Για τον Γιάννη Στάνκογλου ο ρόλος του ως πατέρας είναι ένα υπέροχο ταξίδι εμπειριών με τα παιδιά του
Ο δημοφιλής ηθοποιός μιλά για τα δύο του παιδιά, τη Φοίβη και τον Φίλλιππο και εξηγεί με αφορμή την Ημέρα του Πατέρα για ποιο λόγο δεν ένιωσε ποτέ αγωνία ως γονιός.
Μπορεί ως νέος να του άρεσε το ρίσκο, αλλά η πατρότητα όπως και ο ίδιος έχει δηλώσει παλαιότερα, τον έκανε να δημιουργήσει ένα δίχτυ ασφαλείας, να σκέφτεται διπλά τις πράξεις του, από τη στιγμή που ήρθαν στον κόσμο τα παιδιά του, η 15χρονη σήμερα Φοίβη και ο 10χρονος Φίλιππος. Ο Γιάννης Στάνκογλου είναι ένας υπερδραστήριος πατέρας και παρά το βαρύ του επαγγελματικό πρόγραμμα, είναι πάντα δίπλα τους. Στα μικρά και απλά καθημερινά, μέχρι και στα πιο σοβαρά.
Από τη συνέντευξή μας στο Queen.gr με αφορμή την Ημέρα του Πατέρα, θα καταλάβεις πως και ο ίδιος γίνεται παιδί μαζί τους. Αφήνοντάς τα παράλληλα να ξεδιπλωθούν δημιουργικά και ελεύθερα, σε έναν διαφορετικό κόσμο από εκείνον που μεγάλωσε ο ίδιος, πιο ελεύθερο και χωρίς φόβο.
Η συζήτησή μας κλείνει αναπόφευκτα, αφού βρισκόμαστε και στο τέλος της φετινής τηλεοπτικής σεζόν με το φινάλε του τηλεοπτικού του ρόλου στη σειρά «Το Ναυάγιο».
Η δραματική διάσωση της Ειρήνης στο Ναυάγιο από τον Στελή και τον Πέτρο μετά την απαγωγή της
«Στην αρχή λειτουργείς στον "αυτόματο" ως γονιός, αλλά στη συνέχεια παίρνεις ένα πολύ ωραίο μάθημα από τα παιδιά σου»
Είσαι από τους μπαμπάδες που συνεχώς – από όσα μας δείχνεις και στα δικά σου social media – κάνεις δραστηριότητες με τα παιδιά σου. Θέλεις να δημιουργήσεις όσο το δυνατόν περισσότερες αναμνήσεις μαζί τους;
Λειτουργεί ως μία φυσική λειτουργία αυτό, δε γίνεται ηθελημένα. Είναι μία βιολογική και φυσιολογική κατάσταση. Με ξεκουράζουν τα παιδιά μου. Ακόμη και όταν είμαι στην «τρέλα» μου, όταν τα έχω δίπλα μου με αναζωογονούν, γίνομαι και εγώ πιο νέος.
Πέρασες κάποια χρονική περίοδο άγχους και αγωνίας ως πατέρας; Λόγω του πρωτόγνωρου ρόλου που κλήθηκες να κάνεις στη ζωή σου;
Ποτέ, ούτε και όταν γεννήθηκε η μεγάλη μου κόρη που ήταν το πρώτο παιδί, αλλά ούτε με τον γιο μου στη συνέχεια. Ήμουν όσο γινόταν δίπλα τους και περισσότερο προσπαθούσα να είμαι ως πατέρας προσεκτικός, παρά να αγωνιώ. Κάπως στον «αυτόματο» λειτουργείς αρχικά στον ρόλο σου ως γονιός, γιατί όσα και αν έχεις διαβάσει και μελετήσει από πριν δεν αρκούν. Γιατί το παιδί σου, μπορεί να είναι μία άλλη προσωπικότητα από αυτή που νομίζεις ότι θα έχει και έχεις από πριν μελετήσει. Πας χωρίς εγχειρίδιο, αλλά παίρνεις και εσύ στη συνέχεια ένα πολύ ωραίο μάθημα από τα παιδιά σου.
Υποσυνείδητα λειτούργησαν και κάποια ερεθίσματα που είχες εσύ από τους δικούς σου γονείς;
Σε αυτό δεν μπορώ να σου απαντήσω, γιατί ενώ με τους δικούς μου γονείς ενώ έχουμε μία πολύ ωραία σχέση, δεν τους είχα κοντά μου, γιατί δούλευαν και οι δύο πολλές ώρες καθημερινά. Είναι διαφορετικός ο χρόνος που έχω εγώ με τα δικά μου παιδιά και διαφορετικές οι δραστηριότητές μας. Μπορεί κάποια στιγμή δηλαδή να τα πάρω και τα δύο για να πάμε απλά μία βόλτα με το αυτοκίνητο ή με τα ποδήλατά μας. Όταν όμως εγώ ήμουν παιδί ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Γινόταν ολόκληρη τελετή και προετοιμασία, αν για παράδειγμα θέλαμε μία μέρα να πάμε οικογενειακώς για μπάνιο στη θάλασσα ή να πάμε ένα βράδυ σε μία ταβέρνα. Τώρα είναι πιο εύκολο να πάμε ένα σινεμά ή σε μία θεατρική παράσταση με τα παιδιά.
