«Μπορώ να λέω ό,τι θέλω, γιατί δε χρωστάω τίποτα σε κανέναν» (;)

Κάθε Σεπτέμβριο η αίσθηση του νέου ξεκινήματος μου θυμίζει λιγάκι σχολικές εποχές, τότε που μπαίναμε στη διαδικασία μιας ελαφράς θλίψης που το καλοκαιράκι τελείωσε και προετοιμαζόμασταν για τη καινούρια σαιζόν . Λες και η νέα χρονιά ξεκινούσε από Σεπτέμβρη. Μακάρι!

Δε ξέρω αν το έχεις νιώσει κι εσύ, αλλά φέτος τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά! Άνοιξαν τα σχολεία και κάποια ξαναέκλεισαν, ήρθαν οι εξωγήινοι, πέρασαν οι κυκλώνες και οι πυρκαγιές, ακόμα παλεύουμε με τον κορονοϊό, τώρα περιμένουμε και τις ακρίδες κι εμείς ασχολούμαστε με διάφορους Αντώνηδες και τηλεοπτικές εκπομπές για το τί είπαν και ποιος και πώς και γιατί.

Προσωπικά κάπου εκεί εγώ ταβάνιασα. Είπα να ρίξω λίγο τους ρυθμούς, χαλάρωσα λιγάκι τη κινητικότητα μου (για πολύ λίγο) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αποφάσισα να ανοίξω, που λέμε, και κανένα βιβλίο.

Για αυτό το «κανένα» βιβλίο, λοιπόν, έχω να σου πω κάποια πράγματα, αν θες κι εσύ να ακολουθήσεις το παράδειγμά μου.

«Η συναισθηματική νοημοσύνη» του Daniel Goleman, με το ερώτημα: γιατί το “EQ” είναι πιο σημαντικό από το “IQ”;

Μου κίνησε πάρα πολύ το ενδιαφέρον ο τίτλος του, περισσότερο γιατί θέλω να καταλάβω τί πραγματικά σημαίνει συναισθηματική νοημοσύνη.

Είναι κάτι που το συζητάμε στις παρέες, το αναφέρουμε σα θεματολογία, ειδικά όταν τα κορίτσια αναλύουμε τις σχέσεις μας, αλλά ουσιαστικά δεν έχουμε εμβαθύνει τόσο ώστε να καταλάβουμε την ουσία της.

Σε τί χρησιμεύει; Έχει να κάνει καθαρά με τα συναισθήματα και τον τρόπο που τα επικοινωνούμε και τα εκφράζουμε, ή συμπεριλαμβάνει πολλά περισσότερα; Πώς τα συναισθήματά μας μπορούν να έχουν νοημοσύνη; Γεννιόμαστε με κάτι τέτοιο; Μπορούμε να εξελιχθούμε σε αυτό το επίπεδο και στη τελική γιατί να είναι τόσο σημαντικό στη σήμερον ημέρα;

‘Όλα αυτά τα ερωτήματα απαντώνται με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο από τον κυριούλη αυτόν, που τυγχάνει να είναι καθηγητής ψυχολογίας στο Χάρβαρντ και δημοσιογράφος.

Διαπίστωσα πόσο σημαντικό είναι κάθε γονιός να διαβάσει ένα τέτοιο βιβλίο - εγχειρίδιο γιατί η συναισθηματική νοημοσύνη είναι η βάση για κάθε επικοινωνία, από νηπιακή ακόμα ηλικία.

Διαπίστωσα πως οι άνθρωποι με υψηλή συναισθηματική ευφυία είναι πετυχημένοι σε όλους τους τομείς εξίσου. Είναι υπεύθυνοι ως γονείς, θερμοί και πιστοί ως σύντροφοι, πρότυπο για τους συνεργάτες τους. Είναι άνθρωποι αποδεκτοί και καταρτισμένοι κοινωνικά γιατί ξέρουν τί σημαίνει το συναίσθημά τους, αλλά ακόμα περισσότερο έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται πλήρως το συναίσθημα και τις ανάγκες του άλλου και ανταποκρίνονται χωρίς εγωισμό, με στόχο την αρμονική συμπόρευση, έχουν, δηλαδή, αυξημένη ενσυναίσθηση.

Προς έκπληξή μου διαπίστωσα πως προσωπικά κι εγώ υστερούσα σε πολλά σημεία, και πολλές επιλογές έκφρασης των συναισθημάτων μου στο παρελθόν με έφεραν σε θέσεις δυσφορίας αντί απελευθέρωσης.

Πολλές φορές στη καθημερινότητά μας, καταπιεζόμαστε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας είτε από φόβο είτε από ντροπή, και άλλες ξεσπάμε αλόγιστα μπροστά στην ανάγκη μας για έκφραση. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, το ίδιο και η συναισθηματική νοημοσύνη και η ευφυία της μετριέται με τη συμπεριφορά που αποφασίζουμε να έχουμε απέναντι στους άλλους, ειδικά όταν δε τους «χρωστάμε» και τίποτα.

Η αντίληψη του «είμαι ελεύθερος να συμπεριφέρομαι όπως εγώ θέλω γιατί στη τελική δε χρωστάω τίποτα σε κανέναν» μεταφράζεται σε «θα κάνω και θα πω ό,τι θέλω γιατί έχω το δικαίωμα αυτό και δε θα υπολογίζω κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό μου». Κάπου εκεί όμως μετριέται το επίπεδο κάθε ανθρώπου, από τη χρήση του λόγου ως την θέση που επιλέγει να έχει απέναντι στους άλλους.

Μοιράσου μαζί μου τις απόψεις σου, πρότεινέ μου τις δικές σου ιδέες μέσα από το blog μου katiasclicksandtricks.

Instagram: katia_dede