσκει σε κάποιο σημείο του χάρτη να τραγουδάω σε συναυλίες και η επόμενη με βρίσκει στη βάση μου στην Αθήνα όπου κάνω τις προπονήσεις μου, τις πρόβες μου, τα recordings μου στο studio και με την ομάδα μου σχεδιάζουμε το επόμενο μου βήμα.

Το κομμάτι «Εδώ που μ’ άφησες» σηματοδοτεί τον πόνο που συνοδεύει έναν αποχωρισμό. Ποια ιστορία κρύβεται πίσω από αυτό το τραγούδι;

Από πολύ μικρή έχω μάθει να «βουτάω» με ευκολία σε ένα συναίσθημα διαφορετικό, που μπορεί να μην το έχω βιώσει εγώ η ίδια αλλά να νιώθω ότι θέλω να συνδεθώ με αυτόν που το έχει ζήσει και έπειτα να το αποτυπώσω με τον δικό μου τροπο μέσα από τη μουσική μου. Είναι αυτό το στοιχείο της ενσυναίσθησης που είναι έντονο μέσα μου από παιδί.

Για μένα το τραγούδι αυτό μιλάει για την απώλεια γενικότερα, όταν χάνεις τον άνθρωπο σου είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά. Όταν το έγραφα μου βγήκε ο στίχος και η μελωδία σαν νερό και ενώ ήμουν στη καλύτερη φάση της ζωής μου ψυχολογικά, αφέθηκα και βούτηξα σε μια σκοτεινή πλευρά για αρκετές μέρες και το βίωσα μέχρι και τη στιγμή που βιντεοσκόπησαμε το video clip. Ήθελα να συνδεθώ ουσιαστικά με όσους έχουν βιώσει μια τέτοια μεγάλη απώλεια.

Ποιο χαρακτηριστικό πιστεύεις πως το κοινό ξεχωρίζει στα τραγούδια σου και μπαίνουν στα trends;

Δύσκολη ερώτηση να την απαντήσω εγώ η ίδια. Χωρίς να γνωρίζω ξεκάθαρα το συστατικό της επιτυχίας, θα πω ότι πρόκειται για έναν συνδυασμό πραγμάτων. Μέσα στα τραγούδια που γράφω μαζί με τους Beyond και τον Sin Laurent, υπάρχει πάντα αλήθεια, αγάπη και μεράκι γι’αυτό που κάνουμε, υπάρχει τεχνογνωσία και μουσικότητα από όλη την ομάδα, υπάρχουν στίχοι άμεσοι και μελωδίες που μιλάνε στη καρδιά του Έλληνα, όλα αυτά με ένα φρέσκο και αρκετά διαφορετικό ηχόχρωμα.

Σε ποια φάση της ζωής σου είσαι πιο δημιουργική: σε χαρά ή σε λύπη;

Συναισθηματικά είμαι ένας πολύχρωμος άνθρωπος, δεν βλέπω μόνο είτε μαύρο είτε άσπρο, αγκαλιάζω όλα τα χρώματα στα συναισθήματα μου και όλα μπορούν να με εμπνεύσουν να γράψω μουσική γιατί αυτό κάπως με λυτρώνει.

Ήθελες από παιδί να ασχοληθείς με τη μουσική αλλά στο Λύκειο αποφάσισες να σπουδάσεις παιδαγωγικά. Θεωρείς ότι το στερεότυπο που θέλει έναν καλό μαθητή σε ένα επάγγελμα «κύρους» σε επηρέασε τότε; Ή αισθανόσουν πως η διδασκαλία ήταν κάτι που ήθελες πράγματι να κάνεις επαγγελματικά; Έχει επηρεάσει αυτή η σχολή με κάποιον τρόπο τη μουσική σου;

Πολύ καλή ερώτηση. Η αλήθεια είναι ότι σαν παιδί «φώναζε» όλη μου η προσωπικότητα ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική και τον χορό. Μεγαλώνοντας σε μια μικρή κοινωνία που δεν υπήρχε η δυνατότητα να μπω επαγγελματικά από μικρή στα καλλιτεχνικά και να σπουδάσω κάτι σχετικό, αποφάσισα να σπουδάσω παιδαγωγικά, εννοείται με το στερεότυπο του «πρέπει κάτι καλό να σπουδάσω» σαν άριστη μαθήτρια που ήμουν, αλλά και με γνώμονα την αγάπη που είχα στα παιδιά και στο λειτούργημα του δασκάλου που θαύμαζα λόγω του πατέρα μου. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα το κάνω όντως πράξη μιας και τα σχέδια μου ήταν να έρθω στην Αθήνα και να κυνηγήσω το όνειρο μου. Παρόλα αυτά το πτυχίο του παιδαγωγού αλλά και το ότι δούλεψα σαν δασκάλα για λίγα χρόνια, με βοήθησαν να συνδεθώ ακόμα περισσότερο με τα παιδιά, να πιάσω τον παλμό τους, με έκαναν να θέλω να γίνω ένας καλλιτέχνης που θα τα εμπνεύσει και θα τα κάνει χαρούμενα.

Η απόφασή σου να προσπαθείς να πετύχεις στη μουσική δουλεύοντας παράλληλα ως δασκάλα είναι πηγή έμπνευσης για τα νεότερα παιδιά που μπορεί να σπουδάζουν κάτι που δεν αγαπούν ή να μην έχουν τολμήσει ακόμα να κάνουν το μεγάλο βήμα που θα κάνει πράξη το όνειρό τους. Τι συμβουλή θα έδινες σε αυτά τα παιδιά; Φτάνει να θες κάτι πολύ;

Εγώ, σαν ένα παιδί από την επαρχία, ήμουν πολύ συγκρατημένη στο αν τα όνειρα μου θα μπορούσαν όντως να γίνουν πραγματικότητα. Γι’ αυτό και τα πρώτα χρόνια που ήρθα στην Αθήνα, έκανα μικρά και σταθερά βήματα προς αυτή τη κατεύθυνση χωρίς να ξέρω που θα με βγάλει. Η ίδια η ζωή, η τύχη και η προσωπική μου εξέλιξη με έκαναν να το δω καθαρά, ότι ναι, γίνεται, αν πραγματικά το πιστέψω, το δουλέψω και το κυνηγήσω.

01

06

Ρενέ Στυλιαρά: «Η ζωή δεν είναι για να περιμένεις... είναι για να διεκδικείς, να δρας»!

*Όλες οι φωτογραφίες της συνέντευξης παραχωρήθηκαν στο queen.gr από την Barcode Entertainment.