Στο δικό σου καλλιτεχνικό κόσμο τους μύησες από τότε που ήταν μικρά; Παιδεία μέσω της τέχνης;
Και εγώ και η μητέρα τους, προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό. Από τότε που θυμούνται τη ζωή τους, τα παιδιά μου έρχονταν στις παραστάσεις μου και στις περιοδείες μου, ήταν κοντά στο θέατρο. Η κόρη μου Φοίβη μαζί με την μητέρα της παρακολουθεί και κάποια σεμινάρια για το θέατρο, ενώ φοιτά και στο Μουσικό Γυμνάσιο, ενώ ο γιος μου θα κάνει φέτος την πρώτη του παράσταση. Προσπαθήσαμε από τότε που ήταν σε πιο μικρή ηλικία να τους κάνουμε να αγαπήσουν τα βιβλία. Τα μαθαίνουμε να μπαίνουν σε μία διαδικασία σκέψης μέσα μέσω της μάθησης, από τις ιστορίες που διαβάζουν. Να συγκρίνουν τη δική τους ζωή με την ζωή των άλλων. Είναι διαφορετικό να παίρνουν τέτοια μηνύματα ή σκόρπιες πληροφορίες, μέσω της τεχνολογίας, βλέποντας κάτι στο YouTube. Η κόρη μου ευτυχώς δεν βλέπει καθόλου.
Στο Final Four στο Βερολίνο είχες μαζί σου τον 10χρονο γιο σου Φίλιππο. Τον επηρέασες φαντάζομαι στο να γίνει και Παναθηναϊκός, δεν νομίζω αυθόρμητα να επέλεξε την ομάδα.
Εννοείται! Όπως και εγώ δεν έγινα αυθόρμητα Παναθηναϊκός. Έπαιζα μπάλα στην ΑΕΚ και ο πατέρας μου με έκανε να αγαπήσω τον Παναθηναϊκό. Πήγα στο γήπεδο της Λεωφόρου μαζί του, είδα τότε τον Ρότσα και κάποιους άλλους παίκτες και άλλαξα ομάδα. Έχουμε πάει μαζί με τον γιο μου δύο φορές στο ίδιο γήπεδο και τον πήρα μαζί μου και τώρα στο Βερολίνο. Γνώρισε όλους τους παίκτες, σήκωσε και το κύπελλο μαζί τους, έβγαλε φωτογραφία με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τον Σκότι Πίπεν, περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Κάναμε γενικότερα μία πολύ ωραία 4ήμερη εκδρομή στην πόλη, κάναμε βόλτες με τα πατίνια μας, ήταν πραγματικά μία πολύ ωραία και ολοκληρωμένη εμπειρία για εκείνον.
Αν ζητήσει κάποιος από τα παιδιά σου να σε χαρακτηρίσουν, θα χρησιμοποιήσουν τις λέξεις «περιπέτεια» και «διασκέδαση»;
Νομίζω ότι ακριβώς αυτές τις λέξεις θα χρησιμοποιήσουν. Η κόρη μου με ρώτησε πότε θα κάνω ξανά περιοδεία, γιατί έχει γίνει πια μέρος της ζωής τους, η περιπέτεια και οι εκδρομές που κάνουμε παράλληλα. Δεν ζουν τη ζωή που εμείς ζήσαμε ως παιδιά, που παίζαμε στις αλάνες και τις παιδικές χαρές μόνοι μας. Τώρα πρέπει από φόβο μήπως συμβεί κάτι, να βρίσκεσαι σε μία απόσταση κοντά τους. Θέλω όσο μπορούμε να ζούμε τη ζωή μας εκτός. Είμαι και εγώ έτσι ως άνθρωπος. Μόνο τον τελευταίο χρόνο έχω γίνει λίγο πιο σπιτόγατος.
Ας μιλήσουμε λίγο και για το «Ναυάγιο» και για την δική σου αίσθηση για τη σειρά. Η οποία ξεκίνησε κάπως πιο ήρεμα, αλλά σύντομα ο κόσμος την αγάπησε για τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά.
Ο κόσμος στην αρχή της τηλεοπτικής σεζόν παρακολουθεί αρχικά τα πάντα, μέχρι να κατασταλάξει στη σειρά που τον ενδιαφέρει. Το «Ναυάγιο» είχε πολύ ωραία σκηνοθεσία, είχε ένα πολύ ωραίο σενάριο και άγγιξε πολύ το κοινό.
Από όσα έχουμε πληροφορηθεί, στο τέλος θα υπάρξει τελικά δικαίωση με το θέμα του Ιπποκράτη Πανόπουλου τον οποίο υποδύθηκες;
Κάπως έτσι θα γίνει, δεν θα σπάσετε την τηλεόραση! (γελάει).
Νομίζω ότι η πλοκή που δεν έχει happy end σε μία σειρά, έχει και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εσάς τους ηθοποιούς.
Συμφωνώ και εγώ τις «κυνηγάω» αυτές τις δουλειές. Και πάντα θέλω να αφήνω τη δική μου πινελιά στο τέλος και εδώ την έχω αφήσει. Θα το δεις στο τέλος. Έχω χρησιμοποιήσει μία δική μου φράση.
Σε αυτή τη σειρά, όπως και σε πολλές άλλες τη φετινή χρονιά, θαυμάσαμε για το ταλέντο τους, αρκετούς νέους ηθοποιούς. Τι διαφορετικά χαρακτηριστικά έχει αυτή η νέα γενιά;
Δεν έχει τα κόμπλεξ που είχαμε εμείς με το να κάνουν ή να μην κάνουν τηλεόραση και διαθέτουν πιο ανοιχτούς ορίζοντες. Είναι μία γενιά εξαιρετικών ηθοποιών που έχει παιδεία. Έχουμε πολύ καλό υλικό.
* Ο Γιάννης Στάνκογλου θα πρωταγωνιστήσει από τον ερχόμενο χειμώνα στην παράσταση «Φράνκεσταιν» στο θέατρο «Πορεία».